Είναι πολύ εύφορος ο Ηλειακός κάμπος. Μπορεί και ο πιο εύφορος που έχουμε. Δεν είναι κρίμα τέτοιος κάμπος να μην έχει γεωπονική σχολή; Δεν είναι κρίμα η Αμαλιάδα να βγάζει καρπούζια, αλλά όχι γεωπονικά καταρτισμένους καρπουζοκόμους;
Είναι και το άλλο: πόσες αρχαίες Ολυμπίες
έχει η οικουμένη; Πόσους τέτοιους τόπους, όπου το χώμα βγάζει συνέχεια
θησαυρούς; Δεν οφείλουμε πάνω σε αυτή τη γη να εκπαιδεύουμε αρχαιολόγους
– ή έστω ειδικούς στη μεταποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως
είναι οι μουσειολόγοι;
Αυτά περίπου είναι τα επιχειρήματα που
πυροδότησαν το διάβημα του παλαιού βουλευτή Ηλείας της Ν.Δ., Κώστα
Τζαβάρα.
Ο βουλευτής προανήγγειλε ότι δεν θα πολιτευθεί ξανά, επειδή η σύγκλητος του Πανεπιστημίου Πατρών αποφάσισε να συγχωνεύσει το τμήμα Γεωπονίας Αμαλιάδος και το τμήμα Μουσειολογίας Πύργου με άλλα τμήματα συναφούς αντικειμένου, που έχουν την έδρα τους στην Πάτρα και στο Αγρίνιο.
Η διαμαρτυρία του Τζαβάρα και των τοπικών αρχών στην
περιφέρεια, όπου έχουν διασπαρεί σχολές του πανεπιστημίου, είναι μια
εικόνα από το μέλλον. Η καθιέρωση της κοινής βάσης εισαγωγής υποχρεώνει
το υπουργείο Παιδείας να επισημοποιήσει την αχρηστία δεκάδων τμημάτων
που λειτουργούν ως ταμεία πλαστής ελπίδας για «εισακτέους» με επιδόσεις
κάτω του 10. (Στη Μουσειολογία Πύργου μπορούσε να εισαχθεί πέρυσι
κάποιος έχοντας γράψει λίγο πάνω από 7. Στη Γεωπονία λίγο πάνω από 5.) Η
κυβέρνηση μπαίνει, έτσι, στην τροχιά μιας αντιπαράθεσης που υπερβαίνει
τις κομματικές γραμμές – στην τροχιά μιας «σφαγής» που θα κάνει την
παρούσα αντιπαράθεση για το εργασιακό να μοιάζει με δοκιμαστικό
μαχαίρωμα καρπουζιού Αμαλιάδος.
Πολιτικά έμπειρος και νομικά
επινοητικός, ο Τζαβάρας δείχνει τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει η
αναμέτρηση με τις τοπικές κοινωνίες. Ηδη, ο ίδιος λανσάρει την ιδέα ότι
οι περιφέρειες –και άλλα νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, όπως η
Εκκλησία– θα μπορούσαν να ιδρύσουν τα δικά τους πανεπιστήμια. Θα
μπορούσαν, δηλαδή, να επανιδρύουν τα τμήματα που τους «αποσπά» το
υπουργείο. Η, έστω, να κάνουν ότι τα ιδρύουν – η διαφορά δεν θα είναι,
άλλωστε, σημαντική.
Ενας μακρύς κατάλογος με ιδιαιτερότητες
τοπικές αλλά «παγκοσμίου» εμβέλειας περιμένει την κυβέρνηση: Γιατί όχι
και μια αρχαιολογική σχολή στους Δελφούς ή στη Βεργίνα; Γιατί να έχει ο
διπλανός κάμπος Γεωπονική και να μην έχει ο δικός μας;
Γιατί παίρνετε το
τμήμα Αεροδιαστημικής Επιστήμης από τα Ψαχνά; Εχει άλλο μέρος στον
κόσμο τέτοια «ανεμπόδιστη» θέα προς το Διάστημα;
Ακόμη και αν το
υπουργείο έχει κατάλληλα ετοιμαστεί για τη δημιουργική καταστροφή που
θα προκαλέσουν οι αλλαγές του στο εξεταστικό σύστημα· ακόμη και αν έχει
επίγνωση της δυσκολίας του εγχειρήματος, δεν υπάρχει κόμμα για να πείσει
τις τοπικές κοινωνίες.
Σε αυτό το πρότζεκτ...
η συμπολίτευση είναι αβέβαιη. Βέβαιο είναι μόνο το πολιτικό σαμποτάζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου