Ο 32χρονος βουλευτής Adrien Quatennens είναι ο στενότερος συνεργάτης του Ζαν-Λυκ Μελανσόν και ένα από τα πιο δογματικά στελέχη της γαλλικής άκρας αριστεράς: δεν τον έχω δει ποτέ χαμογελαστό· μοιάζει με καρικατούρα της αρίας φυλής.
Συνέβη το εξής: κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού με τη σύζυγό του, η οποία του ζητούσε διαζύγιο, ο Quatennens τη χαστούκισε και η σύζυγος φώναξε την αστυνομία. Αν και δεν θέλησε να καταθέσει μήνυση, το γεγονός διέρρευσε στον Τύπο: τώρα, ο Quatennens και η «Ανυπότακτη Γαλλία» έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των πολιτικών τους αντιπάλων· δάσκαλε που δίδασκες.
Το ίδιο το χαστούκι, παρότι υποπτεύομαι ότι δεν ήταν «σκαμπίλι» αλλά βροχή από κατραπακιές, κλοτσιές κτλ —εφόσον η κυρία Quatennens κάλεσε την αστυνομία― δεν έχει και τόσο ενδιαφέρον. Έγινε όμως αφορμή για μερικές παρατηρήσεις.
Η πρώτη είναι ότι ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν δεν καταλαβαίνει τίποτα από το κίνημα κατά της ενδοοικογενειακής βίας και της βίας εναντίον των γυναικών: μίλησε για «ιδιωτική» υπόθεση, λες και σε αυτή την περίπτωση, ή σε όλες τις περιπτώσεις, η βία που εκτυλίσσεται σε ένα δωμάτιο δεν μπορεί να μας αφορά.
Ο Μελανσόν προστατεύει φυσικά τον σύντροφό του —που προαλείφεται κατά κάποιον τρόπο για διάδοχός του— αλλά η πλάνη του είναι ευρύτερη: ενώ η νεότερη γενιά της γαλλικής άκρας αριστεράς —στην οποία ανήκει ο Quatennens— έχει θέσει σε προτεραιότητα τη ρητορική και τον αγώνα κατά όλων των νοσηρών εκδηλώσεων της πατριαρχίας, ο Μελανσόν έχει ξεμείνει στον κομμουνισμό που δεν ενσωματώνει τέτοιες ευαισθησίες. Οπωσδήποτε, ο Μελανσόν είναι ιδιαίτερα μισογύνης έναντι των γυναικών που δεν μοιράζονται την ιδεολογία του: ολόκληρη η Αριστερά, που παραδίδει μαθήματα ισότητας, δεν διαφέρει από τη Δεξιά, ένα μέρος της οποίας σκέφτεται με όρους της δεκαετίας του 1950 (Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια), ενώ ένα άλλο μέρος υποτιμά, φοβάται ή σιχαίνεται τις γυναίκες που δεν είναι «δεξιές».
Εν μέσω στροβίλου και φωνασκιών των ΜΜΕ, ο Μελανσόν λοιπόν «στήριξε» τον Adrien Quatennens και «επικρότησε το θάρρος του για το mea culpa». Προπάντων, κατακεραύνωσε τους πολιτικούς αντιπάλους της Ανυπότακτης Γαλλίας για την κομματική εκμετάλλευση ενός χαστουκιού και τα social media για την ασυγκράτητη ηδονοβλεπτικότητά τους.
Θα συμφωνούσα μαζί του σε όλα αν δεν είχε προηγηθεί σφυροκόπημα πολιτικής ορθότητας και λεκτικός ακτιβισμός του Adrien Quatennens σχετικά με τη βία εναντίον των γυναικών. Αν ο βουλευτής δεν παρίστανε το υπόδειγμα της άμεμπτης ηθικής του σημερινού αριστερού άνδρα, ο Μελανσόν θα είχε δίκιο. Εξάλλου, πιθανότατα, στη συζυγική σκηνή, το φερόμενο ως θύμα να συμπεριφερόταν με παρόμοια επιθετικότητα: συμβαίνουν αυτά.
Το θέμα δεν είναι το ταραχώδες διαζύγιο των Quatennens. Το θέμα είναι να αναγνωρίσει η αριστερά ότι, παρά τις μεγαλόστομες δηλώσεις, ελάχιστα διαφέρει από όσους δεν κάνουν παρόμοιες δηλώσεις: ότι, με λίγα λόγια, έχουμε όλοι μακρύ δρόμο μέχρι να εκπολιτιστούμε.
Η αναπόφευκτη αλήθεια είναι ότι από τότε που άνοιξαν τα στόματα —και άργησαν πάρα πολύ— πολλές γυναίκες κατηγορούν για εγκλήματα ή για ανάρμοστη συμπεριφορά πολιτικούς από όλο το πολιτικό φάσμα. Η κακή ανατροφή, η ανατροφή που κατασκευάζει βάναυσα αντράκια, δεν περιορίζεται στους συντηρητικούς πολίτες ή σ’ εκείνα τα αμαθή στρώματα τα οποία περιφρονεί η αριστερά: ο σεξισμός διατρέχει ολόκληρη την κοινωνία και η μισογυνία χαρακτηρίζει συχνά ακόμα και τις ίδιες τις γυναίκες.
Ένα άλλο φαινόμενο που φέρνει στην επιφάνεια το εν λόγω χαστούκι είναι μια παράδοξη εξίσωση. Πριν από λίγες ημέρες, μια 22χρονη Ιρανή που αρνήθηκε να φορέσει νιχάμπ έχασε τη ζωή της κάτω από ύποπτες συνθήκες κατά τη σύλληψή της από την ιρανική αστυνομία. Η γαλλική αριστερά σχολίασε το γεγονός στο Ιράν αναφέροντας την οπισθοδρόμηση των δικαιωμάτων των γυναικών στις ΗΠΑ και στην Ουγγαρία, ενώ ακούστηκαν υπενθυμίσεις ότι παντού στη Δύση οι γυναίκες πέφτουν θύμα κακομεταχείρισης.
Δεν θα σπαταλήσω χρόνο για να αντιπαρατεθώ σ’ αυτή την τερατώδη διαστροφή της πραγματικότητας: Όποιος πιστεύει ότι...
η θεσμοθετημένη βία είναι ίδια με τη βία ως παραβίαση των νόμων και του αποδεκτού ήθους έχει ακόμα μακρύτερο δρόμο για να εκπολιτιστεί από μας τους υπολοίπους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου