Του ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Την ώρα που η μεγαλύτερη μάχη που δίνεται αυτήν την περίοδο, πέραν της επιβίωσης από την πανδημία του Covid, είναι αυτή εναντίον του ανορθολογισμού, του μεταφυσικού, των συνωμοσιών και όλων όσα κάνουν παρέα με τους εχθρούς της λογικής, η εικόνα κυβερνητικού στελέχους να κοινωνεί, ισοδυναμεί με ρίψη χειροβομβίδας σε παιδικό πάρτι.
Ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Κουμουτσάκος, εκ θέσεως είναι άμεσα εμπλεκόμενος στους λεπτούς χειρισμούς αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας. Κοινώνησε δίχως το οποιοδήποτε μέτρο προφύλαξης και φωτογραφήθηκε, ερήμην του, όπως είπε και δεν έχουμε την οποιαδήποτε πρόθεση να το αμφισβητήσουμε. Ανεξάρτητα, από το αν η παραδοχή «ερήμην μου» επιβεβαιώνει με κάθε στοιχείο λογικής ότι η συγκεκριμένη πράξη της μετάληψης έγινε εν πλήρη γνώσει της ανυπαρξίας μέσων προφύλαξης και φυσικά των πιθανών συνεπειών. Όλα αυτά την ώρα που όλη η Ελλάδα κρέμεται καθημερινά τα απογεύματα από τα χείλη των λοιμωξιολόγων και το άμεσο μέλλον, από Δευτέρα δηλαδή, θα έχει πολύ σκληρότερο μενού μέτρων και κανείς δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει.
Με αφορμή τη φωτογραφία του σκυφτού σώματος του κ. Κουμουτσάκου την ώρα που κοινωνεί θα μπορούσε κάποιος να αρχίσει κατεβάζει πολλές θεωρίες περί της ηθικής και της θρησκείας ή απευθείας της ηθικής της θρησκείας, της θεωρητικής σύγκρουσης του διαλεκτικού υλισμού με τις μεταφυσικές προσεγγίσεις και διάφορα άλλα. Αλλά εδώ μιλάμε για δύο απλά πράγματα: Για την ελεύθερη επιλογή του καθενός να ορίσει τη θρησκευτική του συνείδηση και πράξη σε σχέση με τον πολιτικό του ρόλο υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες. Η δυνατότητα αντίληψης και εξήγησης της πολυπλοκότητας των καταστάσεων είναι μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού και άρα του ευρωπαϊκού, προοδευτικού και φιλελεύθερου τρόπου σκέψης και ανάλυσης.
Και εδώ είναι που αυτός ο τρόπος σκέψης έχει την εξής πτυχή: Ότι οι αντιλήψεις και οι μαζικές κοινωνικές στάσεις και συμπεριφορές είναι αυτές που κατισχύουν έναντι κάθε πολιτικής, κάθε θεσμικής αλλαγής και μεταρρύθμισης. Ό,τι και αν ενδυθεί τη στολή του θεσμικού κανόνα και του μέτρου, αν δεν έχει βαπτιστεί πρώτα στην κολυμπήθρα των μαζικών/συλλογικών στάσεων και αντιλήψεων είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Μπορεί σε αυτό να συμφωνούν απολύτως πολιτικοί επιστήμονες και μερίδα των κοινωνιολόγων αλλά δεν παύει να είναι μαζικώς πραγματικό και άρα απογοητευτικό.
Η δικαιολόγηση που επιχείρησε ο κ. υφυπουργός δεν πείθει, μην γελιόμαστε. Ήταν σαφές «τι το ήθελε το κουταλάκι» της Θείας Μετάληψης και είναι κάτι που αφορά τον εαυτό του. Αλλά αυτό μόνο σε κανονικές συνθήκες. Όχι τώρα που μετράμε κρούσματα και νεκρούς. Όχι τώρα. Πριν από λίγες ημέρες παραιτήθηκε από την θέση του επιτρόπου στην Ε.Ε. ο Ιρλανδός εντεταλμένος στην Κομισιόν επειδή «συνελήφθη» στην πατρίδα να παρευρίσκεται σε μία εκδήλωση με αριθμό ατόμων μεγαλύτερο από τον επιτρεπόμενο. Δεν τον υποχρέωσε κάποια νομοθεσία ούτε κάποιος κανονισμός λειτουργίας ή έστω ένα κάποιο πρωτόκολλο. Ήταν απόφαση της προσωπικής του στάσης έναντι του θεσμού τον οποίον υπηρετούσε. Η προσωπική του στάση δεν είχε διαμορφωθεί σε μια νύχτα αλλά ήταν αποτέλεσμα πρόσμιξής της με ένα ολόκληρο σύστημα αξιών και αντιλήψεων.
Δεν υπάρχει απαίτηση για κάτι παρόμοιο από τον κ. Κουμουτσάκο, ούτε αυτό είναι το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι...
για μία ακόμα φορά καταδεικνύεται ότι η πραγματική, η καθημερινή παραγωγή ανορθολογικής πολιτικής δεν είναι τόσο περίπλοκη.
Πολλές φορές είναι πολύ πιο απλή από όσο φανταζόμαστε. Τόσο απλή όσο αόρατοι μπορεί να είναι και οι εχθροί της καθημερινής δημοκρατίας.
Μόνο που στην περίπτωση, αυτή είναι και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία την ώρα που η χώρα στενάζει υπό το χέρι του αόρατου εχθρού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου