Κοιμούνται και ονειρεύονται, οι άτολμοι της κυβέρνησης, που θεωρούν πολιτική παγίδα τις μεταρρυθμίσεις και θωπεύουν τα επιδόματα.
Ας ψάξουν καλύτερα.
Είναι λάθος πάντως να πιστεύουν (όσοι το πιστεύουν και δεν νομίζουμε πως είναι λίγοι...) ότι η οικονομία πρέπει να παραμείνει με πολιτικές εξαρτήσεις (όπως είναι οι κάθε μορφής επιδοτήσεις) γιατί αυτό βοηθάει την κυβέρνηση να κερδίζει χρόνο στην εξουσία και να καταγράφει υποθήκες στις επόμενες περίπλοκες εκλογές.
Η απάντηση της αγοράς για τα "κέρδη" από την επιδοματική πολιτική 2018- 2020 (που δεν έχει μεταβληθεί εκτός από τη μορφή και τις κατηγορίες των δικαιούχων) δεν θα αργήσει.
Θα προκαλέσει μάλιστα θλίψη γιατί θα δοθεί από τον χώρο της απασχόλησης. Και οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνεργοι, δεν θα είναι άνεργοι του Τσίπρα ή του Μητσοτάκη.
Θα είναι τα θύματα της ιδιωτικής επιχειρηματικής αγοράς από την εμμονή της εμπλοκής της πολιτικής στην οικονομία, για στήριξη ισχυρών πελατειακών σχέσεων.
Ας το ψάξουν αυτοί που σήμερα περιπλέκουν σχέδια και υποδείξεις για μεταρρυθμίσεις καθησυχάζοντας τα κέντρα αποφάσεων, ότι η επιδοματική πολιτική στην οικονομία (σε συνδυασμό με την ανυπαρξία αντιπολίτευσης ουσίας-λένε-) θα βοηθήσει την κυβέρνηση να προσφέρει αισιοδοξία και το 2022 κερδίζοντας χρόνο.
Σημασία όμως έχει πού θα ψάξουν. Αν θα ψάξουν στην πραγματική οικονομία. Αλλά και τι θα ρωτήσουν. Γιατί, δυστυχώς, λόγο στον κυβερνητικό διάλογο έχει και η παρασιτική οικονομία.
Ο παρασιτισμός που έθρεψε ο ελληνική "βίβλος" της διαπλοκής και του κρατισμού στην Ελλάδα. Σε μια Ελλάδα χρέους, δανεικών και σκόπιμης παραγωγικής διάλυσης εις όφελος κρατικοδίαιτων μηχανισμών σε προγράμματα και σχέδια προμηθειών και των αναθέσεων.
Το 2021 όμως, η Ελλάδα θα "καθρεφτίζεται" πλέον και στις εικόνες τις οποίες θα καταγράφει το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρώπης και η Κομισιόν, η οποία θα αναλάβει τις διανομές της συνέχειας (σε προγράμματα και επιδοτήσεις).
Στο "ταμπλό" αυτό θα κληθεί να δώσει "αποτυπώματα" η οικονομία μας, η οποία ασφαλώς και δεν θα πείσει (με τα σημερινά δεδομένα) μεταφέροντας προοπτικές (εντός της Ευρώπης) βασισμένες στην ελληνική διαπλοκή και τον κρατικοδιαιτισμό. Τον κρατικοδιαιτισμό με πρωταγωνιστικό στοιχείο τις επιδοματικές πολιτικές στην κανονική αλλά και στην παρασιτική οικονομία.
Και ας περάσουμε στην ουσία.
Η ενέργεια, για παράδειγμα, (πράσινη ή άλλου χρώματος δεν έχει σημασία...) θα απαιτήσει χρηματοδοτήσεις από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία και τα προγράμματα.
Οι χρηματοδοτήσεις όμως αυτές δεν θα κυλήσουν προς την Ελλάδα αν η οικονομία της δεν παρουσιάσει νέο πρόσωπο.
Αν δε έχει ολοκληρώσει σαφείς μεταρρυθμίσεις που να κάνουν πραγματικά ελκυστικές τις επενδύσεις. Που θα δίδουν πραγματικό ενεργειακό ρυθμιστικό ρόλο της Ελλάδας στην Ανατολική Ευρώπη.
Το ίδιο θα συμβεί και με τις υποδομές. Τις συγκοινωνίες. Τις προοπτικές των ναυπηγικών και παρόμοιων εγκαταστάσεων που θα τραβήξουν έργα και επενδύσεις χωρών (Ασίας κυρίως) αποφασισμένων να προσεγγίσουν την Ε.Ε. μέσα από έργα σημαντικότατων επενδύσεων.
Πώς θα συμβούν αυτά και ποια θα είναι η θέση της Ελλάδας, σε κάθε μορφή χρηματοδοτικού μηχανισμού της Ε.Ε. (από το Ταμείο Ανάκαμψη μέχρι τα ΕΣΠΑ ή τις έμμεσες ενισχύσεις της ΕΚΤ) αν συντηρηθεί το σημερινό φορολογικό καθεστώς που τρέφεται (σε ποσοστό ίσως και πάνω από το 80%) μόνο από 1-1.5 000.000 συνεπούς φορολογικά πολίτες μιας και οι υπόλοιποι φορολογούμενοι της Ελλάδας δεν συνεισφέρουν όσα οι συνεπείς (με διάφορους τρόπους και τακτοποιήσεις...) στον κορβανά;
Πώς θα κινηθούν οι ευρωπαϊκοί χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για ενίσχυση της έστω και ολίγης παραγωγικής οικονομίας της Ελλάδας όταν, με αρχή τη δυσλειτουργική δικαιοσύνη, και τα πολιτικά και συντεχνιακά μέτωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης που συντηρούν την επιθετικότητά τους σε μεγάλα έργα υποδομής υπολογίζοντας στην αναστολή ή και εγκατάλειψη τους μετά από την εμπλοκή τους με τη δικαιοσύνη;
Θα το καταλάβουν, οι "παλαιοημερολογίτες επιδοματικοί" της μεταπολιτευτικής οικονομικής πολιτικής με το "ευχολόγιο" του κρατισμού και των επιδοτήσεων, μόνο αν το ψάξουν εκεί που πρέπει. Και, εκτός αυτού, να περιμένουν πως αν δεν μπουν τα πράγματα στην θέση τους...
μέσα από άμεσες μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό καθεστώς, στη χρηματοδότηση της οικονομίας και στις σχέσεις κράτους επενδύσεων και επενδυτών (σε όλα τα επίπεδα) θα είναι αυτοί που θα προκαλέσουν κλιμακωτές εξελίξεις, με αρχή από το εσωτερικό της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου