Ναι, το εμπεδώσαμε, τον χειμώνα ο λαϊκισμός θα δείξει και πάλι νύχια και δόντια πάνω από Ευρώπη.
Πώς είναι η κλασική φωτογραφία με τη σκιά του Νοσφεράτου στον τοίχο;
Κάτι τέτοιο. Αν η Ρωσία κλείσει την κάνουλα, η Γερμανία θα βυθιστεί σε ύφεση και η Ενωση σε στασιμοπληθωρισμό. Στο σουπερμάρκετ θα έχει ακρίβεια και στο σπίτι κρύο. Και εκεί, λέει, ο λαϊκισμός θα κάνει τη σπορά του σε γόνιμο έδαφος.
Ομως, μισό λεπτό, τι περιμένατε;
Να είναι ο μέσος Ευρωπαίος της εργατικής ή της μεσαίας τάξης, cool και ψύχραιμος, προσηλωμένος στις αρχές της αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου;
Να προτάξει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δίκιο της Ουκρανίας ορθώνοντας ανάστημα απέναντι στον Πούτιν;
Αυτά γίνονται μέχρι ενός βαθμού. Να βάλουμε καμιά σημαία στο προφίλ στα social, να πάμε σε καμιά συγκέντρωση, άντε να ανάψουμε και κανένα ρεσό έξω από την πρεσβεία της Ουκρανίας – δεν βολεύει γιατί είναι στη Φιλοθέη. Οταν το μοσχάρι πουλιέται σαν αστακός και η βενζίνη πιάνει τιμές σαμπάνιας στη Μύκονο, εκεί τελειώνουν όλα τα ανθρωπιστικά. Και αρχίζουν τα άλλα. Ε
δώ μέσα σε ένα μήνα ξεχάσαμε τους ουκρανούς πρόσφυγες, νομίζετε ότι θα τους θυμάται κανένας τον χειμώνα;
Μήπως νομίζετε ότι είναι εύκολο για τον γερμανό εργάτη να δεχθεί ότι οφείλει να μη δουλέψει ή να κρυώσει για να διασφαλίσει το δικαίωμα της Ουκρανίας να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης;
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν ξεκινάει από τον λαϊκισμό, αλλά από το κατά πόσο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μπορούν να πείσουν τους πολίτες τους ότι η ταλαιπωρία αξίζει επειδή μετά την Ουκρανία θα πάρουν και άλλοι σειρά.
Οι άνθρωποι, όμως, δεν σκέφτονται γεωστρατηγικά, ούτε η ματιά τους πάει στο βάθος του ορίζοντα. Τους ενδιαφέρει πώς θα βγει ο μήνας και αν το καλοκαίρι θα πάρουν το τσάρτερ για να κάνουν δέκα μέρες μπάνια στη Μεσόγειο.
Αν, λοιπόν, τα πράγματα εξελιχθούν με βάση το χειρότερο σενάριο...
τον χειμώνα ο Ζελένσκι δεν θα μιλάει σε Κοινοβούλια, αλλά σε συνελεύσεις πολυκατοικιών που κλείνουν τα καλοριφέρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου