Ραντεβού τον Μάη, στις 15 συγκεκριμένα, που είναι Κυριακή και η άνοιξη θα κάνει το καθιερωμένο της πάρτι σε αγρούς και λιβάδια, έδωσαν τα παλικάρια στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά το μπαχαλοποιημένο συνέδριο της προπερασμένης Κυριακής. Αλλά απ’ ό,τι φάνηκε δύσκολα θα λυθούν όλοι οι λογαριασμοί.
Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, καινούργιοι και παλιοί, ξέρουν ότι χωρίς τον «Λεγάμενο» το κόμμα θα καταντήσει ένα γκρουπούσκουλο να το κλαίνε οι ρέγκες του 3%-4% και του «μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή». Και από την άλλη αυτοί που τον αντιπολιτεύονται (ομπρέλες, αδιάβροχα, καμπαρντίνες, άνορακ κ.λπ.), ούτε την παρουσία του διαθέτουν ούτε το επικοινωνιακό του ταλέντο (για τα άλλα ταλέντα στο… παραμύθι, δεν αναφέρομαι καν), ώστε να τον αμφισβητήσουν στα ίσια, και χωρίς περικοκλάδες…
Κατά συνέπεια, δεν θα υπάρξει απέναντί του αντίπαλος. Ανθυποψήφιος για αρχηγός. Το υπογράφω.
Ουδείς θα τολμήσει να θέσει υποψηφιότητα.
Το πολύ πολύ, για να τον κοντύνουν κάπως, να προσέλθουν (οι της Ομπρέλας) στις κάλπες για να ρίξουν λευκό ή άκυρο. Ή για να του γράψουν τίποτε στίχους, μαντινάδες, έμμετρα ευφυολογήματα, «πίσω από τις λέξεις, κρύβεσαι Αλέξη», τέτοια.
Εγώ, προκειμένου να βοηθήσω την όλη διαδικασία, έψαξα και βρήκα...
συναφές με την ημερομηνία των εκλογών αλλά και όσο να πεις εμπεριέχον μια αλληγορία, τραγούδι, υπό τον τίτλο «Στις 16 Μάη μήνα», το οποίο τραγούδησε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο τεράστιος Σταμάτης Κόκοτας, ο φαβοριτοφόρος. Μεταφέρω το ρεφρέν, που δένει με όλα όσα θα συμβούν τον επόμενο μήνα στον ΣΥΡΙΖΑ:
«Στις 16 Μάη μήνα μ’ ένα αμάξι η Μαρίνα
πέρασε από μπροστά μου ειρωνικά
ξέχασε τα βάσανά μου πλήγωσε και την καρδιά μου
κι έσβησαν τα όνειρά μου πια τα γλυκά»!
Καλό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου