Το παρακάτω παραλήρημα θα μπορούσε να είναι και μια ανοιχτή επιστολή προς τον Κυριάκο, αλλά δεν είναι.
Είναι απλά κάποιες σκέψεις μου ατάκτως ερριμμένες.
Σπάνια παρακολουθώ επίσημες ομιλίες, εξαγγελίες, και λόγους πολιτικών.
Και αυτό διότι σε τέτοιες περιπτώσεις ξέρω ότι σπάνια λένε την αλήθεια.
Απλά χαϊδεύουν αφτιά, και μοιράζουν ανεδαφικές υποσχέσεις ποντάροντας στην εγγενή αφέλεια του μέσου ψηφοφόρου.
Προτιμώ να μαθαίνω τα παραπολιτικά που συμβαίνουν σε διαδρόμους και γραφεία, και να διαβάζω άρθρα απόψεων, ψάχνοντας την αλήθεια ανάμεσα στις γραμμές.
Όσοι δίνουν βάση στις επίσημες εξαγγελίες και ομιλίες συνήθως πέφτουν θύματα παραπληροφόρησης, και ως κλασικό παράδειγμα αναφέρω τον λαοπρόβλητο Αλέξη, που εκατομμύρια ψηφοφόρων πίστεψαν τις υποσχέσεις που έδινε κάποτε από βήματος ΔΕΘ, και έσπευσαν να τον ψηφίσουν.
Σήμερα ελάχιστοι παραδέχονται ότι ψήφισαν ή στήριξαν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έτσι είναι η ανθρώπινη φύση...
Έχουμε όμως και τους άλλους σήμερα, που ακούγοντας αντίστοιχες μεγαλοστομίες του Κυριάκου, πλέουν σε πελάγη ενθουσιασμού.
Αγνοώντας τα όσα γίνονται πίσω από τα φώτα της «πληρωμένης» δημοσιότητας, εκεί όπου υπουργοί και επιχειρηματίες συνεργάζονται άψογα ταϊζοντας το πόπολο με «άρτο και θεάματα», ενώ την ίδια ώρα οι μπίζνες πάνε σύννεφο.
Τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι, μόνο που εκείνοι ήταν ερασιτέχνες επιτήδειοι. Οι τωρινοί έχουν εμπειρία και knowhow. Είναι δηλαδή επαγγελματίες στις λοβιτούρες, με πολλά χρόνια στο κουρμπέτι.
Γι αυτό και κάθε κρίση που «αντιμετωπίζουμε» είναι βούτυρο στο ψωμί τους.
Πολλοί τρίβουν τα χέρια τους, αρχίζοντας με τις μάσκες και τα απολυμαντικά και τελειώνοντας στα ΡΑΦΑΛΕ.
Με ενδιάμεσο φαγοπότι το χρονίζον πλέον «μεταναστευτικό». Από το οποίο φτιάχτηκαν περιουσίες.
Και ο χειρισμός του οποίου από την νεοδημοκρατική κυβέρνηση απέδειξε πασιφανώς, πως όταν υπάρχει θέληση το κράτος έχει συνέχεια.
Και δεν είναι το μόνο.
Η αγαστή συνεργασία μεταξύ κράτους και κρατικοδίαιτων επενδυτών και επιχειρηματιών συνεχίζεται απρόσκοπτα, και θα συνεχίζεται επί μακρόν, ακόμη και αν η επόμενη κρίση που θα πλήξει τη χώρα (ή και τον πλανήτη ακόμη) θα είναι η … αντιστροφή των πόλων.
Ακόμη και τότε κάποιοι δημοφιλείς πολιτικάντηδες θα βρουν τρόπους να πλουτίσουν.
Εξάλλου, πάγια πεποίθησή μου δεκαετίες τώρα, που παρακολουθώ στενά τα πολιτικά ζητήματα, είναι πως η μεγάλη πλειονότητα (80-90%) όσων επιλέγουν να ασχοληθούν με τα κοινά, ή να πολιτευτούν, γίνεται προκειμένου να ανέβουν φορολογική κλίμακα. Να πιάσουν την καλή.
Οι υπόλοιποι είναι απλά αγαθοί ιδεολόγοι, αιθεροβάμονες, πατριώτες, και πάντως όχι κακοπροαίρετοι απατεώνες. Αποτελούν όμως την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Σήμερα λοιπόν, την ώρα που τα περισσότερα ΜΜΕ πλέκουν καθημερινά το εγκώμιο της κυβέρνησης, του Νικ Χαρντ, ακόμη και της πρωθυπουργικής συζύγου, με τις δημοσκοπήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη να μιλούν για 40άρια και 50αρια ποσοστά αποδοχής του Κυριάκου, εγώ, ως ποταπός που είμαι, κάνω τις δικές μου δημοσκοπήσεις, στη γειτονιά, στη δουλειά, στα καφέ, ακόμη και στις στάσεις των λεωφορείων.
Εκεί που χτυπάει η κανονική καρδιά της κοινωνίας.
Και τι βλέπω; Μια γενική απογοήτευση, και μελανιασμένα πρόσωπα.
Κυρίως για τις επιπτώσεις του κορονοϊου, και δευτερευόντως για άλλα θέματα, πολλά εκ των οποίων δεν φτάνουν προς τα κάτω αφού τα ΜΜΕ είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, πλην όμως ταλανίζουν κόσμο και κοσμάκη.
Υπάρχουν κάποια σημαντικά ζητήματα, για τα οποία πολλοί ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, αλλά όπως λένε τώρα μάλλον εξαπατήθηκαν, και δηλώνουν κοψοχέρηδες.
Αναφέρομαι στο μεταναστευτικό και στο μακεδονικό (και στην εγκληματικότητα).
Για το ελληνοτουρκικό ζήτημα δεν θα μιλήσω, αφού τα σχέδια της κυβέρνησης να καταλήξουμε στη Χάγη (ασχέτως εθνικού κόστους) δεν τα πολυκαταλαβαίνει ο μέσος πολίτης, με αποτέλεσμα να χειροκροτεί τις «πατριωτικές» κινήσεις του Κυριάκου.
Στα άλλα δυο-τρία όμως καυτά θέματα, πολλοί βράζουν από οργή.
Ανάμεσά τους και κάποιοι που κυνηγήθηκαν από τα ΜΑΤ, ή λοιδορήθηκαν ως αναχρονιστικοί εθνικιστές, τότε που συμμετείχαν (με την ώθηση της ΝΔ) στα συλλαλητήρια εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Όπως βράζουν και όλοι εκείνοι που πίστευαν σε απελάσεις λαθρομεταναστών, εκδίωξη των ΜΚΟ, και αλλαγή της γενικότερης μεταναστευτικής πολιτικής.
Σήμερα τι βλέπουμε 15 μήνες μετά τη νίκη της ΝΔ;
Φωτιές, εξεγέρσεις, και βία στις δομές, με τον αρμόδιο υπουργό να καταγράφει ακόμη τις ΜΚΟ, προκειμένου να τις πιστοποιήσει, και τον έτερο αρμόδιο να υπόσχεται άμεση αποσυμφόρηση των νησιών, παραλείποντας να προσθέσει ότι αυτό θα γίνει (και γίνεται) με την μεταφορά τους στην ενδοχώρα.
Χώρια ο ακρίτας που «συνέλαβε» Τούρκους λαθρομετανάστες, και καταδικάστηκε γι αυτό σε 26μηνη φυλάκιση!
Δυο strikes δηλαδή για τον Κυριάκο, και όπως θα ξέρει ως αμερικανοσπουδαγμένος που είναι, στο baseball στα τρία strikes είσαι out… καίγεσαι.
Εν κατακλείδι, η ΝΔ πήρε πέρυσι ένα βαρβάτο 42%, το οποίο σε συνδυασμό με την παντελή απαξίωση του ψεύτη Αλέξη, την κατέστησε μονοκράτορα.
Και τι κάνει λοιπόν; Απλά εξυπηρετεί συμφέροντα. Αγόμενη και φερόμενη από επιχειρηματίες.
Είτε πρόκειται για προμήθειες, είτε για βολέματα ημετέρων, είτε για την κατάργηση των κρατικών ελέγχων στα αεροδρόμια προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Σε αυτό το 42% όμως υπάρχει (κατά την γνώμη μου) ένα σεβαστό 10-15% που τους ψήφισε για αυτά που λέγαμε, τα εθνικά , το μεταναστευτικό, και την ασύδοτη εγκληματικότητα, και για τα οποία σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που έκανε κουμάντο ο Κοτζιάς, η κυρά Τασία, και ο Παρασκευόπουλος…
Ακόμη συλλαμβάνονται σκληροί κακοποιοί και οδηγούνται στον εισαγγελέα προκειμένου να … αφεθούν ελεύθεροι!
Αυτοί λοιπόν, δεν είναι δεδομένοι ψηφοφόροι σου Κυριάκο.
Δεν είναι χειροκροτητές, ούτε σε ψήφισαν για να τους διορίσεις πουθενά μετακλητούς… αφού αν ήταν τέτοιοι θα δήλωναν Ποτάμι, και θα είχαν σίγουρο τον διορισμό.
Και όπως ήρθαν, έτσι θα φύγουν.
Αφήνοντας τη ΝΔ με ένα αξιοσέβαστο 25-30% να παλεύει με το αντίστοιχο του Σύριζα, ο οποίος κάθε μέρα που περνάει, ασχέτως των εγκλημάτων του, κερδίζει έδαφος κυρίως επειδή ο πολύς κόσμος έχει κοντή μνήμη.
Εκτός και αν συγκυβερνήσετε οσονούπω, όπως λένε οι κακές γλώσσες, εξ ου και το χάιδεμα προς Πολάκη, εξ ου και η συριζέικη πολιτική σας στα σημαντικά που λέγαμε.
Έρχεται ένας καυτός χειμώνας…
ΥΓ- Πιο πολύ εμπιστοσύνη έχω...
στον «σοφό» λαό, παρά στους «πατριώτες» βουλευτές, αφού να τα λέμε όλα, κι’ εγώ αν τσέπωνα 5-6 κολαριστά χιλιάρικα το μήνα θα ψήφιζα ότι με διέταζε το αφεντικό. Είπαμε, 10% βία βία να είναι εκείνοι που πολιτεύονται από ιδεολογία και πατριωτικό φιλότιμο… οι υπόλοιποι απλά «ψηφάνε» κατ’ εντολήν, πολλές φορές αγνοώντας το τι ακριβώς ψηφίζουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου