ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ και ΔΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΑ ΛΟΒΟΤΟΜΗΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Ιράν, μαντίλα και υποκρισία

  

Το ψέμα βασιλεύει στη Δύση και η υποκρισία κυβερνά τις ψυχές των εξουσιαστών της. Αυτό μπορεί να συμπεράνει οποιοσδήποτε εξετάσει με αντικειμενικό τρόπο τις αντιδράσεις δυτικών δημοσιογράφων, πολιτικών, δημοσιολογούντων και άλλων θεσμικών παραγόντων στις ταραχές που σημειώνονται στο Ιράν.

Σ’ αυτή τη χώρα όπου κυριαρχεί η σιιτική εκδοχή του Ισλάμ πολλές γυναίκες συμμετέχουν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, καίνε ή πετούν στον δρόμο τις μαντίλες τους και εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στην αυστηρή θρησκευτική νομοθεσία, που περιορίζει τις ελευθερίες τους. Η αφορμή των ταραχών είναι ο θάνατος της 22χρονης Μαχσά Αμινί, η οποία συνελήφθη από τη θρησκευτική αστυνομία επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της. Η νεαρή κοπέλα πέθανε στο αστυνομικό τμήμα όπου κρατείτο για λόγους που δεν έχουν ακόμα εξηγηθεί με σαφήνεια.

Τα περισσότερα κόμματα, ΜΜΕ και οργανώσεις που καθορίζουν αυτό που αποκαλείται «κυρίαρχη άποψη» στη Δύση πήραν θέση υπέρ των διαδηλώσεων των Ιρανών γυναικών και κατά της ισλαμικής μαντίλας. Ωστόσο, οι ίδιοι φορείς θεωρούν τη μαντίλα «επιλογή» των μουσουλμάνων γυναικών στην Ευρώπη και πληρώνουν μάλιστα καμπάνιες για να τη διαφημίσουν ως δείγμα… ελευθερίας! Κι εδώ έχουμε την απόλυτη ένδειξη παραφροσύνης.

Το δυτικό κατεστημένο δεν θέλει την ισλαμική μαντίλα στην Τεχεράνη αλλά την επιδιώκει στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στην Αθήνα, στην Κοπεγχάγη, στο Οσλο, στην Στοκχόλμη.  

Από τη μια, οι πολιτικοί και οι διανοούμενοι που τους έχει δοθεί η ισχύς να ορίζουν τι είναι σωστό και τι λάθος πανηγυρίζουν για το κάψιμο της ισλαμικής μαντίλας στο Ιράν και, από την άλλη, φρίττουν στην ιδέα να απαγορευτεί στην Ε.Ε. το νικάμπ, η μπούρκα και η χιτζάμπ.

Το ερώτημα είναι απλό: Ταιριάζουν το Ισλάμ, τα ήθη, τα έθιμα, οι ενδυματολογικοί κώδικες και η περί κοινωνίας αντίληψή του με τη Δύση ή όχι;  

Αν θεωρούμε αδιανόητη την εφαρμογή του ισλαμικού νόμου στο Ιράν...

 

 γιατί την ανεχόμαστε στις χώρες της Ε.Ε. και την επιδιώκει η πολιτική τάξη μέσω του μαζικού εποικισμού από μουσουλμάνους;


Editorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ