Προχτές (ή αντιπροχτές, δεν έχει και σημασία) η νεολαία του κόμματος του Αλέκση πέταξε τρικάκια που έγραφαν ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΝΕΟΙ, ΩΡΑΙΟΙ, ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΒΙΑΣΤΕΣ και ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΓΕΩΡΓΙΑ.
Ταυτοχρόνως κάποιοι συμπολίτες (ή οι ίδιοι) εκτονωνόντουσαν στο κέντρο της Αθήνας φωνάζοντας ΕΧΕΤΕ ΛΕΦΤΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΦΩΝΗ, ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ.
Και στις δύο περιπτώσεις (που ίσως να είναι μία) το πρόβλημα των «διαμαρτυρόμενων» δεν είναι ο βιασμός, αλλά ο βιασμός με θύτες πλούσιους. Οι πλούσιοι μάλιστα, σύμφωνα με τα τρικάκια, είναι και πιο πιθανό να είναι βιαστές αν εκτός από πλούσιοι τύχει να είναι νέοι, ωραίοι και σεξιστές. Επίσης η ασυδοσία (και η συγκάλυψη) στα θέματα των σεξουαλικών εγκλημάτων είναι προνόμιο των «ελίτ». Στο μυαλό τους ο νέος, ωραίος, σεξιστής και φτωχός ή δεν βιάζει ή δεν έχει και τόση σημασία αν βιάζει (πιθανότατα επειδή οι σύντροφοι, στην παράδοση της ανανεωτικής αριστεράς, δεν έχουν πολλά πάρε-δώσε με φτωχούς).
Βέβαια μόλις προχτές αποκαλύφθηκε μια υπόθεση με θύτη έναν ιερέα ο οποίος κατηγορείται ότι βίαζε ένα ανήλικο κορίτσι επί χρόνια. Ο καθόλου πλούσιος ιερέας κατάφερνε να συγκαλύπτει τον βιασμό ανηλίκου για όλο αυτό το διάστημα, αλλά επειδή η υπόθεση δεν ταιριάζει στο αφήγημα (αυτό που λέμε παραμύθι) των συντρόφων δεν φαίνεται να τους συγκίνησε ιδιαίτερα, παρότι η διάρκεια και το ανήλικο θύμα την κάνουν ακόμα πιο απεχθή από αυτή της Θεσσαλονίκης.
Πριν λίγες ημέρες ένας συμπολίτης έστειλε τη σύζυγό του στη ΜΕΘ από το πολύ ξύλο. Αυτός ο συμπολίτης παρότι δεν άνηκε σε καμία ελίτ κατάφερε να κυκλοφορεί ελεύθερος και ατιμώρητος παρότι ξυλοφόρτωνε και είχε αποπειραθεί να πνίξει την πρώτη του σύζυγο και είχε μαχαιρώσει τη δεύτερη την οποία επίσης ξυλοφόρτωνε. Αλλά δεν ήταν πλούσιος και άρα ο κακοποιητικός του βίος δεν ενοχλεί και πολύ τους «προοδευτικούς» και «ευαίσθητους» συμπολίτες.
Πριν λίγα χρόνια μια συμπολίτισσα είχε απαγάγει και είχε κακοποιήσει σεξουαλικά ένα μικρό κοριτσάκι. Μια ηγετική προσωπικότητα του «προοδευτικού» χώρου αφού είχε καταδικάσει την πράξη σύστησε να μην κρεμαστεί η παιδόφιλη βιαστής (ή μήπως βιάστρια;) στα μανταλάκια παρότι καταδικασμένη. Η ίδια στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης με ευκολία αναπαρήγαγε ονοματεπώνυμα συμπολιτών που απλώς καταγγέλθηκαν από τρίτους στο ίνσταγκραμ. Βλέπετε οι καταγγελόμενοι από τρίτους ως βιαστές ήταν άντρες και πλούσιοι ενώ η καταδικασμένη παιδόφιλη, γυναίκα και φτωχή. Οπότε αξίζει προστασίας κι ας ήταν το θύμα της ένα μικρό κοριτσάκι.
Φυσικά αυτά δεν εκπλήσσουν κανέναν που θυμάται το ανεπανάληπτο τουμπεκί του «προοδευτικού» και «ευαίσθητου» κόσμου της χώρας στην περίπτωση της Μυρτούς η οποία, αφού ξυλοκοπήθηκε, βιάστηκε και πετάχτηκε σε έναν γκρεμό για να πεθάνει στην Πάρο. Η Μυρτώ μπορεί να μην πέθανε, αλλά η υγεία της δέχτηκε ανεπανόρθωτο χτύπημα. Και αυτή η υπόθεση είναι πολύ πιο φρικαλέα από αυτή της Θεσσαλονίκης, αλλά είχε κάτι που έκανε τους «προοδευτικούς» και «ευαίσθητους» συμπολίτες να σφυρίζουν αδιάφορα: ο θύτης ήταν ένας φτωχός μετανάστης*.
Γιατί οι σύντροφοι, οι «προοδευτικοί», οι «ευαίσθητοι» (συνήθως κατ’ επάγγελμα), συμπολίτες δεν δίνουν δεκάρα για την κακοποίηση, τον βιασμό και τα θύματά του, ενήλικα ή ανήλικα. Δεν νοιάζονται για τα παιδιά και τις γυναίκες που βιάζονται και κακοποιούνται, αλλά για τις πολιτικές ατζέντες τους. Αν ο δράστης ικανοποιεί την πολιτική ατζέντα τότε χάσταγκ, πύρινα άρθρα και όλοι στους δρόμους, αδέρφια. Αν όχι, τότε τα πράγματα είναι κάπως πιο σύνθετα, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια κουλτούρα, το θέμα σηκώνει μεγάλη συζήτηση και καλύτερα να μιλάμε για τον καιρό.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, τόσο η ειδησεογραφία όσο και οι εμπειρίες μας, μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε πως οι κακοποιητικές συμπεριφορές δεν γνωρίζουν τάξεις και τραπεζικές καταθέσεις. Το ίδιο και η συγκάλυψή τους και η ατιμωρησία των θυτών.
Οι βιαστές και οι κακοποιητές μπορεί να είναι οι άνθρωποι της διπλανής βίλας όσο και της διπλανής πόρτας. Μπορεί να είναι νέοι, ωραίοι, γέροι, άσχημοι, μετανάστες, Έλληνες, αριστεροί, δεξιοί, πλούσιοι ή φτωχοί. Αυτοί που έχουν μπορεί να προσπαθήσουν να ξεφύγουν πληρώνοντας, αυτοί που δεν έχουν απειλώντας τη σωματική ακεραιότητα ή την υπόληψη του θύματος «στη γειτονιά» ή την οικογένεια. Γιατί όσο κι αν δεν βολεύει τους συντρόφους...
όλες οι κακοποιήσεις και όλοι οι βιασμοί είναι το ίδιο φρικτοί.
Ακόμα κι αυτοί που δεν ενοχλούν τον «προοδευτικό κόσμο της χώρας» επειδή δεν εξυπηρετούν την ατζέντα του. Και μπράβο του.
ΥΓ: Πριν λίγες ημέρες μια τηλεπαρουσιάστρια έφαγε κράξιμο (και δικαίως) και από τους συντρόφους γιατί αναρωτήθηκε τι ανάγκη έχουν να βιάσουν άνθρωποι που είναι πλούσιοι και ωραίοι. Η σύνδεση βιασμού και οικονομικής κατάστασης που έκανε δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτή των συντρόφων.
ΥΓ2: Για τις ποινές και τους ποινικούς κώδικες να μην τα λέμε πάλι. Ξέρουμε και ξέρουν και οι συντροφοι.
* Αυτό βέβαια, επειδή τα άκρα δεν διαφέρουν μόνο σε αποχρώσεις, έκανε τους ρατσιστές συμπολίτες να αποδώσουν τον ξυλοδαρμό, τον βιασμό και την απόπειρα δολοφονίας στην καταγωγή του θύτη με την ίδια ανοησία με την οποία οι σύντροφοι θεωρούν αιτία του βιασμού τον πλούτο. Μπορεί να μην είδαμε τρικάκια που να γράφουν ΦΤΩΧΟΙ, ΝΕΟΙ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΒΙΑΣΤΕΣ ή ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΥΡΤΩ αλλά διαβάσαμε πολλά αντίστοιχα σχόλια στα Μέσα Κοινωνικής Εκτόνωσης και Επίδειξης Αδυναμίας Κατανόησης Κειμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου