Οι Τούρκοι πάντα είναι ειλικρινείς όταν διακηρύσσουν την κακή βούληση της βαρβαρότητάς τους.
Οταν ξεκίνησαν να μιλάνε για διχοτόμηση της Κύπρου, όταν τον 19ο Αιώνα πούλησαν την Κύπρο στους Άγγλους, το εννοούσαν. Απλά, όσο νταηλίκι κι αν πουλάνε, είναι δειλοί και σιγουρατζήδες.
Εννοούν κάθε λέξη, αλλά πρέπει να σε βρουν σε κατάσταση εσωτερικής αποσύνθεσης, απομονωμένο και τον διεθνή παράγοντα αποπροσανατολισμένο. Οταν ο αντίπαλος είναι δυνατός, όρθιος και με το δάχτυλο στη σκανδάλη, οι Τούρκοι ρίχνουν δυο τάλαρα τσαμπουκά και μετά πάνε για τσάι.
Η Ελλάδα δεν είναι διαλυμένη από πολυετή εμφύλιο πόλεμο, απομονωμένη και ταλαίπωρη Συρία. Δεν είμαστε Ιράκ, που το κάνανε σαν δρόμο που του περνάνε καλώδια και τώρα παριστάνει το κράτος. Η Ελλάδα, οι Έλληνες, δεν είμαστε Κούρδοι, αντάρτες χωρίς κράτος, χωρίς πολεμική αεροπορία και ναυτικό, πολυδιασπασμένοι, τους οποίους όλοι οι πρόσκαιροι και τυχοδιώκτες σύμμαχοι τους πουλάνε.
Επίσης, εμείς είμαστε μια ομοιογενής χώρα που απορροφήσαμε μια τρομερή ήττα το 1922, δεν διαλυθήκαμε, διότι είμαστε ένα σπάνια ομοιογενές κράτος και με εθνογένεση χιλιετιών.
Είμαστε ένα πολύ γερό δεμάτι, που δεν σπάει.
Οι Τούρκοι ξέρουν τη δική τους αλήθεια. Βάζουν παντού σημαίες, τη ρήση του ντονμέ κίναιδου, του Κεμάλ, «Τι ευτυχία να είσαι Τούρκος», λερώσανε με αυτό και τον Πενταδάχτυλο, όμως ξέρουν την πικρή αλήθεια: Η Τουρκία είναι ένα πολυεθνικό κράτος, ένα τεχνητό Εθνος, που φτιάχτηκε με τον νόμο και τον βούρδουλα της Τζιαντάρμα. Είναι τόσες οι φυλές, που δεν φτάνουν τα δάχτυλα να τις μετρήσεις.
Η Πόλη μόνον έχει τόσους Κούρδους, που είναι περισσότεροι από τον πληθυσμό όλου του Λεκανοπεδίου Αττικής. Και έχουν συνείδηση τι είναι. Όσο δε αντάρτικο αίμα χύνεται, όσο πιο πολλά γυναικόπαιδα σκοτώνουν, όσο πιο πολλούς ταλαίπωρους βοσκούς βασανίζουν και σκοτώνουν τα όργανα του Ερντογάν, τόσο βαθαίνει το μίσος. Αμέτρητα τα καμένα χωριά. Αμέτρητα τα χωριά των Ελληνόφωνων μουσουλμάνων του Πόντου, γεμάτη η Πόλη από εσωτερικούς μετανάστες, με άλλο αίμα και μια συνείδηση που σιγά σιγά ξυπνά.
Κάθε μέρα πλήθος Τούρκων πολιτών, ακολουθώντας τη μόδα των DNA τεστ, ανακαλύπτουν έκπληκτοι ή υποψιασμένοι πως είναι Ελληνες στην καταγωγή. Αυτός ο ανήσυχος σπόρος μένει μέσα στη συνείδηση. Υπάρχουν δεκάδες χωριά, π.χ. γύρω από τη Σαμψούντα, που μέσα στο σπίτι μιλούν την ελληνική ποντιακή διάλεκτο, που χορεύουν, τραγουδούν ό,τι τα αδέρφια τους στην Ελλάδα. Κάποιοι είναι φανατικότεροι από κάθε Τούρκο, αλλά σήμερα πια, με το διαδίκτυο, την πρόσβαση σε τόση γνώση, έχουν ήδη μέσα τους τη συνείδηση πως δεν έχουν καμία σχέση με τον Ερτογρούλ και τους κατσαπλιάδες του. Κούρδοι, Ασσύριοι, εξισλαμισμένοι Ελληνες και Αρμένιοι, Αλεβίτες, Γιαζίντι, Τσερκέζοι και πολλοί άλλοι, ο καθένας έχει τα νιτερέσα και τις διαφορές του με το δοβλέτι της Αγκυρας και το κυρίαρχο εποικοδόμημα, που έχει πλέον αρχίσει να ραγίζει.
Η Ελλάδα και πριν από τα Rafale και όσα άλλα περιμένουμε έχει περίσσευμα ισχύος να στείλει την Τουρκία πίσω στον Μεσαίωνα. Εάν το τουρκικό βαθύ κράτος της Αγκυρας δεν είχε σοβαρές αμφιβολίες για το αποτέλεσμα μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης, θα το είχε ήδη αποτολμήσει. Φοβάται την παραμικρή ήττα, την οποία όχι μόνον δεν μπορεί να απορροφήσει, αλλά κινδυνεύει από αυτήν.
Εάν σε ένα σενάριο η Τουρκία επιχειρούσε αιφνιδιαστική κατάληψη με απόβαση και αεραπόβαση ενός οποιουδήποτε ελληνικού νησιού -οι ειδήμονες ξέρουν πόσο δύσκολο είναι και τι υπεροπλία απαιτεί- και αυτή η απόπειρα κατέληγε να γεμίσουν τα κουφάρια των μεχμετζίκ τον βυθό, τους αιγιαλούς αποβάσεως και τις ζώνες αεραποβάσεων και αεροπλάνα, ελικόπτερα και αποβατικά να γίνουν παρανάλωμα, τότε δεν θα κλονιζόταν απλά η κυβέρνηση του Ερντογάν.
Ολα όσα πιέζουν οι Τούρκοι να μείνουν συμπιεσμένα, με πρώτο πρώτο το κουρδικό αίτημα για αυτοδιάθεση, θα εκραγούν σαν ηφαίστειο.
Εμείς οφείλουμε να είμαστε ψύχραιμοι και έτοιμοι να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα. Κυρίως να είμαστε ενωμένοι. Έχω κογιονάρει πολλές φορές τη Θεοδώρα Τζάκρη, όμως μαζί με τον κ. Λιβανό και τους υπολοίπους έκαναν στον Ακάρ αυτό που έπρεπε, ένα διακομματικό τρίψιμο στη μούρη των τουρκικών ιταμών αιτιάσεων.
Αξιέπαινοι όλοι τους.
Μπορούμε εδώ να τρώμε τα μουστάκια μας, όμως απέναντι στον Τούρκο τραμπούκο πρέπει...
να είμαστε ενωμένοι και αποφασιστικοί, να έχουμε εμπιστοσύνη στις Ενοπλες Δυνάμεις μας και να έχουμε μια ευγενή άμιλλα για το ποιος θα κρατήσει την πιο εθνωφελή στάση απέναντι στον προαιώνιο εχθρό, ο οποίος, να θυμάστε, μας φοβάται.
Τα σκυλιά -τους ζητώ συγγνώμη για την παρομοίωση με ισλαμοφασίστες- πολλές φορές, όταν γαβγίζουν, γαβγίζουν γιατί φοβούνται….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου