Άκουγα τον υπουργό Κώστα Αχ. Καραμανλή να μιλάει για τις αλλαγές του νέου ΚΟΚ και να λέει «δεν θέλω έναν Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που να είναι τόσο αυστηρός ώστε να μην εφαρμόζεται» και μου ‘ρθε να βάλω τα γέλια γιατί, όπως καλά ξέρουν όλοι οι κάτοικοι της χώρας, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας έτσι κι αλλιώς δεν εφαρμόζεται ασχέτως της αυστηρότητας των διατάξεών του.
Αυτό άλλωστε είναι που κάνει οποιαδήποτε συζήτηση για την αλλαγή του ΚΟΚ τόσο μάταια όσο η διανομή καταλόγου χασαποταβέρνας σε βίγκαν φεστιβάλ. Τόσο μάταια που δεν έχει κανένα νόημα να συζητήσεις, να πεις με τι συμφωνείς και με τι διαφωνείς, να κάνεις προτάσεις και γενικά να κάνεις όλα όσα αναμένονται σε έναν «δημόσιο διάλογο».
Γιατί να μπεις στον κόπο;
Ο υπουργός ίσως να πρέπει να παραστήσει ότι παράγει έργο, αλλά οι υπόλοιποι γιατί να συμμετάσχουμε σε κάτι που δεν έχει κανένα απολύτως νόημα;
Θέλω να πω ότι, όπως οποιαδήποτε νομοθεσία, ένας Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας έχει αξία μόνο αν κάποιος τον επιβάλλει. Διαφορετικά είναι απλώς λέξεις βαλμένες στη σειρά που το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιβεβαιώνουν τη ματαιότητά τους.
Τι νόημα ας πούμε έχει να αυστηροποιηθεί το πρόστιμο για το παρκάρισμα σε διαβάσεις ΑμεΑ αν κανείς δεν το επιβάλει;
Τι νόημα έχει να μπουν κανόνες στην κίνηση των (όλο και πιο απειλητικών) πατινιών αν κανείς ποτέ δεν πρόκειται να υποχρεώσει τους πατινοκαβαλάρηδες να τους σεβαστούν;
Τι νόημα έχει να μπουν όρια στα χαρτιά όταν η κυβέρνηση δεν θέλει να βάλει το όριο και στην πράξη;
Τι νόημα έχει να συζητάμε για ΚΟΚ σε μια χώρα που το να περνάς το φανάρι με «βαθύ πορτοκαλί» είναι παράδοση και η σήμανση διακοσμητική;
Όπως διαπιστώνουμε διαρκώς τα τελευταία 200 χρόνια, το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η ύπαρξη κανόνων. Κανόνες υπάρχουν πολλοί (και σε πολλές περιπτώσεις ίσως περισσότεροι από όσους χρειαζόμαστε).
Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που έχουν αναλάβει να επιβάλουν τους κανόνες δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση να κάνουν τη δουλειά τους και δεν υποχρεώνονται να την κάνουν έστω και με το ζόρι.
Όταν η ΕΛ.ΑΣ, και το σώμα-φάντασμα που ονομάζεται «Τροχαία», επιβάλουν τους κανόνες πιο σπάνια κι από όσο προκρίνεται η Ελλάδα σε μουντιάλ, τι σημασία έχει τι θα ορίζουν οι κανόνες αυτοί;
Φυσικά όλα αυτά είναι γνωστά αλλά τώρα που «μυρίζει εκλογές»...
μια προσποίηση ενδιαφέροντος για την οδική συμπεριφορά και την οδική ασφάλεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Ίσως μόνον όσους ακόμα ενοχλούμαστε με το να αντιμετωπιζόμαστε ως κορόιδα αλλά κι εμείς κάποια στιγμή θα συνηθίσουμε. Και μπράβο μας.
Υ.Γ. Τα ίδια σκέφτομαι διαβάζοντας και για την πρόταση του Δήμου της Αθήνας να απαγορεύεται η τροφοδοσία των καταστημάτων από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Πέρα από το ότι 9 το πρωί είναι πολύ αργά, η πρόταση στερείται νοήματος από τη στιγμή που οι αρμόδιοι να επιβάλουν το ωράριο αυτό θα είναι οι ίδιοι που είναι αρμόδιοι να επιβάλουν και όλους τους άλλους κανόνες που δεν επιβάλλονται στους δρόμους και τα πεζοδρόμια της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου