Τον κήρυξε πρόσφατα από το βήμα της Βουλής ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως νέος Γεώργιος Παπανδρέου, της Ενώσεως Κέντρου του ’60, αλλά έκτοτε πλήρης αποσιώπηση.
Τον έκανε γαργάρα ή μήπως τον παρεξηγήσαμε νομίζοντας πως εννοούσε «αγώνα ανένδοτο ενάντια στην καταπάτηση του Συντάγματος και της Δημοκρατίας από τον Μητσοτάκη»; Μήπως εννοούσε άλλο πράγμα, στο οποίο όντως επιμένει ανένδοτα;
«Πότε είπα εγώ ότι δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα;» δήλωσε στη Θεσσαλονίκη, κι ας γελάει το πανελλήνιο ακούγοντάς τον ηχογραφημένον στα ράδια να λέει, πρωθυπουργός άνθρωπος τότε, ότι δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα.
Μπορεί να δήλωσε στη Βουλή «επί των ημερών μου δεν έγινε καμία παρακολούθηση πολιτικού προσώπου», αλλά όταν τον ρώτησαν για τον Πιτσιόρλα απάντησε ότι ναι μεν το ήξερε, αλλά «δεν έδωσα εντολή να παρακολουθηθεί κανένας και γι’ αυτό δεν έχω να δώσω λόγο σε κανέναν», είπε ο ανένδοτος. Τον Μητσοτάκη όμως, που κι αυτός υποστηρίζει εξαρχής ότι δεν γνώριζε για Ανδρουλάκη, τον λέει ψεύτη και υποκλοπέα. Κι ενώ αποδείχτηκε ότι και επί των ημερών του συνέβαιναν «επισυνδέσεις» –χώρια όσα του καταμαρτυρούν για παρακολουθήσεις Λαφαζάνης, Ζωή και Βαρουφάκης– l αυτός συνεχίζει απτόητος να κατηγορεί τον Μητσοτάκη για «εκτροπή».
Αυτόν λοιπόν τον Ανένδοτο εννοούσε –«ό,τι και ν’ αποδειχτεί, εγώ εκεί, το τροπάρι μου»· κι εμείς τον παρεξηγήσαμε τον άνθρωπο.
Προκαλεί εντύπωση η αδεξιότητα του εύγλωττου κατά τα άλλα Στέλιου Πέτσα με την πρόσφατη δήλωσή του «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», αναφερόμενος στην οικονομία ηλεκτρικής ενέργειας που πρέπει να κάνουμε. Προφανώς θέλησε να επικαλεστεί τη γνωστή «αρχή» –αν και όχι τόσο κατάλληλη για την περίπτωση– ότι πεθαίνει όποιος φυτικός ή ζωικός οργανισμός δεν κατορθώνει να προσαρμοστεί στις επικρατούσες στο περιβάλλον συνθήκες. Το περίεργο δεν είναι τόσο ότι επικαλέστηκε άγαρμπα αυτό τον «φυσικό κανόνα» –οπότε το άρπαξαν και το μοστράρησαν ως «απάνθρωπο κυνισμό» όχι μόνο όσοι δεν ήξεραν σε τι αναφερόταν και τι ήθελε να πει, αλλά ακόμη και όσα συριζέικα αρπακτικά κατάλαβαν μεν, τον… ανένδοτο δε– l το περίεργο είναι πως και όταν ακόμα αναγκάστηκε να ανακαλέσει, δεν εξήγησε τι ήθελε στην πραγματικότητα να πει, αλλ’ απλώς ζήτησε συγγνώμη. Διπλό το σφάλμα, τριπλό δε γιατί έχει πια αρκετά χρονάκια στην «αρένα».
Θρίλερ η πορεία των σχέσεων του Σύριζα με το Πασοκινάλ.
Θα το πω με ονόματα:
Πριν από λίγα χρόνια, όταν ακουγόταν πως ο Γιώργος Παπανδρέου είχε επαφές με τον Τσίπρα, έσπευσε ο τα φαιά φορών Σκουρλέτης να χρησμοδοτήσει ότι «ο Παπανδρέου είναι τοξικός» ακόμη και για να συνομιλήσει κάποιος μαζί του.
Πριν από μερικούς μήνες, όταν άρχισε το συριζέικο να πλαγιοκοπεί ανοιχτά πια το πασοκινάλ, ανέλαβε να χρησμοδοτήσει έτερος αρχιερεύς του 3%, ο Νίκος Φίλης, σχετικά με την προοπτική συνεργασίας με το παράκλητο κόμμα: Δεκτόν, πλην «πρέπει πρώτα να απογαλακτισθεί από τη Δεξιά». (Είπε ο υπουργεύσας χάρη και μόνο στη συνεργασία του Σύριζα με «απογαλακτισμένον» προοδευτικό, τον Πάνο Καμμένο).
Τέλος, πρόσφατα, όταν προέκυψε δημόσια διαφωνία των συνταγματολόγων Γεραπετρίτη και Βενιζέλου για τις «επισυνδέσεις», συριζέικοι κύκλοι «ερμήνευαν το γεγονός ως ρηγμάτωση στη συμμαχία των συστημικών δυνάμεων».
Εχουν δηλαδή τα μούτρα και μιλάνε ακόμα για «συστημικές δυνάμεις» αυτοί που επί των ημερών τους...
(και όχι μόνο) φίλησαν πλήθος συστημικές ποδιές l αλλά και, καταμουσκεμμένες, τις φόρεσαν κιόλας, καμαρώνοντας μάλιστα σαν γύφτικα σκεπάρνια.
Αλλά κι αυτό βεβαίως, δεν αντιλέγω, εν τω πλαισίω του Ανενδότου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου