Του Γιώργου Κράλογλου
Τι θυμίζει..., τι θυμίζει το μπόνους παραγωγικότητας κρατικών υπαλλήλων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Μήπως λεφτά του Παπαντρέα..., από τα ΜΟΠ; Λέμε μήπως...
Βαδίζουμε προς το 2022. Η ΕΕ, με χίλια ζόρια και "εσωτερικά βάσανα", βάζει εμπρός το Ταμείο Ανάκαμψης να ενισχυθούν οι ιδιώτες, μπας και ξεπεράσουν την πανδημία. Να μη ξεμείνει κανείς, από τα μέλη της Ε.Ε, στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς.
Εμείς όμως εκεί. Οι μοναδικοί στην Ευρώπη. Ολοταχώς πίσω στο 1981-1982. Και ας γιορτάσαμε, προχθές, τα 40 χρόνια μας στην Ένωση.
Πίσω. Στην 10ετία του 1980. Την εποχή που κρατικοί υπάλληλοι μοιράζονταν και ΜΟΠ της ΕΟΚ. "Τα λεφτά του Παπαντρέα...", έσκουζαν οι ντουντούκες κλαδικών του τότε ΠΑΣΟΚ, με ενορχηστρωτές τους κρατικούς εργατοπατέρες.
Κατά τα άλλα το κράτος θα ήταν και τότε στην υπηρεσία του πολίτη. Και τότε οι αδικημένοι..., κρατικοί υπάλληλοι, γεύτηκαν μερίδα του λέοντος από δικαιώματα που ούτε μπορούσαν να φανταστούν.
Και στα 40 χρόνια που πέρασαν άλλαξαν πολλά. Πάρα πολλά στο κράτος. Στον θεσμό των κρατικών υπαλλήλων.
Για σιγουριά δε, κάτι "κουτοπονηριές" μελετητών για "αξιολόγηση των κρατικών υπαλλήλων" κρεμάστηκαν στα μανταλάκια..., φιλοκυβερνητικών εφημερίδων.
Στα μανταλάκια και οι εισηγητές της αξιολόγησης... Τι να τα κάνεις τα ονόματα. Πάνε αυτά, χάθηκαν μαζί με τα παχιά τα λόγια.
Καταργήθηκαν ονόματα υπουργείων που δεν συμβάδιζαν με τα οράματα "του λαού στην εξουσία...". Το υπουργείο Βιομηχανίας για παράδειγμα. Πώς αλλιώς να γινόταν. Υποτίθεται πως εξυπηρετούσε συμφέροντα της τρισκατάρατης και προς διάλυση βιομηχανίας της χώρας. Ζήτω η χειροτεχνία και τα σουβενίρ...
Το υπουργείο Βιομηχανίας χάθηκε το πρώτο 10ήμερο της λαϊκής κυριαρχίας. Δεν ανασυστήθηκε ποτέ. Μια αριστερή απόπειρα του 2016-17, κράτησε όσο κρατάνε τα κρύα ανέκδοτα...
Τα ονόματα των υπουργείων άλλαξαν. Στην κορυφή επιτελείων των υπουργείων και ΔΕΚΟ ο κομματισμός. Σε όλα τα χρώματα. Σε όλες τις αποχρώσεις...
Η "κατανομή", στον έλεγχο των κρατικών υπαλλήλων και κρατικών εργατοπατέρων (τόσο στη συντήρηση του αριθμού τους όσο και σε νέους διορισμούς) ακολούθησε πιστά τις διακομματικές συνεννοήσεις κομμάτων εξουσίας και μη, με "κανόνες" που τηρήθηκαν, μέσα και έξω από τη Βουλή.
Η άτυπη "ιερή πολιτική συμμαχία" (κομμάτων, κυβερνήσεων και του συνόλου της εκάστοτε πολιτικής σκηνής) εφαρμόστηκε, χωρίς παρέκκλιση, στη βάση τριών "όρκων" (και ας νόμιζε, ό,τι νόμιζε ο Σάκης Πεπονής, φτιάχνοντας τον –άριστο– νόμο του).
Δεν θα μειωθεί (εκτός της συνταξιοδότησης) ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων ακόμη και αν τα οικονομικά της χώρας δεν μπορούν να βαστάξουν ό,τι θεωρηθεί άχρηστο περίσσευμα. Τα δανεικά γι' αυτό υπάρχουν...
Δεν θα πειραχθεί στο ελάχιστο η μονιμότητα και δεν θα εφαρμοστεί (στην πράξη) η οποιαδήποτε αξιολόγηση προτείνουν (στα λόγια βεβαίως), οι κυβερνήσεις σε συνεννόηση με το κόμμα τους, τα άλλα κόμματα και τα εκάστοτε δεκανίκια εξουσίας, της Βουλής.
Δεν θα ανακοπεί, με τίποτε, η είσοδος κομματικών κρατικών υπάλληλων με τη μορφή μετακλητών, έστω και αν αρχικά θα εμφανίζονται με περιορισμένη θητεία, με μικρούς μισθούς ή με καθυστερήσεις στη μονιμότητα, (ώστε να συντηρηθούν "δολώματα" για πελατειακό δυναμικό).
Ανάμεσα σε τρανές αποδείξεις, τήρησης της "πολιτικής συμμαχίας" (ακόμη και στην πτώχευση του 2009 και στην πανδημία) είναι ο πολιτικός αφανισμός όσων τόλμησαν να μιλήσουν για "επανίδρυση του κράτους", έστω και προεκλογικά.
Είναι επίσης η "απόλυση" της ομάδας των Γερμανών (2016) που έβαλαν οι δανειστές να εκσυγχρονίσουν την οικονομία αλλά συνέστησαν απολύσεις δεκάδων χιλιάδων κρατικών υπάλληλων.
Και το θάψιμο προαπαιτούμενων της συμφωνίας της ενισχυμένης εποπτείας για απολύσεις και κρατικών υπαλλήλων ( 40-50.000, πάνω-κάτω) με πρόσληψη 1 σε 10 αποχωρήσεις (κάθε είδους). Η εξίσωση..., ξεχάστηκε εντελώς.
Αυτή την κρατική τούρτα πληρώνει ο λαός. Ακόμη και με πλειστηριασμό του σπιτιού του (όπως θα δούμε συντομότατα).
Τι θυμίζει..., τι θυμίζει το μπόνους παραγωγικότητας κρατικών υπαλλήλων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Μήπως λεφτά του Παπαντρέα..., από τα ΜΟΠ; Λέμε μήπως...
Βαδίζουμε προς το 2022. Η ΕΕ, με χίλια ζόρια και "εσωτερικά βάσανα", βάζει εμπρός το Ταμείο Ανάκαμψης να ενισχυθούν οι ιδιώτες, μπας και ξεπεράσουν την πανδημία. Να μη ξεμείνει κανείς, από τα μέλη της Ε.Ε, στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς.
Εμείς όμως εκεί. Οι μοναδικοί στην Ευρώπη. Ολοταχώς πίσω στο 1981-1982. Και ας γιορτάσαμε, προχθές, τα 40 χρόνια μας στην Ένωση.
Πίσω. Στην 10ετία του 1980. Την εποχή που κρατικοί υπάλληλοι μοιράζονταν και ΜΟΠ της ΕΟΚ. "Τα λεφτά του Παπαντρέα...", έσκουζαν οι ντουντούκες κλαδικών του τότε ΠΑΣΟΚ, με ενορχηστρωτές τους κρατικούς εργατοπατέρες.
Κατά τα άλλα το κράτος θα ήταν και τότε στην υπηρεσία του πολίτη. Και τότε οι αδικημένοι..., κρατικοί υπάλληλοι, γεύτηκαν μερίδα του λέοντος από δικαιώματα που ούτε μπορούσαν να φανταστούν.
Και στα 40 χρόνια που πέρασαν άλλαξαν πολλά. Πάρα πολλά στο κράτος. Στον θεσμό των κρατικών υπαλλήλων.
Για σιγουριά δε, κάτι "κουτοπονηριές" μελετητών για "αξιολόγηση των κρατικών υπαλλήλων" κρεμάστηκαν στα μανταλάκια..., φιλοκυβερνητικών εφημερίδων.
Στα μανταλάκια και οι εισηγητές της αξιολόγησης... Τι να τα κάνεις τα ονόματα. Πάνε αυτά, χάθηκαν μαζί με τα παχιά τα λόγια.
Καταργήθηκαν ονόματα υπουργείων που δεν συμβάδιζαν με τα οράματα "του λαού στην εξουσία...". Το υπουργείο Βιομηχανίας για παράδειγμα. Πώς αλλιώς να γινόταν. Υποτίθεται πως εξυπηρετούσε συμφέροντα της τρισκατάρατης και προς διάλυση βιομηχανίας της χώρας. Ζήτω η χειροτεχνία και τα σουβενίρ...
Το υπουργείο Βιομηχανίας χάθηκε το πρώτο 10ήμερο της λαϊκής κυριαρχίας. Δεν ανασυστήθηκε ποτέ. Μια αριστερή απόπειρα του 2016-17, κράτησε όσο κρατάνε τα κρύα ανέκδοτα...
Τα ονόματα των υπουργείων άλλαξαν. Στην κορυφή επιτελείων των υπουργείων και ΔΕΚΟ ο κομματισμός. Σε όλα τα χρώματα. Σε όλες τις αποχρώσεις...
Η "κατανομή", στον έλεγχο των κρατικών υπαλλήλων και κρατικών εργατοπατέρων (τόσο στη συντήρηση του αριθμού τους όσο και σε νέους διορισμούς) ακολούθησε πιστά τις διακομματικές συνεννοήσεις κομμάτων εξουσίας και μη, με "κανόνες" που τηρήθηκαν, μέσα και έξω από τη Βουλή.
Η άτυπη "ιερή πολιτική συμμαχία" (κομμάτων, κυβερνήσεων και του συνόλου της εκάστοτε πολιτικής σκηνής) εφαρμόστηκε, χωρίς παρέκκλιση, στη βάση τριών "όρκων" (και ας νόμιζε, ό,τι νόμιζε ο Σάκης Πεπονής, φτιάχνοντας τον –άριστο– νόμο του).
Δεν θα μειωθεί (εκτός της συνταξιοδότησης) ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων ακόμη και αν τα οικονομικά της χώρας δεν μπορούν να βαστάξουν ό,τι θεωρηθεί άχρηστο περίσσευμα. Τα δανεικά γι' αυτό υπάρχουν...
Δεν θα πειραχθεί στο ελάχιστο η μονιμότητα και δεν θα εφαρμοστεί (στην πράξη) η οποιαδήποτε αξιολόγηση προτείνουν (στα λόγια βεβαίως), οι κυβερνήσεις σε συνεννόηση με το κόμμα τους, τα άλλα κόμματα και τα εκάστοτε δεκανίκια εξουσίας, της Βουλής.
Δεν θα ανακοπεί, με τίποτε, η είσοδος κομματικών κρατικών υπάλληλων με τη μορφή μετακλητών, έστω και αν αρχικά θα εμφανίζονται με περιορισμένη θητεία, με μικρούς μισθούς ή με καθυστερήσεις στη μονιμότητα, (ώστε να συντηρηθούν "δολώματα" για πελατειακό δυναμικό).
Ανάμεσα σε τρανές αποδείξεις, τήρησης της "πολιτικής συμμαχίας" (ακόμη και στην πτώχευση του 2009 και στην πανδημία) είναι ο πολιτικός αφανισμός όσων τόλμησαν να μιλήσουν για "επανίδρυση του κράτους", έστω και προεκλογικά.
Είναι επίσης η "απόλυση" της ομάδας των Γερμανών (2016) που έβαλαν οι δανειστές να εκσυγχρονίσουν την οικονομία αλλά συνέστησαν απολύσεις δεκάδων χιλιάδων κρατικών υπάλληλων.
Και το θάψιμο προαπαιτούμενων της συμφωνίας της ενισχυμένης εποπτείας για απολύσεις και κρατικών υπαλλήλων ( 40-50.000, πάνω-κάτω) με πρόσληψη 1 σε 10 αποχωρήσεις (κάθε είδους). Η εξίσωση..., ξεχάστηκε εντελώς.
Αυτή την κρατική τούρτα πληρώνει ο λαός. Ακόμη και με πλειστηριασμό του σπιτιού του (όπως θα δούμε συντομότατα).
Τώρα, στο τέλος του 2021, θα πληρώσει και το κερασάκι της. Το μπόνους παραγωγικότητας, σε κρατικούς υπαλλήλους.
Με τα λεφτά μάλιστα του Ταμείου Ανάκαμψης. Αυτά που προορίζονται για επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, με αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.
Χρειάζεται μήπως ...
να μπούμε και στην ουσία του θέματος ή να απαντήσουμε γιατί κάποιοι κάνουν λόγο σε έρευνα που διαπίστωσε ότι το 35% των Ελλήνων εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ζητάει να εργαστεί στο Δημόσιο; Θέλει και ρώτημα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου