ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Αποκαλυπτήρια

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Οταν δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα, εξαφάνισέ το. 

Για τον Τσίπρα και το χρόνιο εσωκομματικό πρόβλημα που συνιστά η αριστερή φρουρά του Πρωτοσύριζα, το αξίωμα βρήκε την εφαρμογή του: Πρόβλημα που δεν λύνεται, εκκαθαρίζεται.

Αργά ή γρήγορα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα υπέκυπτε στο ρεύμα των υπόλοιπων κομμάτων, που έχουν εδώ και πολλά χρόνια καθιερώσει την εκλογή της ηγεσίας τους από τη βάση. Η Αριστερά ήταν εκτεθειμένη ως η αλγεινή εξαίρεση.  

Φαίνεται ότι η αναζωογονητική ορμή που έδωσε η εσωκομματική κάλπη στο Κίνημα Αλλαγής, ώθησε και τον Τσίπρα να αναλάβει το ρίσκο. 

Ποιο ρίσκο; Είναι σχεδόν απίθανο να έχει αντίπαλο.

 Το ρίσκο θα ήταν μια συμμετοχή σημαντικά χαμηλότερη από εκείνη του ΚΙΝΑΛ, που θα έδινε την εντύπωση ότι ο Τσίπρας έτρεξε μόνος και βγήκε δεύτερος. Κι αυτό όμως φρόντισε να το διασκεδάσει προληπτικά, περιορίζοντας τη συμμετοχή στο κλειστό μητρώο των μελών του κόμματος.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πάντως δεν αρκέστηκε στην όψιμη υιοθέτηση της άμεσης εκλογής αρχηγού. Ανοίγει στη βάση και την Κεντρική Επιτροπή. Και, κυρίως, βάζει πλαφόν στις θητείες στελεχών και βουλευτών. Αντί να συγκρουστεί ο ίδιος με τις κεφαλές της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης, αναθέτει την αποκαθήλωσή τους στο κομματικό σώμα, που σε ικανό βαθμό έχει σχηματιστεί από φερτά υλικά, ξένα προς το αριστερό πρόπλασμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι θιγόμενοι δεν θα υποστούν αδιαμαρτύρητα την αμεσοδημοκρατική τους εξαέρωση. Ηδη στο Πολιτικό Συμβούλιο ακούστηκε η κριτική περί «πασαρέλας». Η κάλπη, λένε, πριμοδοτεί τους σταρ. 

Τυχόν αποστράτευση των Αριστερών στελεχών διά της κάλπης θα οδηγήσει σε αλλαγή της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του κόμματος.

Το στρατήγημα Τσίπρα δεν είναι εύκολο να αποκρουσθεί. Ιδίως στο πλαφόν των θητειών, τυχόν αντίδραση κινδυνεύει να φανεί σαν προσωπική αγωνία των στελεχών να διασώσουν τις έδρες τους. Στελέχη όπως ο Τσακαλώτος, ο Βούτσης, ο Δρίτσας, ο Δραγασάκης, δεν θα μπορούν μετά τη θέσπιση του περιορισμού να θέσουν ξανά υποψηφιότητα.

Η εσωκομματική αντιπολίτευση έχει δει την παγίδα. Γι’ αυτό και ετοιμάζεται ήδη στο συνέδριο να ιδεολογικοποιήσει τη φοβία της, προβάλλοντας το αφήγημα περί «συστημικής μετάλλαξης» του κόμματος.  

Ακόμη και τα ίδια τα προς απόσυρση στελέχη, πάντως, το ξέρουν: Δεν υπάρχει τρόπος να εμποδίσουν τον Τσίπρα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιστρατεύει για πρώτη φορά τόσο συντριπτικά –και επιτήδεια– το μονοπώλιο της εσωκομματικής του ισχύος.

Λένε ότι έτσι ο Τσίπρας τραυματίζει ψυχικά το κόμμα του σε προεκλογικό χρόνο. 

Ο κίνδυνος φαίνεται μικρός – ανάλογος της κοινωνικής επιρροής της μειοψηφίας που αντιδρά.  

Η εσωτερική επιρροή όμως...

 

στο κλειστό ακροατήριο των μελών, μπορεί να αποδειχτεί ασύμμετρη. 

Αυτή είναι και η μεγαλύτερη αβεβαιότητα: Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να αποκαλύψει τη βάση του. Να τη μετρήσει και να την καθρεφτίσει.