ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΠΑΣΟΚοΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Το ΠΑΣΟΚ ξανάρχεται, πάνω στις στέγες, μέσα στις καρδιές

Toυ ΜΙΚΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Η πανδημία καλά κρατεί το ΠΑΣΟΚ (ξανα)έρχεται.

Η συζήτηση που γίνεται εδώ και καιρό στη βάση, η απελπισία των επικοινωνιολόγων με το ΚινΑλ, που όλος ο κόσμος λέει «το ΠΑΣΟΚ είναι» επανέρχεται δριμύτερη, με αρωγούς όλους τους χαβαλέδες που μιλούν για επιδόματα 3.600 ευρώ και σύνταξη για όλους στα 35.

Τα μεγάλα brand names δε χάνονται, ιδίως στην πολιτική.

 

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, με άλλο όνομα, άλλο σήμα, αλλά την ίδια χάρη.
 

Ό,τι απέμεινε δηλαδή, καθώς δεν έφτανε ο ΣΥΡΙΖΑ που πήρε τα στελέχια μαζικά, είναι και η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη που αποψιλώνει το Κίνημα.
 

Όμως δεν έχει καμιά σημασία.

 

Το όπλο του ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα η βάση, η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων που το στήριξαν διαχρονικά, με κάποια μικροαντίτιμα βέβαια, αλλά ας μη δώσουμε σημασία σε αυτά, ιδίως μπροστά στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, την πρόοδο της χώρας είχαν όλοι στο νου τους.

 

Αυτή η βάση ήταν που έβγαλε τους μέγιστους πολιτικούς που πλαισίωναν αρμονικά τους αρχηγούς του Κινήματος, που ζωντάνεψαν την ύπαιθρο, που έφεραν καλύτερες μέρες και μετά ακόμη καλύτερες, που εκσυγχρόνισαν, που έφεραν τον λαϊκό καπιταλισμό, που άγγιξαν την πολιτική τελειότητα σε οργάνωση, στοχοθεσία, εκλογικούς απολογισμούς.
 

Να αρνηθούμε την ιστορία μας δηλαδή για μια Μνημονιάρα αλά Καστελόριζο;

Θα το πάμε πιο πίσω λόγω του χουντοδεξιού ιού, με την κορώνα;

 

Θα τολμήσει η Φώφη Γενημματά τον επαναπατρισμό των συμβόλων;

Ίσως δεν έχει και τόση σημασία, γιατί αργά ή γρήγορα η 3η Σεπτέμβρη θα ξαναμπεί στο κάδρο των πολιτικών οραμάτων, των κοινωνικών ανατροπών και η 34η Αυγούστου που λένε οι καλοκαιράκηδες θα ξαναμπεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

 

Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι, θα τον τρελάνουμε τον φίλο, σίγουρα ναι.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, τα 20 χρόνια που κυβέρνησε το Κίνημα, δημιούργησε και...

 μια ετερόκλητη μάζα πολιτών, με αμιγή αντιπασοκικά χαρακτηριστικά.

Είναι αυτοί που για χρόνια αυτοπροσδιορίζονταν πολιτικά με το απλό «δεν είμαι ΠΑΣΟΚ».

Και δεν ήταν καθόλου εύκολο να ειπωθεί αυτό. Είναι σα να λέει σήμερα κανείς πως δε βλέπει Big Brother, με τη διαφορά πως έχανε κάθε ελπίδα για διορισμό στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, εκεί που έμπαιναν τα πράσινα παιδιά μαζικά, με λεωφορεία.

Πάνω στις στέγες, μέσα στις καρδιές, καλημέρα ήλιε καλημέρα…