ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής «αδειάζει» τον Ράμμο

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΙΔΕΡΗ

 «Κανένας δεν εμφανίζεται στην Βουλή αυτόκλητος για να αναφέρει οτιδήποτε προφορικά ή εγγράφως. Οι αναφορές παρουσιάζονται από βουλευτή ή παραδίδονται στον Πρόεδρο». Αυτό γνωμοδότησε μεταξύ άλλων, το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής με βάση το σύνταγμα, για τις επιστολές που έστειλε ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ κ. Χρήστος Ράμμος στη Βουλή ζητώντας την ακρόασή του από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.

Παράλληλα επισημαίνει ότι «οι επιστολές του προέδρου της ΑΔΑΕ προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας έπρεπε να έχουν ως αποδέκτη τους τον Πρόεδρο της Βουλής» -  Η γνωμοδότηση έγινε μετά από ερώτημα του Προέδρου κ. Τασούλα.  

Εξέχων νομικός ο κ. Ράμμος, άραγε δεν το γνώριζε αυτό και έστειλε το αίτημα της  παρουσίας του στην Επιτροπή; 

Και πώς ένιωσε που με αυτή του την αντιθεσμική ενέργεια έδωσε την ευχέρεια  στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να προσποιηθούν θεατρινίστικη αγανάκτηση, και την ευκαιρία να αποχωρήσουν από την Επιτροπή;  

Τους βόλεψε πολύ καθώς η Επιτροπή συζητούσε την καταγγελία του ΚΚΕ για την  συνακρόαση  των τηλεφώνων στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, που έγινε επί ημερών κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ως τώρα ο γράφων είχε αποφύγει να ασχοληθεί  καταγγελτικά με  τον κ. Ράμμο, παρότι - για ιδεολογικούς λόγους - δεν σέβεται την Επιτροπή  που προεδρεύει. 

Οι ανεξάρτητες  αρχές θεσπίστηκαν υποτίθεται ως θεσμικά αντίβαρα στην υπερσυγκέντρωση  κρατικής εξουσίας  στα χέρια των κυβερνήσεων.

Στην πάροδο του χρόνου εξελίχτηκαν σε αυτόνομες πηγές εξουσίας και συχνά λειτουργούν ως κράτος εν κράτει, επεκτείνοντας αυθαίρετα τις δικαιοδοσίες τους. Και ουδείς τολμάει να τις αναχαιτίσει, αφενός γιατί δεν ελέγχονται, αφετέρου γιατί έχουν αναδειχθεί σε ένα είδος «φετίχ».

Και απολαμβάνουν εξουσία χωρίς να επωμίζονται τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις των εκλεγμένων κυβερνήσεων, και χωρίς να υφίστανται τον λαϊκό έλεγχο στον οποίο εκτίθενται οι κυβερνήσεις, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Είναι πάγκοινες οι απορίες νομικών ( εκτός βεβαίως του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η Πόπη που δεν είναι νομικός, είδε «ρήγμα στη δημοκρατία»). Κάποιες σποραδικές: 

Ο νόμος ορίζει ότι η γνωστοποίηση   στον παρακολουθούμενο γίνεται από τριμελές όργανο  συγκροτούμενο από δύο εισαγγελείς  εν ενεργεία  και τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ. Οι ίδιοι οι παρακολουθούμενοι δεν έχουν το δικαίωμα να το πληροφορηθούν παρά μόνο μετά παρέλευση τριετίας. Ο Ράμμος πριν συμπληρωθεί  η προθεσμία αυτή έδωσε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τα ονόματα, χωρίς αυτά να τον έχουν εξουσιοδοτήσει, και ενώ ο Τσίπρας είχε δικαίωμα  να ρωτήσει μόνο για τον εαυτό του.

Λεπτή απόχρωση είναι ότι ενώ ο νόμος επιτρέπει στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ να αναφερθεί σε «θέματα»  απορρήτου, έδωσε στον Τσίπρα «πρόσωπα»: Δεν απομένει πλέον,  παρά στο μέλλον οι αρχηγοί κομμάτων να απευθύνονται στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ, να μαθαίνουν ποιοι παρακολουθούνται, και να μοιράζουν φέιγ βολάν στη Βουλη, δηλαδή στην κοινή γνώμη και βεβαίως στην Τουρκία, όπως έκανε ο Τσίπρας!

Κάποιες παρακολουθήσεις μπορεί να ήταν  παράλογες (στην υποκειμενική μας γνώμη) αλλά ήταν νόμιμες, αφού είχαν την υπογραφή της αρμόδιας εισαγγελέως. Και δεν ήταν στο σύνολό τους παράλογες.  Δεν θα χαρακτηρίζονταν έτσι π.χ. αυτές των αξιωματούχων που εμπλέκονται με τους εξοπλισμούς.

Στον ιδρυτικό νόμο της ΑΔΑΕ αναφέρεται ότι η Αρχή υπεισέρχεται μόνο στον έλεγχο της τήρησης των όρων και της διαδικασίας άρσης του απορρήτου, χωρίς να εξετάζει την κρίση των αρμοδίων δικαστικών αρχών.

Και όμως η Αρχή επεξέτεινε αυτοβούλως και αυθαιρέτως την εξουσία της. Και όπως είπε το μέλος της η κα Κατερίνα Παπανικολάου, η Αρχή...

 στάθμισε την προστασία του απορρήτου και την προάσπιση της δημοκρατίας –  κάτι που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες και υποχρεώσεις της. «Ανήκει» μόνο στον  πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σημείωση: Προσωπικά δεν «ποινικοποιούμε»  το γεγονός ότι υπήρξε νομική σύμβουλος, αποσπασμένη από τον Συνήγορο του Πολίτη, στο γραφείο του Συριζαίου υπουργού πολιτισμού Αρ. Μπαλτά, ο οποίος παραμένει «προσωπικός και αγαπημένος φίλος». Απλώς εκφράζοντας με  οίηση ότι η Αρχή θα υπερασπίσει τη δημοκρατία, επιβεβαιώνει την πεποίθηση  που προαναφέραμε, ότι λειτουργούν ως κράτος  εν κράτει, και επεκτείνουν την εξουσιαστική τους ισχύ σε άλλους θεσμούς, όπως εν προκειμένω στη δικαιοσύνη, αρμοδιότητα της οποίας είναι – και - η προάσπιση της δημοκρατίας.

Σε διοικητικό επίπεδο η όλη υπόθεση είναι αρκετά δυσεξήγητη. Το γεγονός ότι εφημερίδα στρατευμένη στον ΣΥΡΙΖΑ  είχε φακέλους της ΕΥΠ και δημοσίευε λεπτομέρειες διαλόγων παραπέμπει σε αυτονομημένο κέντρο πρακτόρων προσκείμενων στον ΣΥΡΙΖΑ, ή σε κέντρα που επιδιώκουν στην αποσταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού, όχι εξ ανάγκης  προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως από την άλλη οι παρακολουθήσεις ήταν νόμιμες! Αδυνατούμε σε συμπέρασμα. Απλώς επαναλαμβανόμαστε και σήμερα, ενώνοντας τη φωνή μας  με άλλων ειδικότερων ημών, που πιστεύουν στην ανάγκη εκθεμελίωσης της ΕΥΠ και ανοικοδόμησής της στα πρότυπα (και με την συνδρομή) γνωστών για την δεινότητά τους συμμαχικών μυστικών υπηρεσιών.