Δεν ξέρω αν η ιδέα του Τζανακόπουλου να «εκκαθαρίσει» το Δημόσιο από όσους δεν γουστάρει είναι καλή. Πάντως δεν είναι πρωτότυπη.
Την είχε ήδη εφαρμόσειαπό τα μέσα του 19ου αιώνα ο αείμνηστος «Τζουμπές» και τον ακολούθησε ο λαοφιλής Δεληγιάννης.
Μπορεί μάλιστα η ιδέα να μην είναι πρωτότυπη, αλλά ούτε ιδιαίτερα καλή αποδείχθηκε. Ουδείς εκ των δύο εφαρμοστών της χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην εθνική συνείδηση.
Ο Τζανακόπουλος φυσικά δεν είναι αναγκασμένος να γυρίσει τόσο πίσω. Πιο κοντά σε εμάς και στην ιδεολογία του, ο 20ός αιώνας γνώρισε αναρίθμητους αριστερούς «εκκαθαριστές» – για την ακρίβεια κάθε αριστερός αποδείχθηκε επίδοξος «εκκαθαριστής»….
Η Σιβηρία, η Κίνα, η Καμπότζη, η μεταπολεμική Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη είναι γεμάτες από κόκαλα «εκκαθαρισμένων».
Διότι το βασικό πρόβλημα της ιδέας είναι πρακτικό. Για την ακρίβεια, μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε συνθήκες χούντας ή ολοκληρωτισμού.
Σε συνθήκες δημοκρατίας, αν εσύ εκκαθαρίσεις τους άλλους, μετά θα έλθουν οι άλλοι και θα εκκαθαρίσουν τους δικούς σου. Δεν συμφέρει.
Επειδή όμως αποκλείω να προσφέρεται ο Τζανακόπουλος να εγκαθιδρύσει ολοκληρωτικό καθεστώς, θα συνιστούσα φιλικά να μην υπόσχεται κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Τουλάχιστον σε συνθήκες δημοκρατίας.
Διότι στη δημοκρατία η εξουσία ασκείται εντός του συνταγματικού πλαισίου και του κράτους δικαίου. Κανείς δεν εκκαθαρίζει, ούτε συλλαμβάνει ούτε διώκει ούτε κλείνει όποιον δεν γουστάρει.
Ηλπιζα ότι θα τα είχαν εμπεδώσει αυτά μετά τον Παπαγγελόπουλο.
Ο Τσίπρας, για παράδειγμα, δεν μπόρεσε να καταργήσει το Μνημόνιο «με έναν νόμο και ένα άρθρο» κι ας το υποσχόταν.
Ακριβώς όπως ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να καταργήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών ακόμη κι αν ντυθεί Βουκεφάλας στα Γαυγάμηλα.
Στη δημοκρατία δεν κυβερνάς με όποιους θέλεις και όπως θέλεις. Κυβερνάς μόνο στο πλαίσιο των κανόνων και μόνο με τη συνδρομή εκείνων που η δημοκρατία θέτει στη διάθεσή σου.
Βεβαίως (και για να είμαι απολύτως ειλικρινής) ο Τζανακόπουλος υποσχέθηκε να κάνει εκκαθαρίσεις στο Δημόσιο όχι αύριο ή μεθαύριο, αλλά όταν επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Είναι μια θεμιτή και ευγενής φιλοδοξία, η οποία όμως τελεί υπό αριθμό προϋποθέσεων. Εξ όσων γνωρίζω, δεν υπάρχει συνταγματική διάταξη που υποχρεώνει να κυβερνήσει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ στο εγγύς μέλλον.
Πράγμα που σημαίνει ότι ο Τζανακόπουλος υπέστη κατακραυγή για κάτι που δεν ξέρει αν μπορεί να γίνει, ούτε πότε θα μπορεί να το κάνει, ούτε γιατί θα χρειαστεί να το κάνει.
Δεν ξέρω αν ήταν έξυπνο εκ μέρους του.
Τουλάχιστον...
ο «Τζουμπές» αυτά τα έπαιζε στα δάχτυλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου