(ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ)
Ο Πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη στην αμερικανική εφημερίδα “The Washington Post” και ρωτήθηκε για τις ελληνοκινεζικές σχέσεις και τι θα κάνει με την παρουσία των Κινέζων στο λιμάνι του Πειραιά.
Τέτοιες συνεντεύξεις δεν είναι τυχαίες.
Ή την ζήτησε η ελληνική πλευρά για να μεταφέρει ο κ. Μητσοτάκης τη θέση του στις ΗΠΑ, μάλιστα, δημοσίως για λόγους που το επιτελείο του θα έκρινε, ή την ζήτησε η εφημερίδα ύστερα απο παρότρυνση της επίσημης αμερικανικής πλευράς. Γι αυτό η συνέντευξη αποκτά ενδιαφέρον.
Στις σχετικές ερωτήσεις- πιέσεις του δημοσιογράφου ο κ. Μητσοτάκης κατέληξε λέγοντας πως οι Κινέζοι ήρθαν στην Ελλάδα επι της προηγούμενης κυβέρνησης όταν κανείς δεν ενδιαφερόταν για επενδύσεις στη χώρα και η “Τρόϊκα” πίεζε αφόρητα για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού.
Όπως θυμούνται οι αναγνώστες, στην “Τρόϊκα” περιλαμβανόταν και το ΔΝΤ το οποίο ελέγχεται απο τους Αμερικανούς.
Αυτή είναι η εικόνα.
Τα συμπεράσματα:
1.-Οι ίδιοι οι Αμερικανοί πίεσαν μέσω του ΔΝΤ για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά όταν έκριναν ότι έπρεπε να γίνει, δεν ενδιαφέρθηκαν για την εξαγορά του και, τώρα, που τα πράγματα ηρέμησαν και ενδιαφέρονται για το ποιος το κατέχει ζητούν απο την ελληνική κυβέρνηση να εκδιώξει τους επενδυτές που ανταποκρίθηκαν σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την ελληνική οικονομία και την ύπαρξη της χώρας. Σε έναν κόσμο που κινείται με όρους μαφίας, θα ήταν αφέλεια να καταφύγουμε σε ηθικοπλαστικούς όρους για να χαρακτηρίσουμε ανήθικη μια εκδίωξη των κινέζων απο τον Πειραιά. Γι αυτό, το ζήτημα που θέτουμε είναι η αξιοπιστία του κράτους απέναντι στους επενδυτές. Είναι που είναι χαμηλή αυτή η αξιοπιστία καθώς ο όποιος επενδυτής συναντά προτεταμένη χείρα σε κάθε βήμα που κάνει, θα γίνει ακόμη χειρότερη. Και αυτό δεν συμφέρει τη χώρα. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αμερικανοί έχουν πολύ ανεπτυγμένες οικονομικές σχέσεις με την Κίνα. Με ποιο δικαίωμα ζητούν απο την Ελλάδα να τις διακόψει;
2.- Θα ήταν λάθος να διαταράξει η Ελλάδα τις σχέσεις της με την Κίνα επειδή έτσι θέλουν οι Αμερικανοί. Η σχέση με την Κίνα έχει μα στέρεη, φαντασιακή, ίσως, διότι η εικόνα ξεπερνά την πραγματικότητα, πολιτιστική βάση αφού ο κινεζικός λαός- και αυτό έχει σημασία- θεωρεί τους Έλληνες και τον εαυτό του ως τους δύο λαούς με αρχαίο πολιτισμό και ιστορία που άφησαν το αποτύπωμά τους στην ανθρωπότητα. Αυτό είναι τεράστιο πλεονέκτημα και καμιά αμερικανική βούληση και πίεση δεν πρέπει να το αποδομήσει.
3.-Η Κίνα είναι μια τεράστια αγορά για όλη την ανθρωπότητα. Και για την Ελλάδα και την οικονομία της. Τα οφέλη απο τη συνεργασία μαζί της είναι πολλά και δεν μπορεί να παραβλεφθούν.
4.-Η Κίνα διαδραματίζει, και θα συνεχίσει να διαδραματίζει, έναν πολύ σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο. Η γεωπολιτική της επίδραση βρίσκεται, ακόμη, σε δυναμική εξέλιξη. Δεν γνωρίζουμε πως θα επηρεάσει τα πράγματα και στη γειτονιά μας. Ο κινεζικός παράγων ως παράμετρος στην γεωπολιτική εξίσωση της περιοχής δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Με τίποτε.
5.-Υπάρχουν δύο ζητήματα: τι γίνεται με τη συμμετοχή της χώρας σην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ και στις σχέσεις που αναπτύσσουν οι δύο αυτοί διεθνείς οργανισμοί με την Κίνα;
Οι χώρες της Ε.Ε. και η ίδια η Ε.Ε. έχουν οι ίδιες σχέσεις με την Κίνα. Δεν βλέπω το λόγο να διαταράξει η Ελλάδα τις δικές της. Άλλωστε για ποια Ε.Ε. να διακινδυνεύσει η Αθήνα τις σχέσεις της με το Πεκίνο; Για τα γερμανοτουρκικά συμφέροντα της Μέρκελ και του Σάντσεθ; Ας αποκτήσουν και ας προσαρμοστούν οι ευρωπαϊκές χώρες σε μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική και μετά ας ζητούν απο την Ελλάδα να πράξει το ίδιο. (Σημειωτέον, η συμμόρφωση της Ελλάδας στη μη υπάρχουσα, θεσμικά, ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική είναι μεγάλη).
6.-Σε σχέση με το ΝΑΤΟ η συμμετοχή της χώρας είναι πέραν κάθε αμφιβολίας απόλυτα συνεπής. Σε βαθμό που για την ηρεμία του ΝΑΤΟ και την διευκόλυνση των Αμερικανών η Ελλάδα έχει απεμπολήσει εθνικά συμφέροντα (Πρέσπες κα). Το ΝΑΤΟ προβλέπει πως και γιατί ενεργοποιείται. Άλλωστε η χώρα έχει γίνει στρατιωτικό ορμητήριο των Αμερικανών (κύριας δύναμης του ΝΑΤΟ) οπότε η συνεισφορά της στη συμμαχία είναι πέραν κάθε αμφιβολίας και εν τοις πράγμασι μεγάλη. Η Ελλάδα είναι, ακόμη, απο τις πολύ ελάχιστες χώρες που ικανοποιεί και την ΝΑΤΟϊκή απαίτηση για αμυντικές δαπάνες.
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ έχει έμμεσα οφέλη. Κυρίως, σε σχέση με την Τουρκία. Το ΝΑΤΟ δεν παρέχει ασφάλεια στην Ελλάδα απο την τουρκική απειλή. Ή, για μεγαλύτερη ακρίβεια, η ασφάλεια που παρέχει συμπυκνώνεται στη ρήση: “να μην διαλυθεί η νότια πτέρυγα της Συμμαχίας”. Αυτό έχει λειτουργήσει σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Το όφελος απο τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ εστιάζεται στο ότι αν η Ελλάδα δεν ήταν μέλος της Συμμαχίας, πολλές απο τις αρμοδιότητες που έχει στην περιοχή θα ανατίθεντο στην Τουρκία. Ασφάλεια απο την Τουρκία το ΝΑΤΟ δεν παρέχει. Όταν παρεμβαίνει για την οικοδόμηση ΜΟΕ, το κάνει συνήθως επειδή η Τουρκία παραβιάζει υφιστάμενο δίκαιο και κανόνες και δεν είναι σίγουρο αν η ΝΑΤΟϊκή παρέμβαση εξυπηρετεί την Ελλάδα.
7.- Υπάρχει και η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία οι προβλέψεις της οποίας τηρούνται απο την Αθήνα. Όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης πολιτική και αμυντική συνεργασία με την Κίνα δεν θα κάνει η Ελλάδα. Περιορίζεται στην οικονομική. Θα έλεγα πως υπάρχουν και πολιτιστικοί τομείς που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν.Άλλωστε και η Κίνα οικονομικές και πολιτιστικές συνεργασίες επιδιώκει. Δεν ζήτησε απο την Αθήνα να ενταχθεί στη δική της σφαίρα επιρροής ή να αγοράσει κινεζικα όπλα. Η Κίνα, στην φάση που διέρχεται, “παίζει” με την οικονομική επιρροή.
8.-Οι Αμερικανοί με την παρουσία τους στην Ελλάδα παίρνουν περισσότερα απο όσα δίνουν. Σε πολιτικοδιπλωματικό επίπεδο οι θέσεις τους στις ελληνοτουρκικές διαφορές δεν έχουν αλλάξει. Σε στρατιωτικό, η παρουσία τους στην Ελλάδα παρέχει, δυνάμει, την αίσθηση μιας αποτροπής. Βοηθά, επίσης, στην εκπαίδευση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και στην βελτίωση των υποδομών που αξιοποιεί και ο ελληνικός στρατός. Ίσως, αν κρίνουν πως κάποια στιγμή τους συμφέρει, ο αμερικανικός στρατός αποκτήσει παρουσία σε νησιά που θα ήθελε η Ελλάδα για πολλούς και ευνόητους λόγους.
9.-Δεν είναι σίγουρο πως η προσέγγιση της Κίνας απο τις ΗΠΑ μπορεί να γίνει, μονοδιάστατα. Δηλαδή, να δει, αναγκαστικά, η Ουάσιγκτον το Πεκίνο ως εχθρό. Οι Αμερικανοί στην σύντομη ιστορία τους επεδίωκαν, πάντα, να εντοπίσουν έναν εχθρό και να αναπτυχθούν, αυτοί και οι σύμμαχοί τους με βάση αυτήν τη λογική. Δεν χρειάζεται η Αθήνα να προστρέχει σε τέτοιες αντιλήψεις. Ως δυτική χώρα με τους Αμερικανούς συνεργάζεται αλλά, όχι, τυφλά. Βρίσκεται στο μεταίχμιο Δύσης και Ανατολής. Για να μπορέσει να ακροβατήσει πρέπει να κοιτά και Ανατολικά. Δεν πρέπει να γίνει “ο μικρός για όλες τις δουλειές”.
10.-Η παρουσία των Αμερικανών είναι χρήσιμη για τη διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας ισορροπίας. Χωρίς τους Αμερικανούς τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Χρειάζονται, επίσης, και στην περιοχή. Απο όπου φεύγουν το κενό καλύπτεται απο τοπικές αναθεωρητικές δυνάμεις που απειλούν γειτονικές τους χώρες όπως κάνει το τελευταίο διάστημα και η Τουρκία. Αυτό δεν σημαίνει πως χώρες όπως η Ελλάδα πρέπει να τους ακούν σε ό,τι λένε. Πρέπει η χώρα να διατηρήσει άριστη σχέση μαζί τους, αλλά όχι όταν βλάπτεται το εθνικό της συμφέρον. Και αυτό που φαίνεται να ζητούν απο την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι εθνικά βλαπτικό. Το ότι η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας αυθύπαρκτης παρουσίας είναι απολύτως επιβεβλημένο. Το πως είναι αντικείμενο μιας άλλης ανάλυσης.
11.-Πολλοί θεωρούν τους Αμερικανούς φίλους μας. Η συμβολή τους στην εισβολή και κατοχή της Κύπρου είναι τόσο αρνητική που ο χαρακτηρισμός ως φίλων είναι υποκριτικός, ή συμφεροντολογικός. Αν θέλουν να είναι φίλοι του ελληνισμού ας βοηθήσουν να δοθεί μια λύση στο κυπριακό με την ένωση όλου του νησιού, με μια ενιαία κυβέρνηση στηριγμένη στις αρχές των δυτικών δημοκρατιών. Διαφορετικά, η Αμερική του 20ου αιώνα θα έχει διαπράξει έγκλημα κατά ενός ιστορικού λαού που άφησε το αποτύπωμά του στον πολιτισμό της ανθρωπότητας και συνεχίζει να υπερασπίζεται την δημοκρατία και την ελευθερία απο καθεστώτα με τα οποία οι Αμερικανοί συναγελάζονται. Όπως όλες οι τουρκικές εκφάνσεις.
Συνεπώς, κ. Μητσοτάκη, η ελληνική απάντηση στους Αμερικανούς γι αυτό που σας ζητούν είναι...
όχι.
Θαρραλέα.
Θα σκεφθείτε, και αν φέρουν τον Τσίπρα;
Αυτός είναι ο φόβος κάθε πρωθυπουργού μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά αν σκεφθείτε έτσι, τότε η ιστορία θα σας ξεχάσει μόλις φύγετε απο την εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου