ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: O κούνελος του ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας
Τη Δευτέρα, ο Τζανακόπουλος υπόσχεται στους ψηφοφόρους του διώξεις διαφωνούντων στο Δημόσιο, όταν με το καλό.
Την Τετάρτη, ο Τσίπρας δηλώνει ότι η κυβέρνηση ξεστοκάρει τα αζήτητα Aστρα Ζένεκα στους τριαντάρηδες.
Τι έχασαν αυτές τις ημέρες θα φανεί σε καμιά δεκαπενταριά μέρες, όπως τα κρούσματα των κορωνοπάρτι στις πλατείες.
Μα τι έχουν πάθει;
Τίποτε δεν έπαθαν. Αυτοί ήσαν κι αυτοί είναι.
Σε τι διαφέρει ο τύπος που λέει ότι πάει για Πάσχα στο χωριό γιατί είναι έγκυος η πεθερά του, από τον άλλον που ταξίδευε στη Βενεζουέλα για να ανταλλάξει ζαρζαβατικά με πετρέλαιο. Αυτοί δεν άλλαξαν. Eνα μεγάλο μέρος του κοινού της δημοκρατίας άλλαξε.
Υπάρχουν και οι ορθοφρονούντες βέβαια. Αυτοί που επιμένουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Να βρει τον τίμιο αριστερό που κρύβει μέσα του.
Επειτα από τρεις εκλογικές ήττες στα δημοκρατικά κόμματα μπαίνει θέμα ηγεσίας. Ή αλλάζει η ηγεσία, ή αλλάζουν ηγεσία. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε τίποτε από τα δύο. Δεν τους πτοούν ούτε τα αποτελέσματα των εκλογών ούτε οι αριθμοί των δημοσκοπήσεων. Αυτά αφορούν τους υπηρέτες της αστικής δημοκρατίας. Κι αυτοί δεν είναι υπηρέτες κανενός. Ούτε τον εαυτό τους δεν μπορούν να υπηρετήσουν.
Οι ορθοφρονούντες τους τελευταίους μήνες ξέχασαν τη στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία. Κι ας ήταν ωραίο θέμα μεταπτυχιακού – οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι πανεπιστημιακοί ή περίπου. Oμως δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Eχουν με το μέρος τους τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δημοφιλέστερος από τον αρχηγό του. Ξεχνούν ότι ο αρχηγός και η παρέα του αγνοούν τις δημοσκοπήσεις. Και το κυριότερο. Δεν μας έχουν πει ποιος είναι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι δημοφιλέστερος από τον αρχηγό του.
Υπόθεση εργασίας κάνω. Ας πούμε ότι φεύγει ο Τσίπρας, παραιτείται ηρωικώς ή καθαιρείται. Ποιος θα τον διαδεχθεί;
Ο Τσακαλώτος, ο Βούτσης, ο Φίλης, ο αφανής σύντροφος από τη συνιστώσα Ρόζα; Υπάρχει κι ο Πολάκης. Ή οι συνταξιούχοι πανεπιστημιακοί, πρώην παρατρεχάμενοι του Σημίτη που έγιναν παρατρεχάμενοι του Τσίπρα. Αυτοί όμως μόνον ως παρατρεχάμενοι υπάρχουν. Μόνοι τους δεν μπορούν. Και ποιος θα είναι αυτός;
Μάλλον ο περίφημος «Κανένας» των δημοσκοπήσεων. Κανένας που να τον ξέρουμε εν πάση περιπτώσει.
Εκτός κι αν...
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν το 2015!
Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι δηλώσεις που έγιναν πρόσφατα από την πρόεδρο του ΕΟΦ επί ΣΥΡΙΖΑ, κα Κατερίνα Αντωνίου, ότι τις πρώτες 100 μέρες πήγαν στον στρατό για να δουν αν μπορούν να φτιάξουν φάρμακα.
Για κάτι προετοιμαζόντουσαν!
Ενδιαφέρον έχουν ακόμη οι πρωτοβουλίες Βαρουφάκη για το παράλληλο νόμισμα και οι δηλώσεις Καμμένου με τον ρόλο του στρατού.
Το 2015 μας είπαν ότι είχαν σχέδιο, αλλά ουδέποτε μας αποκάλυψαν ποιο ήταν αυτό το σχέδιο.
Δεν το ομολόγησαν. Κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, με βάση αυτά που γνωρίζουμε.
Ποιος ο λόγος, λοιπόν, που ώθησε την κυβέρνηση Τσίπρα να ζητά την βοήθεια του στρατού στην παραγωγή φαρμάκων, αν δεν προετοίμαζε το έδαφος για μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Και μη πει κανείς ότι προετοιμαζόντουσαν για κάθε ενδεχόμενο. Η Ελλάδα δεν θα είχε φάρμακα μόνο λόγω μιας μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης, την οποία και θα προκαλούσε η ίδια η κυβέρνηση τραβώντας το καλώδιο από το ρεύμα και αποκόβοντας την χώρα από την Ευρώπη. Το είχαν ομολογήσει τότε ανοικτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία και υποστήριζαν ότι ο δρόμος για την… Ελευθερία θα είχε και ορισμένες θυσίες!
Είναι απλό! Το μεγάλο τους σχέδιο, το φάρμακο «απέναντι στα μνημόνια» ήταν η έξοδος από την Ευρώπη.
Αυτό «ομολόγησε» στην πράξη η κυρία Αντωνίου.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και άλλα «ανοικτά θέματα». Όπως το πόσοι και ποιοι εργαζόντουσαν στο πλευρό του κυρίου Βαρουφάκη για το παράλληλο νόμισμα και με τι οδηγίες. Αλλά και το τι οδήγησε τον κ. Καμμένο να δηλώσει μετά από εκείνη την περίφημη σύσκεψη με τους αρχηγούς των όπλων ότι ο στρατός θα περιφρουρούσε την τάξη στην Ελλάδα. Να μην αναφερθούμε, τέλος, στο νομισματοκοπείο…
Αν μη τι άλλο μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει τις πολιτικές ευθύνες της Αριστεράς. Για να υπάρχει στο μέλλον μια παρακαταθήκη για το που μπορεί να οδηγήσει ο λαϊκισμός.
Θα ήταν το ελάχιστο κέρδος για αυτή την χώρα. Για...
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Οι τσαμπουκάδες γίνονται για τα τσανάκια τους
Του Γιώργου Κράλογλου
Ο τίτλος κλεμμένος από τον αξεπέραστο "STERBER". Ο λόγος της υποκλοπής, η δήθεν "επανάσταση" της ροζ αριστεράς ενάντια στη διαφθορά του κράτους...
Δεν είναι ότι οι δυνάμεις της ροζ αριστεράς και της προόδου (να μη ξεχνάμε το προόδου...) έκαναν τη γκάφα (μέσα στην αντιπολιτευτική αμηχανία που τις δέρνει) να δεσμευτούν για κάθαρση κρατικών υπαλλήλων (όταν αναλάβουν την εξουσία) αλλά το αυτογκόλ που έβαλαν δίδοντας εξηγήσεις...
Απόρησαν μάλιστα (εξηγώντας την γκάφα τους), που ούτε η κυβέρνηση ούτε τα άλλα κόμματα της Βουλής κατάλαβαν το νόημα της αριστερής αγωνίας για τη διαφθορά στο ελληνικό κράτος.
Και διερωτήθηκαν πώς συνέβη και δεν συγκινήθηκε η πολιτική σκηνή του τόπου από την πρωτοβουλία της αριστεράς και της προόδου..., για κοινή σταυροφορία, (λέει) κατά της διαφθοράς στο κράτος...
Θέατρο, να χτυπιέσαι από τα γέλια. Πού και πώς παίχθηκε από πολιτικό μπουλούκι;
Όλα ξεκίνησαν πριν 1-2 μέρες από το διαδίκτυο (προφανώς, για να δουν τι ψάρια πιάνουν τέτοιας μορφής δηλώσεις από την αριστερά και την πρόοδο...). Και ενώ έξυπνο θα ήταν να σκεπάσουν όπως-όπως τη γκάφα, την κορύφωσαν χθες σε συζήτηση στον ΑΝΤ1, στην οποία έγινε και η έκκληση της ροζ αριστεράς προς τις πολιτικές ηγεσίες για σταυροφορία κάθαρσης από την κρατική διαφθορά...
Δεν θα σχολιάσουμε την ουσία του θέματος, για ένα και μόνο λόγο. Γιατί δεν υπάρχει ουσία. Καμία ουσία.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ποτέ ουσία σε ό,τι ακούς, από όπου και αν το ακούς και όσο ηχηρά και αν ακούς, ότι θα παταχθεί η διαφθορά στο κράτος...
Για τη διασκέδαση όμως του πράγματος, θα "σκηνοθετήσουμε" τη "σταυροφορία" κάθαρσης των θυλάκων διαφθοράς στο κράτος, από τα κόμματα εξουσίας, όταν έρχονται στην εξουσία. Και θα προσπαθήσουμε έτσι να δούμε, αν πράγματι μπορεί να στηθεί σκηνικό.
Επειδή την ιδέα της κάθαρσης στο κράτος την έριξαν οι δυνάμεις της ροζ αριστεράς και της προόδου (να μη ξεχνάμε το προόδου...) ας βάλουμε (σκηνοθετικά...) τις δυνάμεις αυτές, στην κυβέρνηση εκλογών του 2023.
Τι θα πουν, ως κυβέρνηση, στις αριστερές τοπικές του κόμματος στην πόλη, στην περιφέρεια και στα χωριά της Ελλάδας.
Σύντροφοι, ως εδώ ήταν η ανοχή μας στη διαφθορά στις Εφορίες, στις Πολεοδομίες, στις μελέτες που υποχρεώνουμε να κάνουν για το περιβάλλον ακόμη και στους παπάδες αν αλλάξουν τις καμπάνες στις εκκλησίες...
Τώρα είμαστε πάλι κυβέρνηση. Και ως αριστερή κυβέρνηση πρέπει να αναβαθμίσουμε το αριστερό μας πλεονέκτημα... Βοηθήστε μας σύντροφοι και βουλώστε το. Δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Δεν μπορούμε να καλύψουμε άλλο τους συντρόφους μας στον κομματικό μας στρατό στο κράτος. Αυτούς που βάλαμε και όταν είμαστε στην κυβέρνηση και πριν γίνουμε κυβέρνηση.
Και πες ότι τα άκουσαν οι σύντροφοι. Τι θα κάνουν;
Θα συμφωνήσουν, αλλά θα παραδώσουν στην κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου λίστες με τους διεφθαρμένους των πράσινων και των μπλε δυνάμεων του τόπου... Τι θα δώσουν; Τις δικές τους;
Πάμε παρακάτω. Τι θα πουν, ως κυβέρνηση του 2023, οι πιθανές πράσινες και ροζ δυνάμεις στις κλαδικές (τις υπαρκτές κλαδικές και ας είναι στη σκιά, ας κυκλοφορούν σαν φαντάσματα.)
Σύντροφοι, θα πουν, αν δεν προλάβουμε εμείς την κάθαρση της διαφθοράς στο κράτος θα μας αφανίσουν οι μπλε. Μας φθάνει που είμαστε στο τέλος της ουράς, για διορισμούς από τα παράθυρα, να μην πέσουμε πιο κάτω. Ας κάνουμε λοιπόν πως πολεμάμε τη διαφθορά για να μπορέσουμε να ξαναπνίξουμε φορολογικά τη χώρα και να μη σταματήσουμε την κομματική στρατολόγηση στο κράτος.
Πιστεύει κανείς ότι θα ακούσουμε κάτι άλλο;
Και πάμε στην κυβέρνηση.
Τι θα πει, αν συμφωνήσει, λέμε τώρα, να ξεκινήσει η σταυροφορία πάταξης της διαφθοράς στο κράτος. Δικά μας παιδιά (θα πουν)...
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: «Τζουμπές»
Δεν ξέρω αν η ιδέα του Τζανακόπουλου να «εκκαθαρίσει» το Δημόσιο από όσους δεν γουστάρει είναι καλή. Πάντως δεν είναι πρωτότυπη.
Την είχε ήδη εφαρμόσειαπό τα μέσα του 19ου αιώνα ο αείμνηστος «Τζουμπές» και τον ακολούθησε ο λαοφιλής Δεληγιάννης.
Μπορεί μάλιστα η ιδέα να μην είναι πρωτότυπη, αλλά ούτε ιδιαίτερα καλή αποδείχθηκε. Ουδείς εκ των δύο εφαρμοστών της χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην εθνική συνείδηση.
Ο Τζανακόπουλος φυσικά δεν είναι αναγκασμένος να γυρίσει τόσο πίσω. Πιο κοντά σε εμάς και στην ιδεολογία του, ο 20ός αιώνας γνώρισε αναρίθμητους αριστερούς «εκκαθαριστές» – για την ακρίβεια κάθε αριστερός αποδείχθηκε επίδοξος «εκκαθαριστής»….
Η Σιβηρία, η Κίνα, η Καμπότζη, η μεταπολεμική Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη είναι γεμάτες από κόκαλα «εκκαθαρισμένων».
Διότι το βασικό πρόβλημα της ιδέας είναι πρακτικό. Για την ακρίβεια, μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε συνθήκες χούντας ή ολοκληρωτισμού.
Σε συνθήκες δημοκρατίας, αν εσύ εκκαθαρίσεις τους άλλους, μετά θα έλθουν οι άλλοι και θα εκκαθαρίσουν τους δικούς σου. Δεν συμφέρει.
Επειδή όμως αποκλείω να προσφέρεται ο Τζανακόπουλος να εγκαθιδρύσει ολοκληρωτικό καθεστώς, θα συνιστούσα φιλικά να μην υπόσχεται κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Τουλάχιστον σε συνθήκες δημοκρατίας.
Διότι στη δημοκρατία η εξουσία ασκείται εντός του συνταγματικού πλαισίου και του κράτους δικαίου. Κανείς δεν εκκαθαρίζει, ούτε συλλαμβάνει ούτε διώκει ούτε κλείνει όποιον δεν γουστάρει.
Ηλπιζα ότι θα τα είχαν εμπεδώσει αυτά μετά τον Παπαγγελόπουλο.
Ο Τσίπρας, για παράδειγμα, δεν μπόρεσε να καταργήσει το Μνημόνιο «με έναν νόμο και ένα άρθρο» κι ας το υποσχόταν.
Ακριβώς όπως ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να καταργήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών ακόμη κι αν ντυθεί Βουκεφάλας στα Γαυγάμηλα.
Στη δημοκρατία δεν κυβερνάς με όποιους θέλεις και όπως θέλεις. Κυβερνάς μόνο στο πλαίσιο των κανόνων και μόνο με τη συνδρομή εκείνων που η δημοκρατία θέτει στη διάθεσή σου.
Βεβαίως (και για να είμαι απολύτως ειλικρινής) ο Τζανακόπουλος υποσχέθηκε να κάνει εκκαθαρίσεις στο Δημόσιο όχι αύριο ή μεθαύριο, αλλά όταν επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Είναι μια θεμιτή και ευγενής φιλοδοξία, η οποία όμως τελεί υπό αριθμό προϋποθέσεων. Εξ όσων γνωρίζω, δεν υπάρχει συνταγματική διάταξη που υποχρεώνει να κυβερνήσει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ στο εγγύς μέλλον.
Πράγμα που σημαίνει ότι ο Τζανακόπουλος υπέστη κατακραυγή για κάτι που δεν ξέρει αν μπορεί να γίνει, ούτε πότε θα μπορεί να το κάνει, ούτε γιατί θα χρειαστεί να το κάνει.
Δεν ξέρω αν ήταν έξυπνο εκ μέρους του.
Τουλάχιστον...
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Σταλινοφασισταράδων πλοκάμια
Toυ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Τυλίγοντας πολλές φορές τις φράσεις του με «πολυπλόκαμους» και ξανά «πολυπλόκαμους» μηχανισμούς, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος έχασε αυτό που ήθελε να «εκκαθαρίσει». Είπε «στη διοίκηση». Αλλά μετά εξήγησε ότι δεν εννοούσε, προς Θεού, μέσα στο Δημόσιο.
Μπορεί, για τη συζήτηση, να δεχτεί κάποιος τη δική του εκδοχή. Μπορεί να δεχτεί καλόπιστα ότι ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ κάνει τηλεδιασκέψεις με το κομματικό ακροατήριο για να τους εξηγήσει πώς το κόμμα θα συντρίψει κέντρα «παραεξουσίας, διαφθοράς και παράκαμψης της λαϊκής κυριαρχίας». Και πάλι όμως. Ακόμη και στη διορθωμένη εκδοχή του, ο Τζανακόπουλος επιβεβαιώνει την εικόνα ενός κόμματος που το κατέχει η μέριμνα για το τι θα κάνει με την εξουσία, όταν του ξαναδοθεί. Ο γραμματέας επαναλαμβάνει την αγωνία να μη μείνει κανένας αρμός δίχως κομματικό έλεγχο.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση βγαίνει από την πιο δύσκολη συγκυρία –δύο χρόνια μετά τις εκλογές και έξι μήνες μετά το δεύτερο lockdown– χωρίς σοβαρές απώλειες. Ούτε η ίδια χρεώνεται ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καρπώνεται τα λάθη ή την περιρρέουσα δυσαρέσκεια λόγω πανδημίας. Από τις καταγραφές αυτές μπορεί να διαφεύγουν ρεύματα θυμού ή αμφιβολίας. Ακόμη και αν υπάρχουν τέτοια, δεν προκύπτει από πουθενά ότι βρίσκουν την κοίτη τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί;
Η απάντηση κρύβεται στην εμμονή που εκδήλωσε –και– ο Τζανακόπουλος. Από κάθε λέξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναβλύζει το πολακικό σύνθημα «την επόμενη φορά θα είναι αλλιώς».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που προαλείφεται τάχα να εκκαθαρίσει τους μηχανισμούς, αποκαλύπτει πρώτα εαυτόν ως μηχανισμό. Οχι ως πολιτικό οργανισμό που σκέπτεται και προτείνει, προσπαθώντας να πείσει ξανά την πλειοψηφία, ότι έχει σχέδιο διακυβέρνησης. Αλλά ως μηχανισμός πίεσης, που προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση με καταγγελίες και σκάνδαλα, προκειμένου να έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει την τεχνογνωσία νομής της εξουσίας που θεωρεί ότι έχει αποκτήσει.
Ενας μηχανισμός εξουσίας που μιλάει μόνο για ομόλογους μηχανισμούς και για τεχνικές ελέγχου τους δεν είναι μια πολιτική οντότητα που εμπνέει. Αντιθέτως. Είναι μια οντότητα που εμπεδώνει την εντύπωση ότι ομφαλοσκοπεί, απορροφημένη μόνο από το δικό της συμφέρον – και οδηγημένη από τα δικά της απωθημένα.
Το ότι αυτές οι ροπές εξωτερικεύονται στις εσωτερικές συζητήσεις, μεταξύ στελεχών, είναι ενδεικτικό για όσα αποτυγχάνει να αρθρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το κόμμα ζει σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από «μπουκωμένους δημοσιογράφους», αντίπαλους προπαγανδιστές, διαπλοκές και συμφέροντα. Εναν δυστοπικό κόσμο σκοτεινής παραπολιτικής, από τον οποίο έχει εξοβελιστεί μια μάλλον κρίσιμη λεπτομέρεια:
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Απειλές για τη δεύτερη φορά
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Ομολογώ πως δεν είχα διαβάσει την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία απαντούσε στη συγκλονιστική αποκάλυψη των «Παραπολιτικών» για τους ρεβανσισμούς και τις απειλές που εκτόξευσε ο Τζανακόπουλος, αυτό το τρελό αγόρι που υποδύεται τον γραμματέα του κόμματος, για «εκκαθαρίσεις» και «πογκρόμ» δημοσίων υπαλλήλων τη «δεύτερη φορά».
Ο Τζανακόπουλος, ο γνωστός Τζανακόπουλος, είπε όσα είπε, και αυτό που θα περίμενε κανείς από τον ίδιο τον «Λεγάμενο» θα ήταν να τον «μαζέψει», διότι αυτά μόνο κακό (του) κάνουν, και πως αν αιωρούνται στον αέρα, τρομοκρατούν τον κόσμο, διότι καταλαβαίνει πως αυτοί εδώ θέλουν να πάρουν πάλι την εξουσία για να εκδικηθούν τον κόσμο.
Φευ, τζάμπα περίμεναν - εγώ όχι, διότι πολύ απλά γνωρίζω πως ο Τζανακόπουλος δεν είπε τίποτε περισσότερο απ' όσα πιστεύει ο «Λεγάμενος». Είναι η φωνή του, η φωνή του κυρίου του, his master's voice όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο.
Απόδειξη, η ανακοίνωση που προανέφερα, και η οποία όχι μόνο δεν αναιρεί τίποτε εξ όσων προανήγγειλε ο περί ου ο λόγος διάττων αστέρας της πολιτικής, αλλά επιπλέον επιτίθεται χυδαία και κατά όσων επισήμαναν την άθλια απειλή.
Εισηγούμαι στον «Λεγάμενο» να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο. Μια χαρά το πάνε.
Για όσους λένε δε, ότι εντάξει, του ξέφυγε του Τζανακόπουλου και όσα είπε είναι της κατηγορίας «πού και πού λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα», επισημαίνω απλώς ότι...
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Η κατεδάφιση ως ιδεολογία
Ξέρετε πόσοι σημερινοί υπουργοί έχουν πει εκατό φορές αυτό που εκστόμισε προχθές ο Τζανακόπουλος;
Το λένε κάθε φορά που ένα σχέδιο υπουργικής απόφασης επιστρέφεται ανυπόγραφο από την διοικητική ιεραρχία ή με τις αντιρρήσεις του διευθυντή έγραφες από κάτω.
Και τρελαίνεται ο υπουργός και ρωτά «ποιος είναι ρε συ τούτος που αρνείται» και στο τέλος της ημέρας καταλήγει να αναφωνεί ως άλλος Κωνσταντίνος Καραμανλής του '60 «μα ποιος κυβερνά τέλος πάντων εδώ μέσα, εγώ ή ο διευθυντάκος;».
Τις μισές φορές ο υπουργός του Μητσοτάκη (και όλων των προηγούμενων) έχει δίκιο. Η διοικητική ιεραρχία του δημοσίου είναι συνηθισμένη πρώτα να λέει «όχι» και μετά να ακούσει την ερώτηση.
Δεν θέλει αλλαγές, δεν γουστάρει κατεπείγοντα, δεν αναλαμβάνει ευθύνες, δεν της αρέσει να ξεβολεύεται και να βάζει καινούριες αρμοδιότητες στο κεφάλι της. Το «θα δούμε» και το «σιγά-σιγά» είναι ο τρόπος που έχει μάθει να δουλεύει. Και ο υπουργός που θέλει να παρουσιάσει κάποιο έργο πέφτει πάνω σε τοίχο.
Τις άλλες μισές φορές, είναι οι διευθυντές που έχουν δίκιο. Διότι υπάρχουν διάφοροι σαλταδόροι υπουργοί, που μόλις κάτσουν στην πολυθρόνα τους νομίζουν ότι έχουν πιάσει τον Ποντίφικα από τα μέζεα. Βγάζουν αποφάσεις εντελώς παράνομες ή καταθέτουν νόμους ολοφάνερα αντισυνταγματικούς, πιστεύοντας ακραδάντως ότι η λαϊκή τους νομιμοποίηση (ως εκλεγμένοι βουλευτές και ως μέλη νόμιμης κυβέρνησης) φτάνει και περισσεύει για να κάνουν ό,τι τους κατεβάσει η κούτρα τους.
Τις μισές φορές οι υπουργοί έχουν δίκιο διότι η διοικητική ιεραρχία χρησιμοποιεί τους νόμους ως πρόσχημα για να ακυρώσει, να καθυστερήσει ή να αφυδατώσει καίριες πολιτικές αποφάσεις.
Τις άλλες μισές η ιεραρχία έχει δίκιο, διότι η πολιτική ηγεσία θεωρεί το νομικό πλαίσιο και τη θεσμική θωράκιση της κρατικής λειτουργίας όχι ως θεμέλιο καλής λειτουργίας του συστήματος αλλά ως άχρηστο εμπόδιο. Οι υπουργοί φωνάζουν «αυτοί δεν θα μ’ αφήσουν να κάνω τίποτα, μου τα ακυρώνουν όλα» και οι υπάλληλοι απαντούν με το αφοπλιστικό «αν το υπογράψω αυτό, θα πάω φυλακή».
Υπάρχει όμως μια θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που είπε ο Τζανακόπουλος και σ’ αυτά που λέει ο κάθε σημερινός υπουργός.
Ο Νεοδημοκράτης αποδέχεται ως φυσιολογικό αυτό τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, παλεύει εντός του για αύξηση της επιρροής του δικού του πόλου και αποδίδει τις δυσκολίες που συναντά είτε σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, είτε σε λάθος νοοτροπίες υπαλλήλων, είτε σε διαπροσωπικές αντιθέσεις. Πάντως, δεν ιδεολογικοποιεί τα «εμπόδια» και ουδέποτε διανοείται να εντάξει στα «εμπόδια» αυτά την δικαιοσύνη. Αυτή δεν την αμφισβητεί, δεν την ακουμπάει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί αυτό τον θεσμικό τρόπο λειτουργίας ως «κλειδωμένη νεοφιλελεύθερη δομή» (Βερναρδάκης) που υπηρετεί συνειδητά τους πολιτικούς και ταξικούς του αντιπάλους.
Έτσι σκεπτόμενος, είναι λογικό να θέλει να κατεδαφίσει το οικοδόμημα. Οι νόμοι, η δικαιοσύνη, οι ανεξάρτητες αρχές, η διοικητική ιεραρχία, είναι κομμάτια ενός μηχανισμού που δεν παίρνει επιδιόρθωση ούτε ρετουσαρίσματα, μόνο γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο. Αυτά πιστεύουν και αυτά λένε, συνεπέστατοι όντες με την ιδεολογία τους και την πολιτική τους θεωρία.
Κι αυτά που είπαν ότι τάχατες ο Τζανακόπουλος μιλούσε για τις εστίες διαφθοράς εντός του κράτους και μόνο, είναι για τα πανηγύρια. Όλο το σύστημα θεωρούν διεφθαρμένο, καθ' ότι είναι θεμελιωμένο και στοχοπροσηλωμένο στην καταπίεση του λαού και στην κλοπή του κόπου του.
Θεωρούν την κατεδάφιση του ως θεμελιακή τους αποστολή, ως...
ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: O πιο καλός ο μαθητής του Πόλάκη
Περισσότερο ενδιαφέρον και από τις ίδιες τις δηλώσεις του Τζανακόπουλου περί εκκαθαρίσεων έχει ο τρόπος με τον οποίο το κόμμα του προσπαθεί να τις υποβαθμίσει.
Ισχυρίζονται ότι η κατακραυγή οφείλεται στη σκόπιμη παρανόηση από πλευράς των επικριτών τους ότι οι εκκαθαρίσεις αφορούν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Καμία παρανόηση δεν υπάρχει. Είναι η πολλοστή φορά που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμη και αυτός ο αρχηγός του) εκφράζουν τη δυσφορία τους για την «αστική» δημοκρατία, την κατ’ αυτούς ατελή.
Οι εκκαθαρίσεις που ονειρεύονται οι σταλινικοί του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν τους ανεξάρτητους θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος, που υπάρχουν για να ελέγχουν και να εμποδίζουν την τυραννία της πλειοψηφίας.
Μετά την απόπειρα να ελέγξουν τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και την προσπάθεια να στείλουν στη φυλακή τους πολιτικούς αντιπάλους τους με πλαστές (και φαιδρές) κατηγορίες, όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούσε ο Τζανακόπουλος.
Η παρέμβασή του, πάντως, είναι χρήσιμη. Εξηγεί και...
Επίγεια σοφία - "Σήμερα μαύρος ουρανός"
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,
σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά και οι τρισκαταραμένοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό τον πάντων βασιλέα.
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,
σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά και οι τρισκαταραμένοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό τον πάντων βασιλέα.
Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
Να λάβει δείπνο μυστικό, να τον συλλάβουν όλοι.
Να λάβει δείπνο μυστικό, να τον συλλάβουν όλοι.
Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της,
Τις προσευχές της έκανε για τον Μονογενή της.
Τις προσευχές της έκανε για τον Μονογενή της.
Φωνή εξήλθ΄ εξ ουρανού απ αρχαγγέλου στόμα,
Φτάνουν Κυρά μου οι προσευχές, φτάνουν και οι μετάνοιες
Και τον Υιόν Σου πιάσανε και στον φονιά τον πάνε.
Φτάνουν Κυρά μου οι προσευχές, φτάνουν και οι μετάνοιες
Και τον Υιόν Σου πιάσανε και στον φονιά τον πάνε.
Σαν κλέφτη τον επιάσανε και σαν φονιά τον πάνε
Και στου Πιλάτου τις αυλές εκεί τον τυραννάνε
Και στου Πιλάτου τις αυλές εκεί τον τυραννάνε
-Χαλκιά, χαλκιά, φτιάσε καρφιά φτιάσε τρία περόνια,
Και εκείνος ο παράνομος βαρεί και φτιάνει πέντε.
Συ φαραέ, που τα ΄φτιασες, πρέπει να μας διδάξεις.
-Βάλτε τα δυο στα πόδια του, και τ' άλλα δυο στα χέρια,
Το πέμπτο το φαρμακερό βάλτε το στην καρδιά Του,
Να τρέξει αίμα και νερό να λιγωθεί η καρδιά Του.
Η Παναγιά πλησίασε κοιτάει δεξιά, κοιτάει ζερβά κανένανε δε βλέπει
Κοιτάει και δεξιότερα, βλέπει τον Αη Γιάννη.
Κοιτάει και δεξιότερα, βλέπει τον Αη Γιάννη.
Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε και Βαπτιστή του Υιού μου,
Μην είδες τον Υιόκα μου και τον διδάσκαλό Σου.
Μην είδες τον Υιόκα μου και τον διδάσκαλό Σου.
-Δεν έχω στόμα να σου πω, λαλιά να σου μιλήσω.
Δεν έχω χέρι, πάλαμο για να σου τον εδείξω.
Βλέπεις εκείνον τον γυμνό τον παραπονεμένο
Όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο:
Δεν έχω χέρι, πάλαμο για να σου τον εδείξω.
Βλέπεις εκείνον τον γυμνό τον παραπονεμένο
Όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο:
Σαν σήμερα (30/4/ΧΧΧΧ)
311:
H χριστιανική θρησκεία αναγνωρίζεται επίσημα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
με διάταγμα του αυτοκράτορα Γαλέριου Βαλέριου Μαξιμιανού .
1803:
ΟΙ ΗΠΑ αγοράζουν από τη Γαλλία την περιοχή της Λουϊζιάνας με τιμή 20
δολαρίων να τετραγωνικό μίλι. Συνολικό τίμημα 15 εκατομμυρια δολάρια
1821: Το Συνέδριο των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων στο Λάιμπαχ (σημερινή Λιουμπλιάνα) αποδοκιμάζει την ελληνική επανάσταση.
1919:
Επικυρώνεται στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού η αποστολή ελληνικού
στρατού στη Σμύρνη, με σκοπό να προστατεύσει τον χριστιανικό πληθυσμό
στην περιοχή και να επιβάλει την τάξη .
1925:
Ο Ολυμπιακός, ενάμιση μήνα μετά την ίδρυσή του, δίνει τον πρώτο αγώνα
του στο ποδηλατοδρόμιο, το κατοπινό στάδιο Καραϊσκάκη. Νικά τη γαλλική
ομάδα του πλοίου «Ζαν Ντ' Αρκ» με 5-0.
1915: Γεννιέται ο ποιητής Νίκος Γκάτσος
1883: Πεθαίνει ο γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Εντουάρ Μανέ
1945: Αυτοκτονεί ο Αδόλφος Χίτλερ και η Εύα Μπράουν μία ημέρα μετά το γάμο τους.
1989: Πεθαίνει ο ιταλός σκηνοθέτης και «πατέρας» του σπαγγέτι - γουέστερν Σέρτζιο Λεόνε
ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΕΣ - ΝουΔοΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η Δεξιά της ΜΗ αστυνόμευσης
Η κυκλοφορία θα απαγορεύεται μετά τις 11. Αλλά, εντάξει. Δεν θα φάει κανείς πρόστιμο αν φύγει στις 11 από το εστιατόριο. Μπορεί να φάει με την ησυχία του. Δεν θα του κόψει κανείς πρόστιμο.
Αυτά είπε ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης.
Ο συνωστισμός απαγορεύεται στους ναούς. Αλλά, εντάξει. Δεν θα στείλει η πολιτεία την αστυνομία να ελέγξει αν ο νόμος τηρείται. «Δεν θα στείλουμε τα ΜΑΤ στον Επιτάφιο», είπε ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι δύο υπουργοί απηχούν την κοινή λογική. Οταν μιλούν, όμως, οι υπουργοί, δεν απηχούν απλώς το κοινό αίσθημα. Το διαμορφώνουν.
Και οι Βορίδης – Γεωργιάδης στέλνουν σαφώς το μήνυμα:
ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΕΣ - ΝουΔοΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Μια από τα ίδια…
Toυ Strange Attractor
Μια ζωή στην Ελλάδα ψηφίζουμε σωτήρες που στη συνέχεια αποδεικνύονται «τζούφιοι».
Μια ζωή, προεκλογικά όλοι φαντάζουν τέλειοι, αλλά μετά την απομάκρυνση από την… κάλπη έχουμε μια από τα ίδια (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που τους τρώει η μαρμάγκα).
Με αποτέλεσμα να κυριαρχεί το «μεταξύ τυφλών ο μονόφθαλμος», ή αλλιώς παραφράζοντας το «τι Πλαστήρας τι Παπάγος», να έχουμε το … τι Πάσαρης τι Ρωχάμης, και να πορευόμαστε ανάλογα.
Όλοι απατεώνες είναι, λένε κάποιοι κακότροποι, απλά μερικοί είναι λιγότερο απατεώνες από τους άλλους.
Έτσι, μετά από σχεδόν δυο χρόνια «αρίστων» στο Μαξίμου, τι βλέπουμε;
Μια από τα ίδια, αν όχι χειρότερα.
Με μόνη διαφορά από τους προηγούμενους, που ήταν ξεκάθαρα ερασιτέχνες και ιδεοληπτικοί, το ότι οι νυν κυβερνούν (λέμε τώρα) επαγγελματικά, με επίκεντρο όχι τον άνθρωπο αλλά τις «δημόσιες σχέσεις», και με βάση καθημερινές κυλιόμενες δημοσκοπήσεις επί παντός επιστητού, και με τις επιστημονικές συμβουλές μιας πληθώρας επικοινωνιολόγων.
Εξ ου και τα συχνά πρωθυπουργικά διαγγέλματα. Μέχρι και ανήμερα της 21ης Απριλίου είχαμε διάγγελμα, όπως τότε που τα διαγγέλματα έπεφταν βροχή… μάλλον οι επικοινωνιολόγοι του Κυριάκου έκαναν πατάτα, αφού είναι νέοι σε ηλικία και η χούντα είναι γι’ αυτούς αρχαία ιστορία, αλλιώς δεν εξηγείται.
Πάντως το επικοινωνιακό τιμ κάνει παπάδες.
Γι’ αυτό και είδαμε τον πρωθυπουργό να μας προκύπτει φιλόζωος στα πενήντα φεύγα του, έτσι στα ξαφνικά, υιοθετώντας έναν αδέσποτο σκυλάκο, ο οποίος πλέον ζει μπέικα μέσα στο Μαξίμου (όπως άλλοτε ο Καρανίκας).
Κάτι που μου θύμισε τον Νίξον, πριν από 60 χρόνια (σε αυτά ήταν πρωτοπόροι οι Αμερικάνοι), όταν και εκείνος υιοθέτησε ένα σκυλάκι (δημοσίως), με το οποίο φωτογραφίζονταν καθημερινά, για να κερδίσει τον Κένεντι στις εκλογές, πλην όμως δεν τα κατάφερε.
Έχουμε όμως και τριγμούς στους κύκλους των αρίστων.
Π.χ. ο νέος δελφίνος Δένδιας, εκείνος που σήκωσε κάποτε μπαϊράκι κατά του Σαμαρά, ωθώντας τον σε παραίτηση.
Τώρα, βλέποντας την φθορά του Κυριάκου, βρήκε τη κατάλληλη ευκαιρία να διεμβολίσει άλλους τυχόν δελφίνους, να προλάβει τις εξελίξεις, και συρόμενος πίσω από τις καραμανλικές και σαμαρικές τοποθετήσεις να δηλώσει και αυτός παρών, έτοιμος για την επόμενη μέρα.
Βέβαια, αν οι θέσεις του ήταν το ίδιο σωστές και για το άλλο «καυτό» ζήτημα, εκείνο του Μακεδονικού, τότε θα μιλούσαμε για έναν πραγματικά μεγάλο πολιτικό άνδρα, για έναν statesman.
Φευ… στα ελληνοτουρκικά τα πάει μια χαρά, στο άλλο όμως… χμμμμμ.
Και ήταν τόση η αποδοχή του από τον απλό λαό, που αμέσως έσπευσαν οι παπαγάλοι του Μαξίμου να ξεκαθαρίσουν πως ο υπουργός έδρασε όπως έδρασε εκτελώντας σαφείς οδηγίες και εντολές του πρωθυπουργού.
Δεν έδρασε αυτόνομα δηλαδή, υπονοώντας μάλλον πως αν τον αφήνανε ίσως και να μιμόταν τον Άδωνι, που τελευταία αποδεικνύεται φανατικός οπαδός του… Κοτζιά στο άλλο ζήτημα που λέγαμε.
Οπότε, έτσι απλά όλα λύνονται.
Όλα μπαίνουν στη θέση τους.
Δεν έγινε ξαφνικά φουλ πατριώτης ο υπ.Εξ, αλλά απλώς ακολούθησε τις εντολές του Κυριάκου, ο οποίος φημίζεται για τις σθεναρές πατριωτικές του θέσεις (ειδικά στα θέματα του Μακεδονικού).
Οπότε πάμε παρακάτω… έχουμε και τα εργασιακά να λύσουμε, έχουμε και την πανδημία, έχουμε και την … Πελώνη.
Ποια;
Εκείνη την μονίμως ξινισμένη σοβαροφανή εκπρόσωπο τύπου της κυβέρνησης των αρίστων, που όπως αποδεικνύεται από παλαιότερες αναρτήσεις της στα σόσιαλ μύδια ήταν κάποτε πιο συριζαία και από τον… Καρανίκα.
Και όχι τότε που ο Σύριζας ήταν στα πράγματα, οπότε ήταν και μιλιούνια οι συγκυριακοί του γλείφτες, αλλά πιο πριν…
Χτυπώντας καθημερινά και αλύπητα την τότε κυβέρνηση της ΝΔ. Κάτι που σε άλλες πιο προηγμένες πολιτικά και κοινωνικά κοινωνίες θα αποτελούσε σκάνδαλο μεγίστου βαθμού.
Να εκπροσωπείς κυβέρνηση την οποία έβριζες μέχρι πρότινος!
Και ίσως θα οδηγούσε στην παραίτησή (ή εξαναγκασμό σε παραίτηση) της.
Στα καθ’ ημάς όμως, πέρα βρέχει (ως συνήθως).
Άλλωστε ποιος έχασε την τσίπα για να την βρει η Πελώνη;
Η οποία, όπως φαίνεται, όταν η χώρα έδινε τη μητέρα όλων των μαχών ενάντια στην εξαθλίωση, τη χρεοκοπία, τους δανειστές, την πείνα, τον Σόιμπλε, την τρόικα, και όλα τα δεινά… όλες τις πληγές του Φαραώ που μας απειλούσαν με «σομαλοποίηση»… με συγκυβέρνηση ΝΔ και Πασόκ (και ολίγον κυρ Φώτη), εκείνη πολεμούσε σκληρά τους «γερμανοντυμένους σαμαροβενιζέλους», οι οποίοι μας θέλανε στα γόνατα αφού, και πίνανε τον ιδρώτα μας με μπουρί.
Συμμετείχε με ζέση δηλαδή στον όμορφο αγώνα του λαού (και των συριζαίων, κυρίως πρώην πασόκων) για μια Ελλάδα «λεύτερη», και με επίκεντρο τον άνθρωπο, και πάντα με αριστερό πρόσημο.
Ποντάροντας στο γελαστό παιδί, στον Δρα Μπαρουφάκη, στην Βαλαβάναινα, στην Ραχήλ, στην Ζωζώκα, στον Τσαλακώτο, στον Παλαβίτσα, στον Πάντζα, στον Μπάνο τον συγκαμένο, και γενικά σε όλους εκείνους τους άδολους αγωνιστές του φωτός που θέλανε να μας σώσουν (και σαν επιπλέον μπόνους, να μας πάνε και στη δραχμή).
Μπορεί (ποιος ξέρει;) να συμμετείχε και στις μαζώξεις στην πάνω και κάτω πλατεία, τότε που ο Μπαρουφάκης με τον Καζάκη και τα άλλα παιδιά έδιναν τον υπέρτατο αγώνα για λευτεριά και εθνική αξιοπρέπεια..
Μπορεί πιο πριν να συμμετείχε και στις λαϊκές συνάξεις του διανοητή θεατράνθρωπου Καζάκου, που δίκαζε τον αιμοσταγή Κλίντον στα παγκάκια πάρκων… who knows?
Μπορεί ακόμη και να ήταν δίπλα στα κάγκελα πάνω στα οποία είχαν σκαρφαλώσει οι πασιονάριες Ραχήλ και Ζωζώ, ζητωκραυγάζοντας…
Προφανώς όμως, λίγα χρόνια μετά, κι αφού ο δίκαιος αγώνας του Αλέξη (και του Μπάνου) απέβη άκαρπος, διότι τα ντόπια και ξένα συμφέροντα που μας κυβερνάνε αφού είναι παντοδύναμα, η κ. Πελώνη είδε επιτέλους το φως.
Έτσι συστρατεύτηκε και αυτή, όπως και πολλοί άλλοι δεδηλωμένοι εχθροί της ΝΔ του Σαμαρά, στη ΝΔ του Κυριάκου, τον οποίον όμως οι σαμαρικοί στήριξαν και υπερψήφισαν για αρχηγό…
Απίστευτα πράγματα, πλην όμως συνηθισμένα στον νεοελληνικό πολιτικό σουρεαλισμό που ζούμε δεκαετίες τώρα.
Έτσι είναι η πολιτική σκηνή της χώρας μας. Γεμάτη από κωλοτούμπες.
Δείτε π.χ. τον Ραγκούση, και όχι μόνο…
Οι κυβιστήσεις δεν έχουν κομματική ταυτότητα.
Συμβαίνουν και στα καλύτερα (κομματικά) σπίτια.
Βέβαια, αν πιστέψει κανείς τους χειροκροτητές, που όλο και μειώνονται πάντως, όλα πάνε πρίμα.
Χωρίς καν να αναφέρουν τι έγινε με εκείνη την περίφημη εταιρία ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που θα έδρευε στην Ελλάδα και θα δημιουργούσε χιλιάδες θέσεις εργασίας, όπως μας έλεγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός (σε διάγγελμά του).
Από κει παν’ κι άλλοι….
Όπως η περίφημη νεοσύστατη εταιρεία Swiss Med, που θα μας προμήθευε με εκατομμύρια σελφ τεστ, αλλά κρίθηκε έκπτωτη μετά από ομόφωνη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αποσφράγισης, Διενέργειας και Ποσοτικής Παραλαβής.
Κάποιες όμως κρατικές προμήθειες πάνε μια χαρά. Να τα λέμε όλα.
Όπως εκείνο το «επιπλάδικο» στας Σέρρας, που με πρωτοβουλία του υπουργού Μεταφορών (που όλως τυχαίως εκλέγεται στας Σέρρας), ανέλαβε να προμηθεύσει τον ΟΣΥ με 16.000 ζεύγη γαντιών με κόστος που ξεπερνά συνολικά τις 240.000 ευρώ.
Μια εταιρεία που ασχολείται με την κατασκευή και εμπορία επίπλων και ξυλουργικές εργασίες και η οποία μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο προχώρησε σε επέκταση του καταστατικού της προκειμένου να περιλαμβάνει ως σκοπό και το «εμπόριο ειδών-μέσων ατομικής προστασίας (αντισηπτικά, γάντια, μάσκες προστασίας προσώπου κάθε είδους, ποδιές) κλπ. συναφή είδη», σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Ή όπως τα περίφημα «νέα» λεωφορεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που όμως όχι μόνο είναι «κακομεταχειρισμένα» αλλά δεν διαθέτουν ούτε παράθυρα, ενώ εκείνα της Αθήνας έχουν μόνο μια πόρτα για να μπαίνουν και να βγαίνουν οι επιβάτες.
Ό,τι πρέπει δηλαδή για περιόδους πανδημίας.
Τέλος πάντων… λεπτομέρειες.
Το θέμα είναι ότι γίνονται «πραγματάκια».
Ότι η χώρα προχωρά με στασιμότητα προς το μέλλον.
Εξάλλου, αν τυχόν προκύψουν σοβαρά εθνικά ζητήματα, θα τα λύσει ο πατριώτης Άδωνις, μπορεί και ο Μπογδάνος.
ΥΓ-Έβλεπα χθες στα κανάλια τα νέα αυστηρά μέτρα του υπ. ΠροΠο για την πρόληψη των κορονοπάρτι σε πλατείες της Αθήνας.
Με δεκάδες αστυνομικούς της ΟΔΟΣ (εκείνους με τα φαντεζί στυλάτα μπουφάν) να στέκονται ακίνητοι επί ώρες ολόκληρες, με απόσταση 2 μ. ο καθένας από τον άλλο, γύρω από μια πλατεία στην Κυψέλη.
Και τι θυμήθηκα ο έρμος;
Μια ζωή στην Ελλάδα ψηφίζουμε σωτήρες που στη συνέχεια αποδεικνύονται «τζούφιοι».
Μια ζωή, προεκλογικά όλοι φαντάζουν τέλειοι, αλλά μετά την απομάκρυνση από την… κάλπη έχουμε μια από τα ίδια (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που τους τρώει η μαρμάγκα).
Με αποτέλεσμα να κυριαρχεί το «μεταξύ τυφλών ο μονόφθαλμος», ή αλλιώς παραφράζοντας το «τι Πλαστήρας τι Παπάγος», να έχουμε το … τι Πάσαρης τι Ρωχάμης, και να πορευόμαστε ανάλογα.
Όλοι απατεώνες είναι, λένε κάποιοι κακότροποι, απλά μερικοί είναι λιγότερο απατεώνες από τους άλλους.
Έτσι, μετά από σχεδόν δυο χρόνια «αρίστων» στο Μαξίμου, τι βλέπουμε;
Μια από τα ίδια, αν όχι χειρότερα.
Με μόνη διαφορά από τους προηγούμενους, που ήταν ξεκάθαρα ερασιτέχνες και ιδεοληπτικοί, το ότι οι νυν κυβερνούν (λέμε τώρα) επαγγελματικά, με επίκεντρο όχι τον άνθρωπο αλλά τις «δημόσιες σχέσεις», και με βάση καθημερινές κυλιόμενες δημοσκοπήσεις επί παντός επιστητού, και με τις επιστημονικές συμβουλές μιας πληθώρας επικοινωνιολόγων.
Εξ ου και τα συχνά πρωθυπουργικά διαγγέλματα. Μέχρι και ανήμερα της 21ης Απριλίου είχαμε διάγγελμα, όπως τότε που τα διαγγέλματα έπεφταν βροχή… μάλλον οι επικοινωνιολόγοι του Κυριάκου έκαναν πατάτα, αφού είναι νέοι σε ηλικία και η χούντα είναι γι’ αυτούς αρχαία ιστορία, αλλιώς δεν εξηγείται.
Πάντως το επικοινωνιακό τιμ κάνει παπάδες.
Γι’ αυτό και είδαμε τον πρωθυπουργό να μας προκύπτει φιλόζωος στα πενήντα φεύγα του, έτσι στα ξαφνικά, υιοθετώντας έναν αδέσποτο σκυλάκο, ο οποίος πλέον ζει μπέικα μέσα στο Μαξίμου (όπως άλλοτε ο Καρανίκας).
Κάτι που μου θύμισε τον Νίξον, πριν από 60 χρόνια (σε αυτά ήταν πρωτοπόροι οι Αμερικάνοι), όταν και εκείνος υιοθέτησε ένα σκυλάκι (δημοσίως), με το οποίο φωτογραφίζονταν καθημερινά, για να κερδίσει τον Κένεντι στις εκλογές, πλην όμως δεν τα κατάφερε.
Έχουμε όμως και τριγμούς στους κύκλους των αρίστων.
Π.χ. ο νέος δελφίνος Δένδιας, εκείνος που σήκωσε κάποτε μπαϊράκι κατά του Σαμαρά, ωθώντας τον σε παραίτηση.
Τώρα, βλέποντας την φθορά του Κυριάκου, βρήκε τη κατάλληλη ευκαιρία να διεμβολίσει άλλους τυχόν δελφίνους, να προλάβει τις εξελίξεις, και συρόμενος πίσω από τις καραμανλικές και σαμαρικές τοποθετήσεις να δηλώσει και αυτός παρών, έτοιμος για την επόμενη μέρα.
Βέβαια, αν οι θέσεις του ήταν το ίδιο σωστές και για το άλλο «καυτό» ζήτημα, εκείνο του Μακεδονικού, τότε θα μιλούσαμε για έναν πραγματικά μεγάλο πολιτικό άνδρα, για έναν statesman.
Φευ… στα ελληνοτουρκικά τα πάει μια χαρά, στο άλλο όμως… χμμμμμ.
Και ήταν τόση η αποδοχή του από τον απλό λαό, που αμέσως έσπευσαν οι παπαγάλοι του Μαξίμου να ξεκαθαρίσουν πως ο υπουργός έδρασε όπως έδρασε εκτελώντας σαφείς οδηγίες και εντολές του πρωθυπουργού.
Δεν έδρασε αυτόνομα δηλαδή, υπονοώντας μάλλον πως αν τον αφήνανε ίσως και να μιμόταν τον Άδωνι, που τελευταία αποδεικνύεται φανατικός οπαδός του… Κοτζιά στο άλλο ζήτημα που λέγαμε.
Οπότε, έτσι απλά όλα λύνονται.
Όλα μπαίνουν στη θέση τους.
Δεν έγινε ξαφνικά φουλ πατριώτης ο υπ.Εξ, αλλά απλώς ακολούθησε τις εντολές του Κυριάκου, ο οποίος φημίζεται για τις σθεναρές πατριωτικές του θέσεις (ειδικά στα θέματα του Μακεδονικού).
Οπότε πάμε παρακάτω… έχουμε και τα εργασιακά να λύσουμε, έχουμε και την πανδημία, έχουμε και την … Πελώνη.
Ποια;
Εκείνη την μονίμως ξινισμένη σοβαροφανή εκπρόσωπο τύπου της κυβέρνησης των αρίστων, που όπως αποδεικνύεται από παλαιότερες αναρτήσεις της στα σόσιαλ μύδια ήταν κάποτε πιο συριζαία και από τον… Καρανίκα.
Και όχι τότε που ο Σύριζας ήταν στα πράγματα, οπότε ήταν και μιλιούνια οι συγκυριακοί του γλείφτες, αλλά πιο πριν…
Χτυπώντας καθημερινά και αλύπητα την τότε κυβέρνηση της ΝΔ. Κάτι που σε άλλες πιο προηγμένες πολιτικά και κοινωνικά κοινωνίες θα αποτελούσε σκάνδαλο μεγίστου βαθμού.
Να εκπροσωπείς κυβέρνηση την οποία έβριζες μέχρι πρότινος!
Και ίσως θα οδηγούσε στην παραίτησή (ή εξαναγκασμό σε παραίτηση) της.
Στα καθ’ ημάς όμως, πέρα βρέχει (ως συνήθως).
Άλλωστε ποιος έχασε την τσίπα για να την βρει η Πελώνη;
Η οποία, όπως φαίνεται, όταν η χώρα έδινε τη μητέρα όλων των μαχών ενάντια στην εξαθλίωση, τη χρεοκοπία, τους δανειστές, την πείνα, τον Σόιμπλε, την τρόικα, και όλα τα δεινά… όλες τις πληγές του Φαραώ που μας απειλούσαν με «σομαλοποίηση»… με συγκυβέρνηση ΝΔ και Πασόκ (και ολίγον κυρ Φώτη), εκείνη πολεμούσε σκληρά τους «γερμανοντυμένους σαμαροβενιζέλους», οι οποίοι μας θέλανε στα γόνατα αφού, και πίνανε τον ιδρώτα μας με μπουρί.
Συμμετείχε με ζέση δηλαδή στον όμορφο αγώνα του λαού (και των συριζαίων, κυρίως πρώην πασόκων) για μια Ελλάδα «λεύτερη», και με επίκεντρο τον άνθρωπο, και πάντα με αριστερό πρόσημο.
Ποντάροντας στο γελαστό παιδί, στον Δρα Μπαρουφάκη, στην Βαλαβάναινα, στην Ραχήλ, στην Ζωζώκα, στον Τσαλακώτο, στον Παλαβίτσα, στον Πάντζα, στον Μπάνο τον συγκαμένο, και γενικά σε όλους εκείνους τους άδολους αγωνιστές του φωτός που θέλανε να μας σώσουν (και σαν επιπλέον μπόνους, να μας πάνε και στη δραχμή).
Μπορεί (ποιος ξέρει;) να συμμετείχε και στις μαζώξεις στην πάνω και κάτω πλατεία, τότε που ο Μπαρουφάκης με τον Καζάκη και τα άλλα παιδιά έδιναν τον υπέρτατο αγώνα για λευτεριά και εθνική αξιοπρέπεια..
Μπορεί πιο πριν να συμμετείχε και στις λαϊκές συνάξεις του διανοητή θεατράνθρωπου Καζάκου, που δίκαζε τον αιμοσταγή Κλίντον στα παγκάκια πάρκων… who knows?
Μπορεί ακόμη και να ήταν δίπλα στα κάγκελα πάνω στα οποία είχαν σκαρφαλώσει οι πασιονάριες Ραχήλ και Ζωζώ, ζητωκραυγάζοντας…
Προφανώς όμως, λίγα χρόνια μετά, κι αφού ο δίκαιος αγώνας του Αλέξη (και του Μπάνου) απέβη άκαρπος, διότι τα ντόπια και ξένα συμφέροντα που μας κυβερνάνε αφού είναι παντοδύναμα, η κ. Πελώνη είδε επιτέλους το φως.
Έτσι συστρατεύτηκε και αυτή, όπως και πολλοί άλλοι δεδηλωμένοι εχθροί της ΝΔ του Σαμαρά, στη ΝΔ του Κυριάκου, τον οποίον όμως οι σαμαρικοί στήριξαν και υπερψήφισαν για αρχηγό…
Απίστευτα πράγματα, πλην όμως συνηθισμένα στον νεοελληνικό πολιτικό σουρεαλισμό που ζούμε δεκαετίες τώρα.
Έτσι είναι η πολιτική σκηνή της χώρας μας. Γεμάτη από κωλοτούμπες.
Δείτε π.χ. τον Ραγκούση, και όχι μόνο…
Οι κυβιστήσεις δεν έχουν κομματική ταυτότητα.
Συμβαίνουν και στα καλύτερα (κομματικά) σπίτια.
Βέβαια, αν πιστέψει κανείς τους χειροκροτητές, που όλο και μειώνονται πάντως, όλα πάνε πρίμα.
Χωρίς καν να αναφέρουν τι έγινε με εκείνη την περίφημη εταιρία ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που θα έδρευε στην Ελλάδα και θα δημιουργούσε χιλιάδες θέσεις εργασίας, όπως μας έλεγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός (σε διάγγελμά του).
Από κει παν’ κι άλλοι….
Όπως η περίφημη νεοσύστατη εταιρεία Swiss Med, που θα μας προμήθευε με εκατομμύρια σελφ τεστ, αλλά κρίθηκε έκπτωτη μετά από ομόφωνη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αποσφράγισης, Διενέργειας και Ποσοτικής Παραλαβής.
Κάποιες όμως κρατικές προμήθειες πάνε μια χαρά. Να τα λέμε όλα.
Όπως εκείνο το «επιπλάδικο» στας Σέρρας, που με πρωτοβουλία του υπουργού Μεταφορών (που όλως τυχαίως εκλέγεται στας Σέρρας), ανέλαβε να προμηθεύσει τον ΟΣΥ με 16.000 ζεύγη γαντιών με κόστος που ξεπερνά συνολικά τις 240.000 ευρώ.
Μια εταιρεία που ασχολείται με την κατασκευή και εμπορία επίπλων και ξυλουργικές εργασίες και η οποία μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο προχώρησε σε επέκταση του καταστατικού της προκειμένου να περιλαμβάνει ως σκοπό και το «εμπόριο ειδών-μέσων ατομικής προστασίας (αντισηπτικά, γάντια, μάσκες προστασίας προσώπου κάθε είδους, ποδιές) κλπ. συναφή είδη», σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Ή όπως τα περίφημα «νέα» λεωφορεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που όμως όχι μόνο είναι «κακομεταχειρισμένα» αλλά δεν διαθέτουν ούτε παράθυρα, ενώ εκείνα της Αθήνας έχουν μόνο μια πόρτα για να μπαίνουν και να βγαίνουν οι επιβάτες.
Ό,τι πρέπει δηλαδή για περιόδους πανδημίας.
Τέλος πάντων… λεπτομέρειες.
Το θέμα είναι ότι γίνονται «πραγματάκια».
Ότι η χώρα προχωρά με στασιμότητα προς το μέλλον.
Εξάλλου, αν τυχόν προκύψουν σοβαρά εθνικά ζητήματα, θα τα λύσει ο πατριώτης Άδωνις, μπορεί και ο Μπογδάνος.
ΥΓ-Έβλεπα χθες στα κανάλια τα νέα αυστηρά μέτρα του υπ. ΠροΠο για την πρόληψη των κορονοπάρτι σε πλατείες της Αθήνας.
Με δεκάδες αστυνομικούς της ΟΔΟΣ (εκείνους με τα φαντεζί στυλάτα μπουφάν) να στέκονται ακίνητοι επί ώρες ολόκληρες, με απόσταση 2 μ. ο καθένας από τον άλλο, γύρω από μια πλατεία στην Κυψέλη.
Και τι θυμήθηκα ο έρμος;
Ότι...
ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Στοκ, Στόκος, Σκότος
Για πολλά μπορεί κανείς να επικρίνει την σημερινή κυβέρνηση. Για παραλείψεις και λάθη μέχρι ακόμα και για ανοησίες. Αναφέροντας, φυσικά ονόματα κάποιων υπουργικών στελεχών. Όμως για την οργάνωση του συστήματος εμβολίων σκασμός. Η Ψωροκώσταινα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια της Ευρώπης. Απίστευτο
Μία η ερώτηση προς τον Αλέξη τον αρχηγό. Ειλικρινά τώρα. Καλά όταν κάποιος πολιτικός μιλάει δημοσίως, και μάλιστα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν θα έπρεπε, στοιχειωδώς να επεξεργάζεται κάθε τι που εξέρχεται από το στόμα του;
Αναφέρομαι, φυσικά, στην έκφραση «ξεστοκάρω» που εξήλθε από το στόμα του σε χτεσινή τηλεοπτική συνέντευξή του. Αν δεν κάνω λάθος η πλήρης φράση ήταν κάτι σαν «η κυβέρνηση ξεστοκάρισε AstraZeneka για τον εμβολιασμό των μικρότερων ηλικιών»
Ξεπερνάω το στυλ του καφενείου. Ε ψιτ γκαρσόνι για ξεστοκάρισε εκείνη εκεί την μπόμπα το ουισκάκι. Ε ψιτ παιδί για ξεστοκάρισε εκείνο εκεί το τσίτι από την αποθήκη να μεταποιήσω την φουστίτσα μου. Ε ψιτ κορίτσι μπας και σου περίσσεψαν μερικά μέτρα απ αυτή την κορδέλα να την τυλίξω στον αχαίρευτο και ανεπρόκοπο άντρα μου για να τον πνίξω;
Πάμε παρακάτω
Το «ξεστοκάρω» παραπέμπει στην αποθήκη.
Η αποθήκη παραπέμπει σε προιόντα κατώτερης ποιότητας, φτηνά με ληγμένη ημερομηνία. Η ληγμένη ημερομηνία και τα φτηνά υλικά είναι το χειρότερο μείγμα. Τα φτηνά προιόντα με ληγμένη ημερομηνία καταναλώνονται, αναγκαστικά, από αδέκαρους και άστεγους. Πράγμα που σημαίνει ότι κάποια εμβόλια προέρχονται από το πάνω ράφι και κάποια άλλα από την αποθήκη.
Πάμε παρακάτω
Επομένως τα εμβόλια της AstraZeneca είναι τα χειρότερα του είδους. Επομένως όσοι συμπολίτες μας εμβολιάστηκαν μ αυτά κινδυνεύουν να δουν τον κόσμο κάτω από το χώμα. Επομένως ο Κυριάκος, όπως και κάθε άλλος πρωθυπουργός που «ξεστοκάρει» τέτοια εμβόλια είναι περίπου ηθικός αυτουργός μιας οργανωμένης γενοκτονίας, κυρίως αυτών των ηλικιών. Επομένως ο Κυριάκος όπως και κάθε άλλος πρωθυπουργός που θα πριμοδοτούσε ένα τέτοιο «ξεστοκάρισμα» είναι τουλάχιστον ανάλγητος και κυνικός. Καλά σου λέει, θα ξεπαστρέψω καμιά δεκαριά χιλιάδες νέους έτσι για να σπάω πλάκα.
Πάμε παρακάτω
Αρα αφού η συντριπτική πλειοψηφία των Αγγλων πολιτών, όλων των ηλικιών, εμβολιάστηκε με εμβόλια «ξεστοκαρίσματος» όπου να ναι εντός ολίγου ένας ένας θα πέφτουν σαν το κοτόπουλα και αρκετοί εξ αυτών θα εγκαταλείπουν τον μάταιο τούτο κόσμο. Αρα οι Αγγλοι είναι μακάκες. Αρα οι Αμερικανοί με το Pfizer είναι σαίνια. Αρα η Ευρωπαική Ενωση είναι κι αυτή της ίδιας συνομοταξίας «ξεστοκαρίσματος». Και άρα αυτό το «ξεστοκάρισμα» είναι μέρος μιας οργανωμένης συνωμοσίας.
Πάμε παρακάτω
Το παρακάτω είναι ένα και απλό. Το ψιθυρίζουν, το κουβεντιάζουν, το σχολιάζουν, το χλευάζουν. Και πάει κάπως έτσι. Ο πιο συνεπής και σταθερός σύμμαχος του Κυριάκου είναι ο Αλέξης ο αρχηγός. Κάποιος υπουργός-δεν έχει σημασία το όνομά του-μου είχε πει γελώντας για τον Αλέξη. Με ασυγκράτητη ευχαρίστηση «ο θεός να τον έχει καλά. Οσο εκείνος είναι καλά τόσο καλύτερα είναι ο Μητσοτάκης»
Με απλά λόγια:
ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η πονηρή απαξίωση του εμβολιασμού από τον Αλέκση
Χθες έγραφα για το πώς το σύνολο της ελληνικής αριστεράς επενδύει στον θάνατο και την καταστροφή και χθες ο Αλέκσης αποφάσισε να με (ξανα)επιβεβαιώσει προσπαθώντας (ξανά) να σαμποτάρει την προσπαθεια για όσο το δυνατόν ταχύτερο χτίσιμο του τείχους της ανοσίας, του τείχους δηλαδή του οποίου το βασικό υλικό είναι τα εμβόλια.
Αναφερόμενος υποτιμητικά στο Άστρα το Ζένεκα (χαϊδευτικά Άλκμααρ) χαρακτήρισε ξεστοκάρισμα το άνοιγμα του εμβολιασμού (πώς και δεν είπε ξεσκαρτάρισμα... την άλλη φορά ίσως) προσπαθώντας έτσι να ενισχύσει την αμφιβολία που, με ευθύνη πολιτικών και δημοσιογράφων, έχει ριζωθεί στο μυαλό κάποιων συμπολιτών.
Όπως έγραφα και χτες οι ιδέες και οι πολιτικές του ίδιου και των συντρόφων του είναι τόσο παρωχημένες και τόσο εκτός πραγματικότητας που μπορούν να λειτουργήσουν μόνο ως τα μαλλιά από τα οποία θα επιχειρήσει να πιαστεί ο πνιγμένος. Όσο περισσότεροι οι πνιγμένοι τόσο το καλύτερο για τον ίδιο και το κόμμα του φαίνεται να νομίζει ο Αλέκσης μας (μην υπολογίζοντας την πιθανότητα οι άνθρωποι να καταλάβουν τις προθέσεις του).
Έτσι τον Νοέμβριο, ένα μήνα πριν ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί, ισχυρίζονταν ότι δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα εμβόλιο (κάνοντας τους ψεκασμένους του ακροατηρίου του να αμφιβάλουν για την ποιότητα των εμβολίων), έτσι ακόμα κι όταν εμβολιάστηκε επέτρεψε μόνο φωτογράφους στον χώρο (μην τυχόν και υπάρχει κινούμενη εικόνα που θα παίξουν ξανά και ξανά τα δελτία ειδήσεων), έτσι δεν έχει κάνει το παραμικρό όλους αυτούς τους μήνες για να πείσει όσους ακόμα τον παίρνουν στα σοβαρά να αφήσουν κατα μέρους τις αμφιβολίες και να εμβολιαστούν, έτσι χτες απαξίωσε το εμβόλιο της Άστρα της Ζένεκα.
Έτσι σαμποτάρει και είμαι βεβαιος πως έτσι θα συνεχίσει να το κάνει.
Και επειδή μου αρέσει να βοηθάω του έχω εδώ μερικές ιδέες που θα τον βοηθήσουν στο σαμποτάζ του.
Μπορεί, ας πούμε, εκεί που δίνει συνεντεύξεις να χρησιμοποιεί μερικές φράσεις όπως:
«Ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος και πραγματικά δεν πειράζει αν κάποιοι από εσάς υποστούν κάποιες φοβερές παρενέργειες»
«Ο καλός μου φίλος και συγκυβερνήτης, ο Πάνος ο Καμμένος, μου έλεγε τις προάλλες πόσο φοβερό είναι το ρωσικό εμβόλιο»
«Κι εγώ εμβολιάστηκα, αλλά ευτυχώς εμβολιάστηκα με Pfizer... από την άλλη και η τεχνολογία mRNA είναι ακόμη καινούργια και δεν ξέρουμε πολλά γι αυτήν»
«Φυσικά και στηρίζω την εθνική προσπάθεια για τον εμβολιασμό, αλλά τα εμβόλια δεν λύνουν το πρόβλημα»
«Ας απαντήσει η κυβέρνηση γιατί ενώ οι εμβολιάσμοι έχουν ξεκινήσει από τον Γενάρη υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν»
Μπορεί να καλέσει τους εργαζόμενους στα εμβολιαστικά κέντρα σε κινητοποιήσεις. Το θέμα των κινητοποιήσεων είναι αδιάφορο (άλλωστε ως αριστερός ξέρει πως κανείς μπορεί να διαμαρτυρηθεί και να απεργήσει για ό,τι του κατέβει στο κεφάλι) αλλά νομίζω πως η καταστρατήγηση του πενθημέρου με τους εμβολιασμούς το σαββατοκύριακο θα συγκινήσει εκείνο το κομμάτι της πελατείας του που είναι απολύτως σίγουρο ότι με το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά καταργείται το 8ωρο.
Μπορεί να στείλει τα στελέχη του κόμματος του για εμβολιασμό στη Σερβία στα βήματα του συγκυβερνήτη του έτσι ώστε να δημιουργήσει αμφοβολίες για τις δυτικές φαρμακευτικές εταιρείες.
Μπορεί, στο όνομα της ισότητας, να ζητήσει να μην εμβολιάζεται κανείς μέχρι να ανοίξουν οι εμβολιασμοί για τους κάτω των 30 με σύνθημα το «Ή όλοι ή κανείς».
Κι αν όλα αποτύχουν μπορεί...
ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο Τσίπρας μίλησε πρωί-πρωί αλλά τι πρότεινε;
Ο Αλέξης Τσίπρας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στον Γιώργο Παπαδάκη, στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1. Και όπως ήταν θεμιτό και αναμενόμενο, άσκησε κριτική στην κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Όμως, συγγνώμη, κάποια από τα πράγματα που είπε δεν πατούν πολύ γερά σε λογικές βάσεις.
Είπε ότι το άνοιγμα του τουρισμού πέρσι το καλοκαίρι οδήγησε σε χιλιάδες κρούσματα. Είναι ένα επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά, ακόμα και από πολίτες στα social media. Μόνο που οι τουρίστες μας άφησαν τον Σεπτέμβριο. Το κύμα φούντωσε τον Νοέμβριο. Χρειάζεται απλή λογική για να καταλάβεις ότι ο τουρισμός δεν ευθύνεται για την έξαρση της πανδημίας.
Η άλλη λύση, που δεν την αναφέρει ο Τσίπρας, θα ήταν να μην ανοίξει η χώρα για τους τουρίστες. Μέση οδός δεν υπάρχει. Αν όμως δεν άνοιγε η χώρα για τους τουρίστες, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν θα είχαν την παραμικρή ελπίδα να ρεφάρουν κάτι από τη χασούρα. Τότε θα έβγαινε ο Τσίπρας για να πει ότι κακώς έμεινε κλειστός ο τουρισμός, έπρεπε να ανοίξει «με λελογισμένα μέτρα», χωρίς πάντως να διευκρινίσει ποια θα ήταν αυτά – εκτός και αν τα εξειδίκευε η τομεάρχης Νοτοπούλου.
Κατηγόρησε την κυβέρνηση για το παρατεταμένο lockdown, λέγοντας ότι η πολιτική του «ακορντεόν» είναι αποτυχημένη. Αλλά και εδώ το έκοψε στο καλύτερο. Διότι όφειλε να εξηγήσει τι θα έκανε ο ίδιος αν είχε την ευθύνη της διαχείρισης. Ενδεχομένως να ήθελαν να το μάθουν αυτό και η Μέρκελ με τον Μακρόν και τον Τζόνσον.
Διότι υπάρχει μία παλαβή αντίφαση: δεν γίνεται να λες ότι κακώς άνοιξε ο τουρισμός, αλλά κακώς παρατάθηκε το lockdown. Είτε θα είσαι υπέρ του ανοίγματος είτε κατά.
Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, είναι γνωστό τι θα ακούγαμε έτσι και δεν υπήρχε παρατεταμένο lockdown: «η δημόσια Υγεία θυσιάστηκε για τα συμφέροντα των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων».
Εντάξει, για τα SMS έχει δίκιο. Μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, δεν ξέρεις αν είναι ο ελεγκτικός μηχανισμός που εξευτελίζεται ή αν αποφασίσαμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Όμως επί του συνόλου, ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε τους σκληρούς μήνες της πανδημίας ασκώντας κριτική, χωρίς προτάσεις.
Αν έβγαινε ο Τσίπρας τον Νοέμβριο και μας έλεγε πώς πρέπει να διαμορφωθεί το πλαίσιο μέτρων, τώρα θα βάζαμε τις προτάσεις δίπλα στην πραγματικότητα και θα κάναμε ουσιαστική κουβέντα.
Παρουσίασε βέβαια μέτρα για την οικονομία, τα οποία κανένας δεν πήρε στα σοβαρά, πιθανότατα ούτε ο ίδιος.
Α, και κάτι ακόμα. Όταν λες ότι «άνοιξε η πλατφόρμα για τους νέους προκειμένου να ξεστοκάρουν τα AstraZeneca», είναι σαν να λες στους τριαντάρηδες ότι πάνε να τους φορτώσουν τα σαπάκια.
Η χώρα βγαίνει από εξάμηνο lockdown, έχασε δέκα χιλιάδες ανθρώπους και ο Τσίπρας δεν πήρε ούτε πόντο.
Αυτό, δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει: