Του Χρίστου Γούδη
Ανατριχιαστικές σκηνές αστυνομικής βίας. Εποχούμενες ομάδες χαμηλόβαθμων αστυνομικών καταδιώκουν με λύσσα επί μακρό χρονικό διάστημα τρία μικρά παιδιά που επιβαίνουν σε ένα πάλλευκο αυτοκίνητο επειδή λέει το θεώρησαν ύποπτο! Και δεν υπακούουν στις σώφρονες και νουνεχείς εντολές των υψηλόβαθμων και ευθυτενών (έναντι της εξουσίας) ανωτέρων τους, να σταματήσουν αυθωρεί και παραχρήμα την αναίτια αυτή καταδίωξη που προσβάλλει μια ολόκληρη κυβέρνηση που αγωνίζεται νυχθημερόν να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα.
Δυστυχώς οι χαμηλόβαθμοι αστυνομικοί, όπως και γενικότερα όλες οι χαμηλόβαθμες κοινωνικές τάξεις του λαού μας, στερούνται διαχρονικά της στοιχειώδους παιδείας, νοημοσύνης και ευφυΐας, των απαραίτητων δηλαδή εργαλείων για να εκτιμούν και να αξιολογούν λεπτεπίλεπτες και εν δυνάμει επικίνδυνες καταστάσεις.
Αρνούνται για παράδειγμα να αντιληφθούν ότι η υψηλή διπλωματία στην εξωτερική μας πολιτική απαιτεί, στα πλαίσια πάντοτε του Διεθνούς Δικαίου, υποκύψεις, επικύψεις και χειροφιλήματα, αγνοώντας το φωτεινό ιστορικό παράδειγμα των Φαναριωτών, που με το γλείψιμο, το σύρσιμο, και τα κέρατά τους, καταλάμβαναν περίοπτες θέσεις στην οθωμανική ιεραρχία, τους θώκους δηλαδή των μεγάλων δραγουμάνων της Πύλης, του Στόλου, και των οσποδάρ(ι)ων (τίτλος ανώτερος των κωλοσφουγγάριων) της Βλαχίας. Αυτών των επιφανών γραικύλων που οι αγροίκοι ορεσίβιοι Έλληνες αντάρτες, πριν από 200 χρόνια, τους αποστέρησαν την συνεχιζόμενη αναρρίχησή τους στα οθωμανικά ύψη, με την αχαριστία τους να στασιάσουν κατά του πολυχρονεμένου μας σουλτάνου.
Αρνούνται επίσης να αντιληφθούν τις βαθυστόχαστες παραινέσεις τόσο της προεδρίνας της Δημοκρατίας όσο και του λαοπρόβλητου και πολύγλωσσου πρωθυπουργού μας ότι η επίλυση του δημογραφικού μας προβλήματος, για το οποίο σημειωτέον ευθύνονται αυτές οι ίδιες λαϊκές τάξεις (γιατί δεν γεννοβολούν σαν κουνέλια, όπως όφειλαν να είναι), σχετικά με τον εποικοδομητικό ρόλο των εισβολέων λαθρομεταναστών και την επερχόμενη επιμειξία, ευκταία λόγω της πολλά υποσχόμενης υπεργεννητικότητάς τους, όπως αποδεικνύεται από τις πολλές γυναίκες τους και τα ακόμη περισσότερα τέκνα τους τα οποία έρχονται συνεχώς στη ζωή στα μαιευτήρια του εθνικού μας συστήματος υγείας, και για τα οποία ορθώς επιδοτούνται, με σπίτια, χρηματικές απολαβές και wi fi για να μην χάνουν και την επαφή τους με τους χοτζάδες και τους μουεζίνηδες των χωρών προελεύσεώς τους. Εύγε στον κυβερνητικό πολιτισμό μας!
Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις δεν είναι πλέον απορίας άξιο γιατί όλοι αυτοί οι χαμηλόβαθμοι αστυνομικοί αρνούνται να αντιληφθούν ότι οι κλοπές και οι ληστείες δεν είναι μεμπτές κοινωνικές συμπεριφορές, αλλά βραχίονες δικαιοσύνης, ως εργαλεία ανακατανομής του πλούτου και αποκατάστασης της ισορροπίας μεταξύ των φτωχότερων τάξεων, γιατί αυτές είναι οι ευάλωτες σε κλοπές και ληστείες.
Η άρχουσα τάξη δεν εμπίπτει φυσικά σε τέτοιου είδους ισορροπίες, είναι εκ φύσεως ανισόρροπη (υπεράνω κάθε ισορροπίας με την πλέμπα), και καλά φυλασσόμενη. Όταν μάλιστα της μαμάς του κυρίου Τσίπρα, πρωθυπουργού όντος, εκλάπη ένα ευτελές πορτοφολάκι, ολόκληρη η αστυνομική δύναμη Αθηνών, Πειραιώς, περιχώρων και πάσης Ελλάδος ετέθη σε συναγερμό, με αποτέλεσμα ο μικροκλέπτης να συλληφθεί πάραυτα.
Όλα κι όλα, σε μια πραγματική δημοκρατορία όλοι είμαστε ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους, όπως εδώ και πολλά χρόνια είχε την καλοσύνη να μας το επισημάνει ο Τζωρτζ Όργουελ.
Τούτων λεχθέντων, ας μου επιτραπεί και μία μικρή και καλοπροαίρετη κριτική, ή έστω υπόδειξη, στην παρούσα εύρυθμη, ευάριθμη, ευάερη και ευήλια κυβέρνηση (κάτι σαν διαφήμιση διαμπερούς, όχι διάτρητου καλέ, ρετιρέ μου ακούγεται).
Από την στιγμή που βλέπει ότι οι χαμηλόβαθμες αστυνομικές δυνάμεις δεν έχουν την νοητική χωρητικότητα να αντιληφθούν τις υπαινικτικές της ντιρεκτίβες, οφείλει να τις καταστήσει σαφέστερες και προφανέστερες.
Με ποιον τρόπο;
Μα είναι τόσο απλό. Με την άμεση σύσταση ενός Υπουργείου Προστασίας του Κακοποιού, για το οποίο, είμαι απόλυτα σίγουρος, θα διαγκωνισθούν πλείστοι όσοι για να το αναλάβουν. Υπουργείο να είναι και ας είναι ότι θέλει. Και κραυγαλέος αντισημίτης να ήτανε κάποτε κάποιος μνηστήρας του περίοπτου αυτού όζοντος και ζέχνοντος θώκου, θα καταπιεί τη γλώσσα του και θα ζητήσει ταπεινά συγνώμη. Το είδαμε αυτό άλλωστε να συμβαίνει ουκ ολίγες φορές από τα τέως υπέρλαμπρα εθνικιστικά αστέρια της Ν(ου)Δ(ούλας), σε τελευταία ανάλυση και το άστρο του Δαβίδ, αστέρι είναι και αυτό σαν κι αυτούς. Και όπως καλά ξέρετε, ότι λάμπει είναι χρυσός (παρά την αντίθετη άποψη των αγράμματων λαϊκών τάξεων). Και ο χρυσός είναι ευγενές μέταλλο. Άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος των κλεπτών, των ληστών, και των κλεπταποδόχων. Και άρα και αυτοί είναι από την φύση των επιδιώξεών τους ευγενείς!
Αιδώς Αργείοι, αιδώς!!!
Όμως ...
«έσσεται ήμαρ», κάποτε και η Τροία, όπως και η πόρνη Βαβυλών, νομοτελειακά θα καταπέσουν και θα συντριβούν υπό το βάρος των αμαρτιών, των αρπαγών, των διαρπαγών και των ανομημάτων τους. Και όπως μας το υπενθυμίζει και ο Καντ, υποκλέπτοντας και αυτός τον Πλάτωνα: «στο τέλος θα νικήσει το Καλό»!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου