Έχω την αυταπάτη, ότι τα άρθρα που δημοσιεύω στο διαδίκτυο και τον έντυπο τύπο και αναφέρονται σε τρέχοντα ζητήματα με υπόδειξη κάποιων λύσεων διαβάζονται από τους αρμόδιους ή τουλάχιστον από τους διαπιστευμένους προς τούτο που τους ενημερώνουν σχετικά και έτσι διατηρώ την φρούδη ελπίδα ότι μπορώ να συμβάλλω κατά το απειροελάχιστο στο να διορθωθούν κάποια κακώς κείμενα ή να διαμορφωθούν κάποιες χρήσιμες πρακτικές.
Εκ του αποτελέσματος όμως φαίνεται, ότι μπορεί διαχρονικά να μην ακούγομαι από τους αρμοδίους, αλλά υπάρχουν κάποιοι αναγνώστες που με τα σχόλιά τους όχι μόνο με ενθαρρύνουν να συνεχίσω, αλλά μου δίνουν ιδέες για να αρθρογραφώ, όσο βρίσκω βήμα. Άλλωστε το ίδιο παράπονο εξέφρασε δημόσια ό φίλος Στέφανος Μάνος ότι "δεν ακούγεται" αλλά συνεχίζει και αυτός να αρθρογραφεί με ποικίλα θέματα και ενδιαφέρουσες ιδέες.
Υπήρξα για πολλά χρόνια δικαστής και κατά δικαστική πρακτική, όταν κάποιος εκ των παραγόντων της δίκης μιλούσε χωρίς να του δοθεί ο λόγος, ο πρόεδρος του δικαστηρίου του έλεγε, κύριε δεν ακούγεστε, καμιά φορά όμως επειδή αυτός νόμιζε ότι πραγματικά δεν ακουγόταν φώναζε δυνατότερα. Την πρακτική αυτή ακολουθούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και δεν δίνουν τρόπο και μέσο για να ακροασθούν τους πολίτες παρά μόνο μέσω κομματικών διαύλων και μόνο για ατομικά ζητήματα κοινώς ρουσφέτια. Παλιότερα οι υπουργοί μια φορά τη βδομάδα δέχονταν για ακρόαση τους πολίτες χωρίς προσυνεννόηση και τους έβλεπαν όλους. O tempora o mores.
Εκτιμώ ιδιαίτερα τα σχόλια στο διαδίκτυο ακόμα και ad persona, που είναι το αμεσότερο μέσο επικοινωνίας, γιατί θέλω να πιστεύω, ότι οι αρμόδιοι μπορεί να μην δίνουν σημασία στο κείμενο του άρθρου, αλλά να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή όχι στα fake news, αλλά στα σχόλια που το συνοδεύουν με αναφορά σε γεγονότα, γιατί είναι η φωνή του συνειδητοποιημένου λαού, που πρέπει να την αντιδιαστέλομε με το τρολλάρισμα, που είναι κατευθυνόμενο. Παράκληση λοιπόν να συνεχίσετε να σχολιάζετε τεκμηριωμένα και με μεγαλύτερη ένταση όλα τα άρθρα, γιατί, εκτός του ότι ξεσπάτε, μπορεί να φανούν χρήσιμα και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για την τρίτη ηλικία η ενασχόληση με το διαδίκτυο μας βοηθάει στην πρόληψη του Alzheimer.
Διακρίνω το σχόλιο του obines στο άρθρο μου της 15 Μαΐου, που το παρουσιάζω με κάθε επιφύλαξη, γιατί, αν αληθεύει, το γεγονός υπερβαίνει κατά πολύ τα ακραία όρια της δικανικής κρίσεως με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αναζήτηση ευθυνών και έχει ως εξής "Στη Μύκονο συνελήφθη 25χρονος οδηγός πολυτελούς αυτοκινήτου να κατέχει 1,2 κιλά κοκαΐνης, παραπέμθηκε κατά την επ’ αυτοφώρω διαδικασία, αλλά αθωώθηκε γιατί κρίθηκε με σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέως, ότι κατείχε τηn ποσότητα αυτή για ιδία χρήση" (σημείωση η ποσότητα αντιστοιχεί σε 3.000 δόσεις).
Δεν γνωρίζω, αν κατά της αποφάσεως αυτής ασκήθηκε από τον Εισαγγελέα Εφετών Σύρου ένδικο μέσο, αν διενεργείται κατά των δικαστών που την εξέδωσαν πειθαρχικός έλεγχος και αν διατάχθηκε η επιστροφή στον ιδιοκτήμονα των κατασχεθέντων (κοκαΐνης και αυτοκινήτου, που έπρεπε να κατασχεθεί ως μέσον διακινήσεως των ναρκωτικών).
Οι δικαστικές αποφάσεις δεν επιλύουν μόνο τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά δημιουργούν νομολογία που την επισείουν οι δικηγόροι στα δικαστήρια και έτσι δημιουργείται αίσθημα αδικίας και ταξικής διάκρισης, αν δεν ακολουθηθεί δηλαδή ο κατηγορούμενος θα παραπονεθεί λέγοντας ότι ο πλούσιος Μυκονιάτης γλυτώνει με κατοχή δια ιδία χρήση 1,2 κιλά κοκαΐνης, ενώ εγώ επειδή είμαι πτωχός δεν γίνομαι πιστευτός και καταδικάζομαι για 5 γραμμάρια με συνέπεια την αμφισβήτηση του κύρους της δικαιοσύνης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσα προβλήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα προκάλεσε στην κοινωνία, στους οπαδούς του και στη διοίκηση η δικαστική απόφαση που αναγνώριζε παρεμπιπτόντως, ότι ο Σώρρας έχει περιουσία 600 δισ. Συνεπώς οι λανθασμένες αυτές αποφάσεις, που μειώνουν το κύρος της δικαιοσύνης και δημιουργούν παρενέργειες, πρέπει να εξαφανίζονται ακόμα και με αναίρεση υπέρ του νόμου για την ενότητα της νομολογίας.
Δύο άλλα σχόλια στο παραπάνω άρθρο μου πρέπει να τονιστούν και να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής από την κυβέρνηση:
α) η εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες τουριστικές περιοχές, που προβάλλεται ιδιαιτέρως από τον ξένο Τύπο είναι σοβαρός ανασταλτικός παράγων στην αύξηση του τουριστικού ρεύματος με παράδειγμα το Μεξικό, που λόγω εγκληματικότητας έχει κάθετη μείωση της τουριστικής κίνησης,
β) υπάρχουν υπέργηροι που εκτίουν ποινές πολυετούς φυλακίσεως γιατί φόνευσαν αμυνόμενοι κακοποιό εισβολέα στο σπίτι τους και ζητούν να θεσπισθεί αυτό που ισχύει στις ΗΠΑ "my home is my castle" και να μένουν ατιμώρητοι. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει, αλλά μπορεί να προσδιορισθεί ανώτατο όριο φυλάκισης για την υπέρβαση της άμυνας, εκτός του ότι αποτελεί κλασσική περίπτωση απονομής οίκοθεν χάριτος από το Συμβούλιο Χαρίτων.
Μετά το έγκλημα στα Γλυκά Νερά και παρ' όλο τον αποτροπιασμό, που προκάλεσε στην κοινή γνώμη, η εγκληματικότητα συνεχίζεται αμείωτη με δολοφονία στη Μεταμόρφωση, τη ληστεία στην Εκάλη σε συνέχεια της δολοφονίας στη Ζάκυνθο, του δημοσιογράφου και πολλών άλλων προηγουμένως. Είναι γεγονός ότι κάποιες δημόσιες δολοφονίες με εισαγωγή εκτελεστών αποτελούν ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ του υπόκοσμου και ο μόνος τρόπος να σταματήσουν είναι όχι μόνο να βρεθούν και καταδικασθούν οι εκτελεστές και οι εντολείς τους, πράγμα πολύ δύσκολο, αλλά να εξουδετερωθεί ο υπόκοσμος, ντόπιος και αλλοδαπός με τις επώνυμες από τη χώρα προέλευσης Μαφίες. Αυτό όμως μόνο με τον έλεγχο των πηγών των εσόδων τους, που βασικά είναι το εμπόριο ναρκωτικών, μπορεί να επιτευχθεί, αλλά φαίνεται, ότι η σχετική αναποτελεσματικότητα των αρμοδίων υπηρεσιών οφείλεται και σε εγγενείς δυσχέρειες για βαθιές τομές.
Ο περιορισμός όμως της κοινής εγκληματικότητας και η εδραίωση της δημόσιας ασφάλειας απαιτούν καλύτερη αστυνόμευση και θέσπιση κάποιων επιτυχών διατάξεων, ώστε να λυθούν τα χέρια των αστυνομικών και δικαστών κατά τον χειρισμό των υποθέσεων.
Συγκεκριμένα πρέπει...
να απελευθερωθούν αστυνομικές δυνάμεις από τη φύλαξη ευπαθών στόχων, διότι οι περισσότεροι των φυλασσομένων προσώπων μπορούν να αντιμετωπίσουν με δικές τους δαπάνες τη φύλαξή τους και κάποιοι δεν την χρειάζονται πλέον, για να διατεθούν στην καλύτερη αστυνόμευση του κέντρου της Αθήνας κυρίως πέριξ της πλατείας Ομονοίας, που το βράδυ δεν κυκλοφορεί Έλληνας κάποιας ηλικίας και νομίζεις πως βρίσκεσαι σε άλλη χώρα, και των αραιοκατοικημένων περιχώρων.
Σαφώς όλα τα νοικοκυριά έχουν εξοπλιστεί με πόρτες ασφαλείας και συναγερμούς, αλλά αυτό δεν τους προστατεύει από το οργανωμένο έγκλημα, η δε εγκατάσταση μη θανατηφόρων μέσων ασφαλείας με δαπάνες του ιδιοκτήτη μπορεί να παρέχει περισσότερη ασφάλεια, αλλά σημαίνει μεταφορά της ευθύνης του Δημοσίου στον ιδιώτη. Η αυξημένη αστυνομική δύναμη θα μπορούσε να ενεργεί πιο εντατικούς ελέγχους εξακρίβωσης στοιχείων στους χιλιάδες επικίνδυνους αλλοδαπούς, που βρίσκονται παράνομα ή με πλαστά στοιχεία στη χώρα μας χωρίς εμφανή μέσα βιοπορισμού.
Την εισαγόμενη εγκληματικότητα, την αποτελούν άτομα που στη χώρα τους έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο και συνήθως συνεργάζονται με τον ντόπιο υπόκοσμο, που τους παρέχει ακόμα και νομική προστασία, καταφύγιο, διαφυγή, τα οποία δεν τα ενδιαφέρει ούτε φοβούνται την επαύξηση των ορίων για την υπό όρον απόλυση σε περίπτωση καταδίκης σε ισόβια κάθειρξη, γιατί είναι περαστικοί από τη χώρα μας και η μόνη άμυνά μας είναι η σύλληψη και με την ποινική καταδίκη τους για παράνομη είσοδο να διατάσσεται η άμεση απέλαση.
Επίσης για την εγχώρια εγκληματικότητα, που συνήθως είναι συμμορίες νεαρών Ρομά, που επιδίδονται σε κλοπές με βιοπραγίες, όταν συλλαμβάνονται και παραπέπονται στην αυτόφωρη διαδικασία να διατηρείται η κράτηση τους στις περιπτώσεις, που ζητούν αναβολή εκδικάσεως.
Πιστεύω, ότι ο υπόκοσμος γνωρίζει τους δολοφόνους των Γλυκών Νερών, γιατί τα νέα διαδίδονται γρήγορα και θα σταματήσει να τους καλύπτει, οπότε οι δολοφόνοι θα συλληφθούν και θα δικαστούν με τις επιεικείς διατάξεις του νέου Π.Κ. με την παρατήρηση, ότι πλείονες καταδίκες του αυτού προσώπου σε ισόβια κάθειρξη συνεκτίονται σωρευτικά. Το παραπάνω ειδεχθές έγκλημα δεν είναι μόνο ένα επεισόδιο στον πόλεμο της Πολιτείας με την εγκληματικότητα, αλλά ένα ορόσημο γιατί με τη σκληρότητα του προκάλεσε στη δοκιμαζόμενη από την πανδημία κοινωνία θλίψη, ανησυχία και φόβο για την έλλειψη δημόσιας ασφάλειας, που δεν γνωρίζω πότε και πώς θα ξεπεραστεί η για πολλούς βαρεία κατάθλιψη από την αιτία αυτή, που η κοινή γνώμη θα αναγκάσει την Πολιτεία να λάβει πιο αποτελεσματικά μέτρα.
Συνεπώς η εξασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας αποτελεί για πολλούς λόγους ζήτημα υψίστης προτεραιότητας, που η κυβέρνηση καλείται να επιλύσει με αποτελεσματικές πράξεις ιδίως με θέσπιση επιτυχών διατάξεων και όχι με λόγια, αλλά με την συνεργασία όλων των θεσμών κυρίως της Δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου