Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
Η γενικότερη πεποίθηση αυτής της στήλης είναι πως όταν το κράτος προσπαθεί να οργανώσει την οικονομική ζωή των πολιτών, τότε τα πράγματα δεν θα πάνε καλά στο τέλος.
Τα πράγματα δεν πάνε γενικά καλά όταν το κράτος δανείζεται ή φορολογεί όσους προσπαθούν για να αναδιανείμει εισόδημα σε όσους προσδοκά την ψήφο τους.
Το γνωρίζω πως όλα αυτά θυμίζουν ανάλγητο νεοφιλελευθερισμό, αλλά η ανταμοιβή χωρίς προσπάθεια έχει αποδειχτεί πως είναι η αιτία των χειρότερων δεινών.
Όταν το κράτος δανείζεται για να δημιουργήσει και να μοιράσει εισόδημα ακολουθεί αυτό που ζήσαμε την περασμένη δεκαετία, μετά τη χρεοκοπία του 2010.
Κατά το ρεπορτάζ λοιπόν: "Περίπου 3,2 εκατ. νοικοκυριά (εκ των 4,1 εκατ. συνολικά) με περίπου 8,5 εκατ. μέλη αναμένεται να ωφεληθούν από την ενίσχυση επί των αγορών νοικοκυριών σε supermarket και άλλες επιχειρήσεις τροφίμων, που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η ενίσχυση ανέρχεται σε 10% επί του ύψους των αγορών ειδών κάθε είδους από τα καταστήματα και έως τα ακόλουθα όρια που διαμορφώνονται ανάλογα με τη σύνθεση του νοικοκυριού…"
Κανένας δεν πιστεύει πως η κατάσταση είναι εύκολη με τις τιμές να ανεβαίνουν σχεδόν κάθε εβδομάδα.
Ο μοναδικός τρόπος όμως να σταματήσουν να ανεβαίνουν είναι να μειωθεί η ζήτηση...
Σε απλά οικονομικά, αν δεν αυξηθεί η ανεργία, η τάση του πληθωρισμού δεν θα αντιστραφεί αμετάκλητα. Αν ο πληθωρισμός επιμείνει, αυτοί που θα χάσουν είναι οι ασθενέστεροι οικονομικά.
Αν κάθε εβδομάδα η κυβέρνηση βγαίνει και μοιράζει μερικά επιδόματα αναπλήρωσης της αγοραστικής δύναμης, η ζήτηση θα παραμένει σταθερή και οι τιμές δεν έχουν λόγο να καμφθούν και να σταθεροποιηθούν χαμηλότερα...
Αν τα επιδόματα που μοιράζονται καλύπτουν μόνο ένα μέρος της απώλειας του εισοδήματος, που είναι και το πιθανότερο, η δυσαρέσκεια μπορεί να επανακάμψει δριμύτερη λόγω της αίσθησης του εμπαιγμού...
Αρκετοί πανηγυρίζουν γιατί τα 650 εκατ. περίπου που θα δαπανηθούν για το επίδομα "market pass" θα προκύψουν από την φορολόγηση των υπερκερδών των ενεργειακών εταιρειών.
Του χρόνου όμως που π.χ. τα διυλιστήρια ίσως αναγκαστούν να πωλούν με ζημιές, αφού θα έχουν προμηθευτεί τα αποθέματα φέτος σε υψηλότερες τιμές, ποιος θα καλύψει τη διαφορά;
Από την άλλη πλευρά οι κόκκινοι "μπολσεβίκοι" αισθάνονται αμηχανία γιατί υποχρεώνονται να κάνουν ρελάνς ζητώντας κρατικοποιήσεις. Είναι ικανοί να προτείνουν τη διανομή αγαθών δια δελτίου...
Κάποιοι σκεπτικιστές υποθέτουν πως τα 650 εκατ. περίπου που είναι το συνολικό κόστος της κάλυψης του 10% των μηνιαίων αγορών μέχρι τις επόμενες εκλογές, αποτελούν μέγεθος μικρότερο από την απώλεια εισοδήματος που θα επιφέρει η αύξηση των τιμών στο αντίστοιχο διάστημα...
Άρα, ενώ επικοινωνιακά θεωρείται δυναμική κίνηση, επί της ουσίας δεν αναμένεται να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στις πληθωριστικές πιέσεις. Οι ίδιοι θα πρέπει να γνωρίζουν όμως πως η οικονομία είναι πρωτίστως ψυχολογία.
Η προσθήκη 650 εκατ. σε μια αγορά μερικών δισεκατομμυρίων για ένα εξάμηνο δεν είναι μικρό μέγεθος.
Όσο για τον χαρακτήρα προεκλογικής "αρπαχτής" τον οποίο αποδίδουν κάποιοι στην κίνηση, ένα έχω να επισημάνω:
Σε περισσότερα από 30 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, δεν έχω παρατηρήσει τους τελευταίους μήνες πριν τις εκλογές οι τάσεις που έχουν διαμορφωθεί να ανατρέπονται από παροχές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου