Όλοι όσοι έχουν μια κάποια εξοικείωση με την ελληνική πολιτική σκηνή, ανέμεναν πως στη ΔΕΘ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα υπερθεμάτιζε των ανακοινώσεων Μητσοτάκη και θα παρουσίαζε κάποια παραλλαγή, του γνωστού "Προγράμματος Θεσσαλονίκης".
Ασχέτως εξοικείωσης όμως, κανενός ο νους δεν έφθανε να φανταστεί όσα... διαστημικά ακούστηκαν στο Βελλίδειο, το Σάββατο το βράδυ και το μεσημέρι της Κυριακής. Ούτε η πλέον "αρρωστημένη" και παραγωγική φαντασία, δεν ήταν δυνατόν να γεννήσει τέτοιες απραγματοποίητες και εκτός κάθε ορίου... αυταπάτες!
Από πού να ξεκινήσει κανείς;
Από την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ που, εκτός των οικονομικών δυσκολιών, έχει τεράστια, κυριολεκτικά ανυπέρβλητα, νομικά και θεσμικά εμπόδια; Η θέση του για τις δυσκολίες;
"Μετά την κρίση βλέπουμε" είπε! Ο άνθρωπος που υπήρξε πρωθυπουργός επί 4,5 χρόνια και επιδιώκει να κυβερνήσει και πάλι, για αντίστοιχο (τουλάχιστον) διάστημα σχεδιάζει με τη γνωστή... επιτυχημένη στρατηγική "βλέποντας και κάνοντας"!
Ή μήπως να σκεφτεί την άγνοια και ασχετοσύνη του ίδιου και του επιτελείου του στα βασικά και τα στοιχειώδη περί ανωνύμων εταιρειών;
Άγνοια η οποία τους οδήγησε στον απόλυτο εξευτελισμό ν’ αποκαλεί πρώην πρωθυπουργός την αγορά ιδίων μετοχών μιας εισηγμένης εταιρείας, "παράνομη παρέμβαση στην αγορά", "σκάνδαλο" και "αξιόποινες πράξεις"!
Αυτά είναι τρία μόνο από τα πάμπολλα εξωπραγματικά "φάλτσα" που ακούστηκαν στις 6 συνολικά ώρες που ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε δημόσια. Και αφορούσαν μόνο ένα θέμα, την ενεργειακή κρίση και μόνο κατά το μέρος που αφορά τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού! Το τρομερό είναι πως τα 3 αυτά σημεία δεν ήταν τα μοναδικά στα οποία αναφέρθηκε στο ενεργειακό και κατακρεούργησε τη λογική. Υπήρχαν κάμποσα άλλα!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δημιουργία χρηματιστηρίου τιμών για φυσικό αέριο στην Ελλάδα, όταν δεν υπάρχουν παραγωγοί, οι αποθηκευτικοί χώροι για το προϊόν, μετά βίας καλύπτουν τις ανάγκες της για… μερικές εβδομάδες και οι ποσότητες που καταναλώνονται είναι αστείες, συγκρινόμενες με τα μεγέθη των χωρών που διαθέτουν λειτουργική αγορά διαπραγμάτευσης...
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;
Την παροχή γονεϊκού επιδόματος μόνο στις μητέρες;
Την ετήσια αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον πληθωρισμό που δεν είναι... αυτόματη;
Την καθιέρωση του κατώτατου μισθού στα €800 όταν αποδεδειγμένα η ανταγωνιστικότητα της χώρας οριακά αντέχει ακόμη και την αύξηση που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τον Μάιο του 2023;
Την κοστολόγηση όσων εξήγγειλε στο αστείο (συγκριτικά) ποσό των €5,6 δισ. όταν, με τις συντηρητικότερες εκτιμήσεις, το πραγματικό κόστος ξεπερνά τα €20 δισ. για εφέτος και τα €10 δισ. τουλάχιστον, για κάθε επόμενη χρονιά;
Πραγματική καταιγίδα οικονομικής ασυναρτησίας, αλόγιστου κρατισμού, λεφτόδεντρων... συνεχούς ανθοφορίας και όραμα νέων... μνημονίων!
Παρ’ όλα αυτά, η συγκεκριμένη στάση δεν αποτελεί πρόβλημα. Στο κάτω-κάτω, αυτό ήξεραν, αυτό έκαναν πάντα στον ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια πεπατημένη ακολουθούν και τώρα. Μέχρι εκεί φτάνουν οι γνώσεις και το μυαλό τους, αυτοί είναι!
Σε συνδυασμό όμως με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ της αντίστοιχης παροχολογίας και των... ναζιών "με παρακολουθούσες εσύ, επομένως κι εγώ δεν ψηφίζω για να έχουν δουλειά 600 οικογένειες", γίνεται κάτι περισσότερο από φανερή, η πολιτική ένδεια της χώρας.
Μία ένδεια που...
αφήνει τους πολίτες, με μία και μοναδική λογική επιλογή η οποία να μην εμπεριέχει μεγάλες πιθανότητες ακραίων κινδύνων: την σημερινή κυβέρνηση!
Κι αυτό δεν μπορεί να είναι καλό ή θετικό για το μακροπρόθεσμο μέλλον της χώρας! Οποιασδήποτε χώρας! Ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου