ΑΡΘΡΟ - ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ
Από τον Φάηλο Μ. Κρανιδιώτη
Η Μητσία ήταν θρυλική μορφή του θεσσαλονικιού υποκόσμου στον Βαρδάρη. Την αναφέρει ο Ηλίας Πετρόπουλος στο έργο του. Ανήκε στο σπάνιο είδος που ονομαζόταν «π@υστόμαγκας».
Κίναιδος, με καβουράκι φορεμένο στραβά, μουστάκι, όλο μαγκιά, με μαχαίρι στο ζωνάρι, που το είχε όλο απλωμένο για καβγά και το τράβαγε για ψύλλου πήδημα. Ήταν Μήτσος, βαπτισθείς Δημήτριος, που τον φώναζαν όμως… Μητσία.
Αν δεν τα μάθατε, μια συνάδελφος της Μητσίας, που «αυτοπροδιορίζεται» ως «γυναίκα», θα πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο.
Αι πλεροφορίαι από τη Νέα Ζηλανδία λένε πως η μακρινή αυτή χώρα, down under, σε λίγες ημέρες θα ανακοινώσει πως η Λόρελ Χάμπαρντ θα είναι μέλος της ολυμπιακής της ομάδας άρσης βαρών στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Με ρίγη συγκίνησης, ο πολιτισμένος κόσμος πληροφορήθηκε πως η πρώτη transgender αθλήτρια, τουτέστιν μαντράχαλος που αυτοπροσδιορίζεται ως «γυναίκα», εν προκειμένω ένα θηριώδες γομάρι, θα πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα σαρώσει. Ευκολάκι, αφού ως βιολογικά άντρας με μάζα μυών τουλάχιστον 30% περισσότερη από τις άτυχες συναθλήτριές «της» τους έριξε στα αυτιά και κέρδισε την πρόκριση για την Ολυμπιάδα των σχιστομάτηδων. Μιλάμε για κανονικό άντρα, κοτζάμ αρκούδα, που θα αγωνιστεί στην κατηγορία βαρέων βαρών και φυσικά είναι φαβορί, αφού, παρά τα χρονάκια «της» -είναι 43-, ξεκινά με όλα τα πλεονεκτήματα από τη Φύση ενός άντρα, σε μια κυριολεκτική διακωμώδηση του αθλήματος, αφού θα κλέψει τη νίκη από τις αληθινές γυναίκες αθλήτριες, που αυτές και μόνον αυτές θα έπρεπε να αγωνίζονται στα γυναικεία αθλήματα.
Επειδή όμως παράγουμε περισσότερους ψυχανώμαλους μηδενιστές (μ)προοδευτικούς από όσους μπορούμε να καταναλώσουμε, πρέπει να κάνουμε τη σουρεαλιστική συζήτηση γιατί στα γυναικεία αγωνίσματα πρέπει να αγωνίζονται μόνο γυναίκες. Και, φυσικά, οι δραπέτες του μαρξιστικού Ψυχιατρείου θα μας πουν «φασίστες» και μαντραχαλοτρανσφοβικούς.
Η τραγελαφική εξέλιξη, βέβαια, είναι μια ήττα της λογικής αλλά και των γυναικών από την πολιτική «ορθότητα». Οι πιο απίθανοι βαρεμένοι και ημίτρελες ακτιβίστριες ήδη μας εξηγούν, χωρίς να παίζουν βλέφαρο και με «επιστημονικά» επιχειρήματα της μοδέρνας κοινωνιολογίας, γιατί ο Μήτσος, που κάνει την καλόγρια, κατά το ανέκδοτο, έγινε Μητσία και δικαιούται να αγωνίζεται μαζί με τα κορίτσια και να τους κλέβει τα μετάλλια.
Η Λόρελ Χάμπαρντ γεννήθηκε Γκάβιν και, αφού ως το 1998 κατείχε το ρεκόρ Νέας Ζηλανδίας στην κατηγορία βαρέων βαρών, αποφάσισε το 2012 να δηλώσει αλλαγή φύλου. Το γύρισε στο πιο καλλιτεχνικό «Λόρελ» και πλέον αγωνίζεται με τις γυναίκες, σαρώνοντας τα μετάλλια, αφού, ως άντρας, υπερτερεί μυϊκά. Φανταστείτε τον αείμνηστο Σουγκλάκο να το γύριζε σε Γενοβέφα και να κατέβαινε στο ρινγκ ενάντια σε γυναίκες.
Αλλά ο Σουγκλάκος ήτο σοβαρός άνθρωπος, σε αντίθεση με τις αφιονισμένες ιέρειες του πολιτισμικού μαρξισμού.
Θυμίζω πως, το 2015, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, υπό την πίεση των γνωστών σαλταρισμένων, αποφάσισε πως οι transgender «αθλήτριες» έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπό την προϋπόθεση ότι η τεστοστερόνη τους θα είναι κάτω από 10 νανογραμμομόρια/lt επί τουλάχιστον ένα έτος πριν από τους αγώνες, κάτι που ρυθμίζεται με ορμονοθεραπεία, ε;
Η ορολογία και οι ψεκασμένες θεωρίες του πολιτισμικού μαρξισμού είναι εχθρός της ελευθερίας μας, εχθρός του ορθολογισμού. Τα 62 «φύλα», η «γυναικοκτονία», η στοχοποίηση των λευκών, των ανδρών, της παραδοσιακής φυσιολογικής οικογένειας, του ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού και, εν γένει, του πολιτσιμού της Δύσης, οι τρανς μαντράχαλοι, ήτοι άντρες με φουστάνια, γυναίκες μόνο στα χαρτιά, σε γυναικεία αθλήματα να κλέβουν τη νίκη και ό,τι άλλο κατεβάζει η ψυχασθενής γκλάβα τους έχουν σκοπό...
τη διάσπαση της κοινωνίας, την επιβολή παράδοξων κατασκευών, ακόμη και ψυχικών διαταραχών ως «φύλων», μια δικτατορία του παραλόγου, τη δημιουργία και διαιώνιση του μίσους, διότι η Αριστερά έχει ως βασικό πολιτικό εργαλείο το μίσος για το Έθνος, την οικογένεια, την ευπρέπεια, το φυσιολογικό, την κοινωνική ενότητα, τον Χριστιανισμό, τον Δυτικό Πολιτισμό και τις ελληνορωμαϊκές βάσεις του, την εργασία ως αξία, ακόμη και την ίδια την καθαριότητα. Χωρίς μίσος και διχασμό δεν υπάρχουν.
Επειδή τα δόγματα της ψευτοθρησκείας τους στην οικονομία έφαγαν φόλα, έστειλαν ολόκληρα έθνη στη φτώχεια, στην εκπόρνευση και στον πιο ανελέητο ολοκληρωτισμό, επειδή όλο το σοσιαλιστικό εγχείρημα κατέρρευσε σε ερείπια, τώρα το έχουν γυρίσει σε άλλα κόλπα, πάλι με κύριο εργαλείο το διχαστικό μίσος και στοχεύοντας το κέντρο της κοινωνίας, που είναι η φυσιολογική οικογένεια. Αφού το ταξικό μίσος δεν ήταν αρκετό, τώρα πρέπει να στοχοποιηθούν η οικογένεια, ο άνδρας, η μητρότητα, η πίστη στον Θεό, η ευπρέπεια, η ίδια φύση. Παράγουν περισσότερο αριστερόστροφο φασισμό και παλαβομάρα από όσα μπορούμε να αντέξουμε χωρίς να πεθάνουμε από τα γέλια. Μπίχλα, αρρωστημένο μίσος, υστερία, αντιχριστιανικό μένος που φτάνει στην ισλαμολαγνεία, επίθεση στην εθνική ομοιογένεια που φτάνει στη λαθρολαγνεία και τώρα διακωμώδηση και του «ευ αγωνίζεσθαι» στον αθλητισμό.
Η απάντηση πρέπει να είναι ανελέητη χλεύη, ξεβράκωμα και κατηγοριοποίηση δίπλα στους λοιπούς κόκκινους και μαύρους ολοκληρωτικούς, εχθρούς άπαντες του πολιτισμένου Ανθρώπου και της ελευθερίας του. Η διαφορά του πολιτισμικού μαρξισμού με τις «γυναικοκτονίες», τις gender studies και τα 62 «φύλα», τις transgender «αθλήτριες» κ.λπ. από τον Ναζισμό και τον Κομμουνισμό είναι πως, επειδή έχουν εξαντληθεί και καταπέσει τα σοβαροφανή ιδεολογήματα, τώρα έχουμε φτάσει στη μαύρη κωμωδία, πίσω όμως από την οποία ελλοχεύει ένας κάθε άλλο παρά αστείος ολοκληρωτισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου