ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Τι ξεχνά ο «ιστορικός» Πούτιν!

Ο χάρτης δείχνει τις αποστολές Lend Lease των ΗΠΑ προς την ΕΣΣΔ στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, των οποίων η χρηματική αξία ανήλθε σε περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια.

  

Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης


Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο κατανόηση δείχνουν οι άλλοι λαοί στην αιτιολογία του δικτάτορα Πούτιν ότι αισθάνεται "ταπεινωμένος και καταφρονεμένος" από τη Δύση άλλα επειδή στην Ελλάδα πολλοί είναι εκείνοι που τον κατανοούν ας ρίξουν μια ματιά στην Ιστορία για του λόγου το αληθές. Κυρίως γιατί γκώσαμε στο παραμύθι.

Εν συντομία λοιπόν έχουμε και λέμε:

Στις τις 23 Αυγούστου 1939, στην Μόσχα ο Υπουργός Εξωτερικών της ναζιστικής Γερμανίας, Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ και ο Υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, Βιατσεσλάβ Μιχάηλοβιτς Μόλοτοφ, υπέγραφαν το περίφημο  Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης ή αλλιώς Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ.

Στην συμφωνία αυτή -όπως αποκαλύφθηκε μόλις το 1946 στον δυτικό τύπο και επιβεβαιώθηκε περίτρανα το 1993 με τον αποχαρακτηρισμό των σοβιετικών αρχείων- είχε γίνει κανονικό ντιλ μεταξύ Ναζί και Κομμουνιστών όπου προβλεπόταν ο διαμελισμός της Πολωνίας.

Επίσης, προβλεπόταν οι βαλτικές χώρες να περιέλθουν στην σοβιετική επιρροή, εκτός της Λιθουανίας. Υπό σοβιετικό έλεγχο, επίσης, θα έμεναν η Φινλανδία και η Ρουμανία.  Τέλος, προβλέπονταν κάποιες συμφωνίες σχετικά με τις γερμανικές μειονότητες στην Βαλτική που έπρεπε να …πάρουν πόδι.

Η καθόλα αγαστή αυτή συνεργασία Ναζί – Κομμουνιστών, που δεν διαταράχτηκε από καμιά απολύτως  ιδεολογική διαφορά, κράτησε από τον Αύγουστο του 1939 έως και  τις 22 Ιουνίου του 1941 που ξεκίνησε η περίφημη επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, όπου οι Ναζί παραβίασαν το σύμφωνο μη επίθεσης και επιτέθηκαν στην Σοβιετική Ένωση.

Εδώ αρχίζει μια άλλη ενδιαφέρουσα ιστορία: η ιμπεριαλιστική Αμερική έμενε πιστή στο δόγμα της ουδετερότητας ενώ γίνονταν  –κυρίως από πλευράς Τσόρτσιλ–  συνεχείς εκκλήσεις να λάβει μέρος στον ευρωπαϊκό πόλεμο  στα πλαισια  του πρόγραμμα Lend–Lease έστειλε σημαντική υλικοτεχνική βοήθεια προς τη Σοβιετική.

Ας θυμηθούμε: 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέδωσαν στη Σοβιετική Ένωση από την 1η Οκτωβρίου 1941 έως τις 31 Μαΐου 1945 τα ακόλουθα: 427.284 φορτηγά, 13.303 οχήματα μάχης, 35.170 μοτοσικλέτες, 2.328 οχήματα υπηρεσίας πυρομαχικών, 2.670.371 τόνους προϊόντων πετρελαίου που αντιστοιχούσε στο 57% των αεροπορικών καυσίμων υψηλών οκτανίων,  4.478.116 τόνους τροφίμων (κονσέρβες κρέατος, ζάχαρη, αλεύρι, αλάτι, κ.λπ.), 1.911 ατμομηχανές, 66 ντίζελ μηχανές τρένου, 9.920 αυτοκίνητα, 1.000 βαρέα φορτηγά, 35 φορτηγά βαρέων μηχανημάτων. Τα παρεχόμενα είδη πυρομαχικών (πυρομαχικά, βλήματα πυροβολικού, νάρκες, διάφορα εκρηκτικά) ανήλθαν στο 53% των συνολικών εγχώριων αναγκών. Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της τεράστιας συμμετοχής των ΗΠΑ στην ανάπτυξη των σοβιετικών υποδομών ήταν η μεταφορά ενός ολόκληρου εργοστασίου ελαστικών που αφαιρέθηκε συμπαγές από το εργοστάσιο της Ford Company’s River Rouge Plant και μεταφέρθηκε στην ΕΣΣΔ. Η χρηματική αξία των προμηθειών και των υπηρεσιών το 1947 ανήλθε σε περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια.

Γράφει ο  Νικήτα Χρουστσόφ  σχετικά με τη ιμπεριαλιστική  βοήθεια Lend-lease στα απομνημονεύματά του: «Θα ήθελα να μιλήσω με κάθε ειλικρίνεια για τις απόψεις του Στάλιν για το εάν ο Κόκκινος Στρατός και η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει τη ναζιστική Γερμανία και να επιζήσουν από τον πόλεμο χωρίς βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία.  Ο Στάλιν επανέλαβε πολλές φορές όταν συζητούσαμε ελεύθερα μεταξύ μας ότι “αν δεν μας είχαν βοηθήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο”.»

Χρουστσόφ, Νικήτα Σεργκέεβιτς· Khrushchev, Serge (2004). Αναμνήσεις του Nikita Khrushchev: Commissar, 1918–1945 . Penn State Press. σελ. 638–639.

Τέλος και εν συντομία πάλι θυμίζουμε ότι μετά τις συμφωνίες της Γιάλτας και του Πότσνταμ, οι υπερβολικές απαιτήσεις του Στάλιν ικανοποιήθηκαν και με το παραπάνω, πράγμα το οποίο συζητιέται ακόμα στην Δύση. Μάλιστα, σε σχετική ερώτηση, ο Ρούσβελτ είχε απαντήσει ότι «κάναμε το καλύτερο δυνατό».

Ωστόσο, και αυτές τις δυο συμφωνίες καταστρατήγησε ο σοβιετικός ηγέτης.  

Τον Φεβρουάριο του 1948, ο Στάλιν ακολουθώντας  κατά πόδας τα βήματα του παλαιού συμμάχου του, Χίτλερ, επιχειρεί μιαν εισβολή αυτή τη φορά «από τα μέσα», με ένα κομμουνιστικό πραξικόπημα που βαφτίστηκε ρομαντικά «Ο Νικηφόρος Φεβρουάριος» και είχε σαν αποτέλεσμα την ένταξη της Τσεχοσλοβακίας στο σοβιετικό μπλοκ επιρροής.  Και στην Ελλάδα μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος…

Σαν να μην έφταναν αυτά, την ίδια χρονιά, ο Στάλιν προχώρησε...

 

 στον αποκλεισμό του Βερολίνου, πράγμα που έφερε τους δυτικούς στο αμήν και δεν είχαν πλέον καμιά εμπιστοσύνη στους Σοβιετικούς. 

  Όλα αυτά υπήρξαν και η αφορμή να δημιουργηθεί το ΝΑΤΟ, το οποίο ήρθε ως απάντηση στην σοβιετική επεκτατική επιθετικότητα.

Έτσι, για να γνωρίζουμε μερικά πράγματα όταν μιλάμε για διεθνισμό, σφαίρες επιρροής και αυλές που ενοχλούν τους νταήδες γείτονες.