ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΡΑΓΙΑΔΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: «Να γίνουμε όπως το Ισραήλ». To άλλο με τον Τοτό το ξέρετε?;

 

Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Με αφορμή τη μνήμη του Ολοκαυτώματος, ακούστηκαν και πάλι οι προτροπές «να γίνουμε σαν το Ισραήλ» ή «ας τους μιμηθούμε», καθώς το κράτος του Ισραήλ, σε τελική ανάλυση, είναι το καταφύγιο των απανταχού Εβραίων. Διεξήγαγε τρεις νικηφόρους πολέμους εναντίον πολλαπλάσιων εχθρικών δυνάμεων, γιατί η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία του είχαν πλήρη επίγνωση των ιστορικών στιγμών. Είναι λογικό, κάθε φορά που αισθανόμαστε την τουρκική απειλή, να αναγορεύουμε σε πρότυπο το κράτος του Ισραήλ. Μπορεί αυτή η επιθυμία μας να πραγματωθεί;

Αρχικά, ας το ξεκαθαρίσουμε: για να γίνουμε σαν το Ισραήλ, θα πρέπει και οι Ελληνες να γίνουμε σαν τους Ισραηλινούς. Δηλαδή να αποκτήσουμε την κουλτούρα του πολέμου για την επιβίωση. Να στρατεύονται αγόρια και κορίτσια μετά τις δευτεροβάθμιες σπουδές τους, να καλούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα οι έφεδροι για να συμμετάσχουν σε ασκήσεις, οι κάτοικοι των παραμεθορίων περιοχών να κυκλοφορούν με σύγχρονα όπλα υπό μάλης και η πολιτική ηγεσία να είναι διατεθειμένη και αποφασισμένη, εάν χρειαστεί, να «πατήσει τη σκανδάλη».

Μπορούμε; Θέλουμε; 

 Μια κοινωνία που έχει διαπαιδαγωγηθεί με την ιδεολογία των κεκτημένων, μια κοινωνία που έχει στους κόλπους της ισχυρούς θυλάκους –με σημαντική επίδραση στις συνειδήσεις των πολιτών– που αμφισβητούν την έννοια της πατρίδας, της σημαίας, των συνόρων, μια κοινωνία που αδυνατεί να δει τη μεγάλη εικόνα, αυτή η κοινωνία δεν είναι διατεθειμένη να υποστεί θυσίες για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων της.

Π.χ. πόσοι, άραγε, θα ήταν πρόθυμοι να υποστούν μείωση οι συντάξεις τους και οι αποδοχές τους για να εξοπλιστούν οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας; Να υπενθυμίσω πως, ενώ μέσα στο καλοκαίρι η ελληνοτουρκική κρίση είχε κορυφωθεί, το κυρίαρχο ζήτημα που απασχολούσε τα ΜΜΕ ήταν τα αναδρομικά των συνταξιούχων.

Οι γενιές που μεγάλωσαν μετά τον εμφύλιο πόλεμο δεν γνώρισαν καταστροφές, δεν γνώρισαν ξεριζωμούς. Είναι επόμενο μέσα στα εβδομήντα αυτά χρόνια το κύριο μέλημα των Ελλήνων να είναι η βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου. Η ελληνική κοινωνία δεν υπήρξε και πολύ δύσκολα θα μετατραπεί σε μια πολεμική κοινωνία, καθώς οι πολίτες της δεν θέλουν να υποστούν στερήσεις και θυσίες.  

Με απλά λόγια...

 

 είμαστε μια τρυφηλή κοινωνία με τα οφέλη και τα κόστη.