Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών είναι γνωστό. Η Γαλλία βαδίζει, παρά το προεδρικό της σύστημα, σε μια παρατεταμένη κοινοβουλευτική δυσλειτουργία, για να το πω κομψά.
Αν οι Ρεπουμπλικανοί δεν συνεργαστούν, ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα αντιμετωπίσει σωρεία προβλημάτων. Στο πολιτικό χάρτη της Γαλλίας υπάρχουν μια Αριστερά του προηγούμενου αιώνα και μια άκρα Δεξιά που, εκ των πραγμάτων, καθιστούν τον Εμ. Μακρόν έναν μετριοπαθή ηγέτη, ο οποίος, πέραν όλων των άλλων, προσπαθεί να βρει μια νέα ισορροπία στην Ε.Ε. Τόσο ο Μελανσόν όσο και η Λεπέν δεν τρέφουν καμία συμπάθεια για την Ευρώπη, ενώ απεναντίας γλυκοκοιτάζουν προς τον Πούτιν.
Αυτά είναι γνωστά και προκαλεί απορίες η ικανοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα.
Αντιπαρέρχομαι για λόγους ευπρέπειας να αναφερθώ στο πώς είχε χαρακτηρίσει ο Μελανσόν τον Αλ. Τσίπρα το 2015. Τα λόγια πολλές φορές ξεχνιούνται, ιδίως για όσους συγχέουν τον εμπτυσμό με τη βροχή.
Ομως πολιτικά τη μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω γι’ αυτή την ικανοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, τη βρίσκω στη θέση της κυρίας Αχτσιόγλου: «Η κανονικότητα δεν μας συμφέρει».
Προφανώς αυτή η αντίληψη δεν αφορά μόνο το εσωτερικό μέτωπο. Είναι μια γενική αντιμετώπιση των γεγονότων, όπου και αν συμβαίνουν αυτά.
Ο λόγος της Αριστεράς δεν βρίσκει ευήκοα ώτα σε φυσιολογικές καταστάσεις. Αν ο Μακρόν κατακτούσε και την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, οι εξελίξεις θα έμπαιναν πάνω σε μια ράγα. Ενώ τώρα «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση», όπως είχε πει και ο σύντροφος Μάο.
Ενα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πριν τοποθετηθεί επί του αποτελέσματος των γαλλικών εκλογών, θα έπρεπε να συνεκτιμήσει τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στις ελληνογαλλικές σχέσεις –οι οποίες προσδιορίζονται και από μια συμφωνία αμυντικής συνδρομής– η αποδυνάμωση του προέδρου Μακρόν. Καλές είναι οι διεθνιστικές προσεγγίσεις, αλλά θα πρέπει να υπολογίζουμε και τι συμφέρει την πατρίδα μας.
Ο Μελανσόν ή η αποδεδειγμένα ρωσόφιλη Λεπέν τι καλό θα είχαν να προσφέρουν στην Ελλάδα που απειλείται από τον γείτονά της;
Για όσους προτάσσουν το εθνικό συμφέρον...
ελάχιστα ενδιαφέρει αν ο Μακρόν είναι «νεοφιλελεύθερος».
Αυτό που μετράει είναι πως μας υποστηρίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου