Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ τις τέσσερις τελευταίες ημέρες, μαθαίνουμε τα εξής για τον Πρωθυπουργό: Είναι αντιφατικός, επικίνδυνος που κάνει διακοπές ως εθνικός τουρίστας, εγκληματικά αδιάφορος για την πανδημία, άχρηστος και επικίνδυνος για τη ζωή, συνειδητά ψεύτης και αδρανής. Και εκτός των άλλων, δεν μαζεύει τον γιο του που διασπείρει τον ιό –αυτό δεν υπήρχε σε επίσημη ανακοίνωση, διακινήθηκε διά των social media.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει σε αυτό που γνωρίζει καλύτερα. Στο να φωνάζει πάνω στα κεραμίδια. Φυσικά θυμήθηκε και τους θανάτους από μαγκάλια, βγάζοντας ανακοίνωση για τους ανθρώπους που πεθαίνουν επειδή χρησιμοποιούν ακατάλληλες μορφές θέρμανσης. Παράλληλα κατήγγειλαν την κυβέρνηση για καθυστέρηση στην ταφή των ανθρώπων που χάθηκαν στα πρόσφατα ναυάγια στο Αιγαίο. Αλλά ας πούμε ότι αυτό —τα μαγκάλια, οι μετανάστες, οι νεοφιλελεύθερες ελίτ κλπ— είναι στη γονιδιακή του φύση, μπορείς να βγάλεις τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2014 αλλά όχι το 2014 από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό όμως που είναι άξιο παρατήρησης τελευταία είναι το λεξιλόγιο των επιθέσεων προς τον Μητσοτάκη.
Είναι προφανές ότι επιτίθενται στον Πρωθυπουργό, με οδηγό τις δημοσκοπήσεις. Οταν η υστέρηση του Αλέξη Τσίπρα είναι τόσο μεγάλη, δεν υπάρχει άλλη λογική επιλογή από τις προσωπικές επιθέσεις στον αντίπαλο. Αλλωστε, στα μεγάλα γραφεία της Κουμουνδούρου δεν μπορούν ακόμα να το χωνέψουν: οι άνθρωποι που τηλεφωνούσαν στους δημοσιογράφους πανηγυρίζοντας που τους έλαχε ο Μητσοτάκης επειδή τον «είχαν», τώρα τον χαρακτηρίζουν επικίνδυνο για τη ζωή.
Τα διαβάζεις όμως αυτά και απορείς τι τους πείραξε τελικά ο Κουρουμπλής που αποκάλεσε «δολοφόνους» τους κυβερνητικούς και τον διέγραψαν.
Και εδώ υπάρχει θέμα. Διότι αν, πράγματι, έχουμε Πρωθυπουργό άχρηστο και επικίνδυνο για τη ζωή, όπως μας λέει η Κουμουνδούρου, ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε ήδη να ξεκινήσει τον Ανένδοτο στους δρόμους και στις πλατείες.
Θα μας πουν, βέβαια, ότι μιλάμε για πολιτική, συνεπώς ο λόγος μπορεί να λάβει μεταφορική χροιά. Το έλεγαν και στα χρόνια του αντιμνημονιακού αγώνα, όταν μιλούσαν για «εγκληματίες» και για «ανθρωπιστική κρίση»: «Ναι, δεν είναι ανθρωπιστική κρίση με τους όρους που τη βιώνουν στον Τρίτο Κόσμο, αλλά για τα ευρωπαϊκά δεδομένα…».
Ναι, ασφαλώς δικαιώνεις και συσπειρώνεις τη βάση σου αποδίδοντας στον Πρωθυπουργό εγκληματικές προθέσεις με σαφή δόλο.
Ναι, οι Ελληνες δεν έχουμε μάθει να ακούμε και να διαβάζουμε σοβαρές και στοχευμένες ανακοινώσεις που αποδομούν ακόμα και με χιούμορ ή ειρωνεία.
Αλλά ταυτοχρόνως...
γίνεσαι τόσο τοξικός, που πέρα από τη ζημιά στον τόπο φεύγεις και εκτός πλαισίου.
Υποβιβάζεις τον πολιτικό διάλογο σε επίπεδο καφενείου και την ίδια ώρα οι λέξεις σου υπονομεύουν τα ίδια σου τα όποια επιχειρήματα. Και στο τέλος, όλοι ακούν τον ΣΥΡΙΖΑ να φωνάζει, αλλά κανένας δεν προσέχει και τι λέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου