Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Από μια άποψη μπορούμε να θεωρήσουμε λογική τη νόμιμη επισύνδεση της ΕΥΠ στο τηλέφωνο του προέδρου του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) Στέργιου Πιτσιόρλα. Αρκεί να σκεφθούμε το πολιτικό κλίμα της εποχής, το οποίο επισφράγισε αργότερα η πλειοψηφία στο δημοψήφισμα. Είχαμε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» που στόχο είχε να απελευθερώσει τον λαό από τα δεσμά του νεοφιλελευθερισμού.
Να θυμηθούμε ότι τότε «ένας ήταν ο εχθρός, ο νεοφιλελευθερισμός». Αυτός έφερε τα μνημόνια, τα μνημόνια έφεραν την κρίση, και η κρίση έκανε το έθνος φτωχό. Τι πιο λογικό, λοιπόν, από το να παρακολουθείται ένας άνθρωπος η δουλειά του οποίου ήταν η αξιοποίηση της λιμνάζουσας δημόσιας περιουσίας;
Ο κ. Πιτσιόρλας εκ της θέσεώς του ήταν «εχθρός του λαού του έθνους» και άξιος –αν μη τι άλλο– παρακολούθησης.
Ενα από τα βασικά προβλήματα των «εθνικών λόγων» είναι η ασάφειά τους. Τα πάντα μπορούν να θεωρηθούν «εθνικά», ή έστω να βαφτιστούν έτσι. Μην ξεχνάμε ότι η χώρα έζησε μια επταετή δικτατορία «για να σωθεί το έθνος από τον κομμουνισμόν». Με τόση ασάφεια είναι μικρός ο αριθμός των 20.000 και πλέον παρακολουθήσεων ετησίως. Ετσι ακόμη και ζητήματα καθημερινής πολιτικής μπορούν να εμβαπτιστούν στην κολυμβήθρα του «εθνικού» για να συγχωρεθούν όλες οι αντιδημοκρατικές αμαρτίες. Για παράδειγμα κάποιος μπορεί να θεωρεί «αντεθνική» την πώληση εθνικών γαιών και άλλος να πιστεύει ότι εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα αφού φέρνει ξένες επενδύσεις. Αυτό, σε όλο τον κόσμο, είναι θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης στο Κοινοβούλιο. Στην Ελλάδα αποτελεί αρμοδιότητα της ΕΥΠ.
Το ασαφές των «εθνικών λόγων» με καπάκι το «απόρρητο» εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για τα δικαιώματα των πολιτών. Αναφέραμε προ ημερών (books’ journal, 30.8.2022) ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα:
«Το πρώτο εξάμηνο του 2015, την περίοδο της θλιβερής “διαπραγμάτευσης με τα πουκάμισα έξω”, στελέχη της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας κατήγγειλαν ότι διάφοροι πολιτικοί, καθηγητές, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι “μιλούσαν με τον εχθρό”, που τότε ήταν η τρόικα. Δεν ήταν αυτό ένας επαρκής “εθνικός λόγος” για να παρακολουθούνται οι εν λόγω “γερμανοτσολιάδες”; (…) Συνεπώς ο τότε διοικητής της ΕΥΠ θα μπορούσε να είναι υπόλογος για πλημμελή άσκηση καθηκόντων, αν (εκτός από τα κινητά των τροϊκανών) δεν παρακολούθησε και τους πολιτικούς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους οι οποίοι “μιλούσαν στον εχθρό”.
Μην τον αδικήσουμε τον άνθρωπο. Δεν ξέρουμε αν έκανε “νόμιμες επισυνδέσεις” εκατοντάδων πολιτών, αλλά και δεν θα το μάθουμε ποτέ διότι οι “εθνικοί λόγοι” ούτε εκ των υστέρων γίνονται γνωστοί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου