Πολλοί, κυρίως, λάτρεις του υπαρκτού σοσιαλισμού, αποδίδουν στον Γκορμπατσώφ την πτώση της ΕΣΣΔ. Αλλά δεν ήταν ο Γκορμπατσώφ αυτός που την οδήγησε στην κατάρρευση. Το σύστημα κατέρρευσε εσωτερικά απο τις πολλές και τραγικές αντιφάσεις του.
Ο Γκορπατσώφ κλήθηκε απο το τελευταίο Πολιτμπιρό να το σώσει με οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Αλλά δεν ήταν, μόνο, η οικονομία που έκανε αντιδημοφιλές και αντιλαϊκό ένα σύστημα. Ήταν η αντίληψή του για τη ζωή. Στενή παρακολούθηση των πάντων, χαφιεδισμός ακόμη και ενδοοικογενειακός για υπονόμευση του κόμματος και της επανάστασης, λατρεία του κόμματος και του ηγέτη σε μεταφυσικά επίπεδα, στρατιωτικοποίηση της καθημερινότητας, μια αντίληψη για την τέχνη και την διασκέδαση που αποκλήθηκε σοσιαλιστικός ρεαλισμός, προκλητική παρουσία της νομενκλατούρας, έλλειψη ελευθερίας και δημόσιου λόγου, κλείσιμο στα γκουλάγκ όσων διαφωνούσαν, ανελέητη προπαγάνδα που προκαλούσε τη λογική, κα.
Μετά, και με βάση αυτά, ήρθε και η οικονομική κατάρρευση σε μια προσπάθεια να ακολουθήσουν τις ΗΠΑ στον πόλεμο των άστρων. Μια συνειδητή επιλογή των αμερικανών για να σύρουν την ΕΣΣΔ σε οικονομική εξάντληση. Που πέτυχε. Τόσο μυωπικό ήταν το σύστημα.
Ο Γκορμπατσώφ κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτού του συστήματος. και κλήθηκε απο το ίδιο το σύστημα. Το Πολιτμπιρό τον επέλεξε. Δεν κατέλαβε την εξουσία πραξικοπηματικά. Αλλά...
ήταν αργά.
Το σύστημα ήταν αντιπαθές.
Αντιπαθές παραμένει και σήμερα σε όλον τον κόσμο. Πλην ενός μέρους των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου