ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Συνδικαλισμός του «ό,τι να ‘ναι»

 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

Ζούμε στην εποχή του συνδικαλισμού του «ό,τι να ‘ναι». Ζούμε στην εποχή που επικρατούν «τα καλά και συμφέροντα» – τα υπόλοιπα δεν μας αφορούν. Κοροναϊός, τηλεκπαίδευση (χωρίς προβλήματα – πράγμα για το οποίο ουδείς πλέον ομιλεί, αλλά στην αρχή είχαν πέσει όλοι να φάνε την Κεραμέως… στιφάδο) και η ΟΛΜΕ, αυτή η κλασική ΟΛΜΕ, το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης, δίνει ρέστα.  

Αίτημα; 

Να καταργηθεί η τράπεζα θεμάτων. Ακούς εσύ ο τρίτος κάτι περί τραπέζης, που πρέπει να καταργηθεί, και λες, δίκαιο το αίτημα, διότι, όσο να ‘ναι, κάτι χρωστάς κι εσύ – όλοι μας, λίγο – πολύ, χρωστάμε – στις τράπεζες. Αν καταργηθεί, όσο να πεις, κέρδος το έχω.

Πλην όμως, αν το σκαλίσεις λιγάκι παραπάνω το πράγμα, καταλαβαίνεις ότι αυτή η τράπεζα δεν είναι σαν τις άλλες τράπεζες. Είναι κατ’ ευφημισμόν: πρόκειται για την ιντερνετική πλατφόρμα όπου τα παιδιά μπορούν να διαβάσουν κάτι παραπάνω από αυτό που τους διδάσκουν οι καθηγητές στο σχολείο και να αναζητήσουν και τις λύσεις από τις ασκήσεις στην Αλγεβρα και τη Γεωμετρία. Είναι κακό αυτό;  

Οχι, κακό δεν είναι. Καθόλου, μάλιστα. Αλλά, αν συνεχίσει να υπάρχει και να εμπλουτίζεται η τράπεζα θεμάτων, όλο και περισσότερα παιδιά θα διαπιστώνουν την ένδεια των μελών μιας ομοσπονδίας που όλο ζητάει αλλά δεν κάνει τίποτε για να βελτιωθεί το επίπεδο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα. Μόνο να συνδικαλίζεται ξέρει…

Υπερασπίζονται το βόλεμα

Παράδειγμα δεύτερο, ίσως και σοβαρότερο, του συνδικαλισμού του «ό,τι να ‘ναι». Η κυβέρνηση, το υπουργείο Υγείας, αρχικά προσπάθησε να κινητοποιήσει το θυμικό και το συναίσθημα των γιατρών και των νοσηλευτών, διεκτραγωδώντας με τον πιο παραστατικό τρόπο την ασφυκτική κατάσταση στα νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας, και ειδικότερα της Θεσσαλονίκης, που δίνει μάχη να ξεφύγει από τη μέγγενη του κορωνοϊού. Ο Πρωθυπουργός, ο υπουργός Υγείας, ο Χαρδαλιάς ο ίδιος απηύθυναν κατά καιρούς δραματικές εκκλήσεις να προσέλθουν εθελοντικά γιατροί και νοσηλευτές να στηρίξουν τους συναδέλφους τους στη Θεσσαλονίκη (αλλά και στη Δράμα, στο Κιλκίς, στις Σέρρες), που έχουν «λιώσει» στα πόδια τους, προσπαθώντας να παλέψουν με τον αόρατο εχθρό.

Ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν. Και με εξαίρεση τα κορίτσια από την Κρήτη, που μαζεύτηκαν και είπαν «πάμε, ρε γαμώτο, να βοηθήσουμε», λίγοι γιατροί στρατεύτηκαν στην προσπάθεια. Τούτου δοθέντος, το υπουργείο Υγείας αποφάσισε να στείλει γιατρούς και νοσηλευτές από νοσοκομεία της περιφέρειας, που δεν αντιμετωπίζουν τόσο σοβαρό πρόβλημα με τον κορωνοϊό.

Ε, τι ήταν να το επιχειρήσει το υπουργείο; Πό-λε-μος! Καταγγελίες επί καταγγελιών από τους συνδικαλιστές και σκληρές διαμαρτυρίες από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι τάχα μου αποδυναμώνονται τα νοσοκομεία της Κρήτης ή της Ηπείρου, και τι θα γίνει, και πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για τον τοπικό πληθυσμό – παραμύθια. Υπερασπίζονται το βόλεμα και το «μακριά από μένα και όπου θέλει ας είναι».

Και μια πρακτική η οποία προφανώς δεν ταιριάζει με την εικόνα των… «ηρώων» γιατρών που είχαμε δημιουργήσει στο μυαλό μας, βλέποντας πώς λειτουργούν σε άλλες χώρες, λ.χ. στην Ιταλία. Οπου κυριάρχησε η αλληλεγγύη και η αυταπάρνηση για τον άνθρωπο. Εδώ φαίνεται πως μας τελείωσαν οι «ήρωες». Τους κατάπιε το θηρίο του συνδικαλισμού αμάσητους…

Ομηροι της καρέκλας

Συνδικαλισμός του «ό,τι να ‘ναι», μέρος τρίτο και τελευταίο για σήμερα. Ενθυμείσθε ασφαλώς την προ μηνός και πλέον καταδρομική επιχείρηση μιας ομάδας αριστεροφασιστών στην Πρυτανεία του Οικονομικού Πανεπιστημίου και τον σάλο που είχε προκληθεί, καθώς είχαν εξαναγκάσει διά της βίας τον πρύτανη να φορέσει μια γελοία πινακίδα υπέρ των καταλήψεων. Σε σύνοδο που είχαν το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, αποφάσισαν ότι ναι μεν τα πανεπιστήμια χρειάζονται καλύτερη φύλαξη, αλλά όχι με ειδικό σώμα το οποίο θα λειτουργεί κάτω από τις εντολές της ΕΛ.ΑΣ.!

Μα, αν δεν κάνω λάθος, και τώρα φυλάσσονται τα πανεπιστήμια, όλα τα πανεπιστήμια, από ομάδες φυλάκων που υπάρχουν ανά πανεπιστημιακό ίδρυμα. Και συνέβη ό,τι συνέβη στο ΟΠΕ, και συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, επί καθημερινής βάσεως δε, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Μειώθηκαν τα κρούσματα βίας; Μειώθηκαν τα κρούσματα διακίνησης ναρκωτικών; Σταμάτησε το παρεμπόριο στις αυλές των σχολών; Μπορούν τα παιδιά να προσέλθουν ανεμπόδιστα στο αμφιθέατρο; Οχι βεβαίως. Αλλά οι πρυτάνεις, που εξακολουθούν να ζουν σε μια γυάλα, πιστεύουν ότι αν πάρουν μια άλλη απόφαση – αυτή που πρέπει δηλαδή, της παρουσίας του συγκεκριμένου οργάνου στα πανεπιστήμια – θα έρθουν σε σύγκρουση με τους αριστεροφασίστες. Και δεν το θέλουν. Γιατί και οι ίδιοι, όμηροι μιας καρέκλας είναι…


Εμβολιασμός

Και κάτι τελευταίο: 

Την προσεχή Δευτέρα, θα εμβολιαστούν ο Πρωθυπουργός και η σύζυγός του στον Ευαγγελισμό και υποθέτω αυτό θα γίνει δημοσίως, με κάμερες κ.λπ., για ευνόητους λόγους.

Οι υπόλοιποι αρχηγοί δεν έχουν ανακοινώσει κάτι, πλην του Βελόπουλου, ο οποίος δεν θα το κάνει, διότι ίσως αντιμετωπίσει τον κορωνοϊό πασαλειμμένος με κηραλοιφές. Δεν θα πρέπει λοιπόν να ενταχθούν στο σύστημα εμβολιασμού και εκείνοι ώστε να παρακινηθούν και άλλοι αρνητές του εμβολίου, δεδομένου ότι ο αρνητισμός διατρέχει οριζοντίως και καθέτως τα κόμματα;

Εγώ πιστεύω πως ναι. Και πρέπει να το κάνουν πριν ξεκινήσει η διαδικασία – τη δήλωση βούλησης εννοώ. Αντε, παιδιά…

(Για να διαψευσθούν και οι φήμες ότι υπάρχει και δεύτερος πολιτικός αρχηγός, πλην Βελόπουλου, που δεν θέλει να εμβολιαστεί…)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου