ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Σκρουτζ 2.0

 

Tης ΕΦΗΣ ΦΑΛΙΔΑ

Οσα Χριστούγεννα και αν έχουν παρέλθει η πιο σύγχρονη ιστορία, από το 1843 έως και τα φετινά, ήταν, είναι και θα είναι αυτή του Εμπενίζερ Σκρουτζ
.  

Ο Κάρολος Ντίκενς είχε στα μάτια του όλες τις λεπτομέρειες της εποχής που άλλαζε και εξαθλίωνε τους ανθρώπους της. Με τη «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» προσπάθησε όπως γράφει και ο ίδιος να αποτυπώσει «το πνεύμα μιας ιδέας» που δεν θα στενοχωρούσε τους αναγνώστες του, ούτε θα τους έφερνε σε σύγκρουση με τον εαυτό τους, με τους άλλους ή με την εποχή.  

Ο Ντίκενς είχε ευχηθεί αυτή η ιδέα να φωλιάσει σε κάποια γωνιά στα σπίτια όσων διάβαζαν την ιστορία του και ποτέ κανείς να μην την έδιωχνε.

Ε ναι λοιπόν, αξίζει να τη διαβάζουμε κάθε φορά που λέμε ότι κάνουμε Χριστούγεννα. Να τη βλέπουμε στο θέατρο, σε παιδικό μιούζικαλ, σε κινούμενα σχέδια, σε κινηματογραφική ταινία των Muppets για όλη την οικογένεια.

Με τον υπέροχο Μάικλ Κέιν ως πλεονέκτη, φιλοχρήματο Εμπενίζερ Σκρουτζ, σπαγκοραμμένο και σκληρό εργοδότη του καλόκαρδου γραμματικού του Μπομπ Κράτσιτ που είχε την κοψιά του Κέρμιτ του Βάτραχου. Εκτός κι αν η εκλεκτική σινεφίλ καρδιά σας επιφυλάσσει ξεχωριστή βραδιά θέασης στην κλασική αγγλική εκδοχή του 1951 και τον Αλαστερ Σιμ να υποδύεται τον άπληστο Σκρουτζ. Ο οποίος όπου κι αν πήγαινε κουβαλούσε μαζί του το κρύο της ψυχής του.

«Αυτό ήταν που του άρεσε. Να βαδίζει στο περιθώριο των πολυσύχναστων δρόμων της ζωής και να κρατάει σε απόσταση κάθε είδους ανθρώπινη συμπάθεια – αυτό ήθελε, έλεγαν όσοι τον ξέρανε», γράφει ο Ντίκενς στην αξεπέραστη ιστορία του.

Μπορούμε βέβαια να αντλήσουμε από την πινακοθήκη της πραγματικότητάς μας τα χαρακτηριστικά εκείνων που θα ταίριαζαν στον Σκρουτζ του 2021 και να «διαβάσουμε» τον Σκρουτζ 2.0 μεταγράφοντας τον Ντίκενς στο παρόν. Και να προβάλουμε τις δικές μας εικόνες για ανθρώπους που αντίστοιχα δουλεύουν σε γραφεία διατηρώντας αν όχι το κασόνι με τα κάρβουνα δίπλα τους (υπάρχει κλιματισμός σε όλους τους χώρους), αλλά...

 

 μια σκέψη στενή για όσους τριγυρίζουν γύρω τους με την επιθυμία να γιορτάσουν κάτι άπιαστο, φευγαλέο και αθώο.  

Κι όμως η γενναιοδωρία αρκεί για να προστατεύσουμε «το πνεύμα μιας ιδέας».



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου