Να είναι καλά το κράτος-πατερούλης με τα 57 δισ. που θα δώσει το 2022, σε όποιον δηλώνει λίγα.
Αν βγάζει πολλά και δεν τα δηλώνει δεν έχει σημασία...
Υπάρχει κάποιος, στον ψευτοσοσιαλισμό μας, που αιφνιδιάζεται από τις διανομές στα κρατικά χαρτζιλίκια, με αποκλειστικά κριτήρια τα χαμηλά εισοδηματικά κριτήρια, "βούτυρο στο ψωμί", στους κατ' επάγγελμα φοροφυγάδες;
Το μόνο που ξαφνιάζει είναι ότι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Θεόδωρος Σκυλακάκης είχε το πολιτικό θάρρος να ομολογήσει την ανάγκη να απασχοληθεί πολύ σοβαρά η Πολιτεία με τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών.
Και να, με δικά του λόγια, τι εννοούσε "Δίνουμε πολλά χρήματα με εισοδηματικά κριτήρια και ξέρουμε ότι μεγάλος αριθμός ανθρώπων, μάς δηλώνουν πολύ λιγότερα εισοδήματα από αυτά που έχουν. Συνεπώς, μπαίνουν στα εισοδηματικά κριτήρια, παίρνουν χρήματα από το κοινωνικό κράτος, ενώ στην πράξη, αυτό συμβαίνει επειδή κάνουν φοροδιαφυγή. Τέτοια θέματα θα έπρεπε να μας απασχολούν, για να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δαπανών, για να έχουν οι άνθρωποι περισσότερο αποτέλεσμα για τους φόρους που δίνουν...".
Κατά τη γνώμη μας, δυστυχώς, η παραδοχή αυτής της, πολύχρονης, πραγματικότητας έγινε μόνο στις πτέρυγες της Βουλής, αντί να βρίσκεται ήδη, ως εισήγηση στο υπουργικό συμβούλιο με σαφή πρόταση να γίνει η ανάλογη μεταρρύθμιση.
Και αυτό είναι κάτι που μειώνει τη σημασία της πρωτοβουλίας του, να πολεμηθεί στην πράξη το φαινόμενο μοιρασιάς κρατικών χαρτζιλικιών (ανάμεσα σε εκείνους που δικαιούνται επιδοτήσεις) και σε φοροφυγάδες που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα, έχοντας ένα ακόμη κίνητρο για φοροδιαφυγή.
Τι νομίζει δηλαδή ο αρμόδιος και στη μοιρασιά των κοινωνικών επιδοτήσεων υπουργός.
Ότι θα βρεθεί κάποιο από τα αριστερά κόμματα της αντιπολίτευσης να του πει έχεις δίκιο, σύντροφε, και πάμε όλοι μαζί, να αποκαταστήσουμε την αδικία και να πάψουμε αντάμα άλλη μια κομπίνα των φοροφυγάδων;
Παλάβωσαν στην αριστερή αντιπολίτευση να διαταράξουν τις πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους τους;
Και αν αποδειχθεί (που βεβαίως και θα αποδειχθεί) ότι η πλειοψηφία εκείνων που χαρτζιλικώνονται από το κράτος πότε λόγω οικονομικής κρίσης, πότε λόγω μνημονίων και τώρα λόγω πανδημίας είναι τα στηρίγματά τους, τι γίνεται;
Όταν λοιπόν μεταφέρεις, μόνο στη Βουλή (στην ελληνική Βουλή) την ανάγκη μεταρρύθμισης, ειδικά αν πρόκειται για τα γνωστά κρατικά χαρτζιλίκια (όπως αυτά που αφορούν και τα 57 δισ. του 2020), η πρωτοβουλία σου είναι καμένη από χέρι.
Είναι μάλιστα τόσο βέβαιο ότι καμία πτέρυγα δεν θα δώσει συνέχεια στην πρόταση Σκυλακάκη, για επανεξέταση κριτηρίων στις κρατικές επιδοτήσεις, που προκαλεί και υποψίες..., μήπως το θέμα τέθηκε για να παγώσει ή να χαθεί μαζί με άλλα, που ακούμε στο κοινοβούλιο, για τα μάτια των ψηφοφόρων και τα αυτιά της τηλεόρασης...
Εμείς πιστεύουμε πως ώρα να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι η πολιτική στην οποία θα κριθεί το έργο της (καθορίζοντας και την τύχη και το μέλλον της) είναι η οικονομία και μόνο η οικονομία.
Η εξωτερική της πολιτικής, συμπεριλαμβανομένου του τουρκικού σε όλες τις κλιμακώσεις του, οι ρυθμίσεις στο χρέος μας, οι σχέσεις μας με τους δανειστές και οι χειρισμοί στη πανδημία θα αφήσουν μεν εντυπώσεις, αλλά η δοκιμασία της κυβέρνησης, μέχρι και την τελευταία ημέρα της θητείας της, είναι το πόσο και ιδίως το πώς θα ανταποκριθεί, μέχρι τέλους, σε ανάγκες της οικονομίας.
Οι δε μεταρρυθμίσεις, που έχει την πρόθεση να εφαρμόσει ως συμφωνημένες υποχρεώσεις ή να κάνει με δικές της πρωτοβουλίες, θα μετρήσουν πολιτικά, μόνο σε όλη την έκταση της οικονομίας.
Και όταν μιλάμε για οικονομία και μεταρρυθμίσεις ασφαλώς και εννοούμε...
το άνοιγμα στην ελεύθερη αγορά, την ανατροπή του κρατικίστικου, αριστερίστικου μοντέλου με πραγματικές συνθήκες αναβάθμισης της ανταγωνιστικότητας και την προσέλκυση 150 δισ. επενδύσεων, που θα βεβαιώνουν με σιγουριά και την προσφορά θέσεων αξιοπρεπούς και μακρόχρονης εργασίας.
Εάν η κυβέρνηση δεν κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών με επιτεύγματα και μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, να πείθουν για το αύριο της ανταγωνιστικότητάς μας εντός της Ε.Ε, θα είναι χαμένη και εκείνη και εμείς.
Και τη χασούρα δεν θα την ισοφαρίσουν τα 57 δισ. σε κρατικά χαρτζιλίκια του 2022 (και σε φοροφυγάδες...), ούτε τα 57 δισ., του Ταμείου Ανάκαμψης και των ΕΣΠΑ, αν μείνουν ακάλυπτες πραγματικές ανάγκες ανάπτυξης και τα σκορπίσουμε μόνο για την δημιουργία εντυπώσεων ανάπτυξης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου