Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Ενα χρόνο το περιμέναμε και, επιτέλους, κατατέθηκε στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση. Εννοώ το νομοσχέδιο για τις δημόσιες συναθροίσεις, δηλαδή τις πορείες και τις διαδηλώσεις, που έχουν καταντήσει μάστιγα της καθημερινότητας. Πενήντα πέντε από αυτές πραγματοποιήθηκαν μόνο κατά τον τρέχοντα μήνα – τις μέτρησε η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος. Καιρός ήταν να επιχειρήσει μια κυβέρνηση να βάλει τάξη και όχι μόνο για το ανυπόφορο πρόβλημα στην καθημερινή λειτουργία της πρωτεύουσας.
Ενα χρόνο το περιμέναμε και, επιτέλους, κατατέθηκε στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση. Εννοώ το νομοσχέδιο για τις δημόσιες συναθροίσεις, δηλαδή τις πορείες και τις διαδηλώσεις, που έχουν καταντήσει μάστιγα της καθημερινότητας. Πενήντα πέντε από αυτές πραγματοποιήθηκαν μόνο κατά τον τρέχοντα μήνα – τις μέτρησε η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος. Καιρός ήταν να επιχειρήσει μια κυβέρνηση να βάλει τάξη και όχι μόνο για το ανυπόφορο πρόβλημα στην καθημερινή λειτουργία της πρωτεύουσας.
Η οριοθέτηση του δικαιώματος συνιστά υπεράσπισή του: το προστατεύει από τον ευτελισμό της χρόνιας κατάχρησης.
Θα ενθάρρυνα τον καθένα να διαβάσει ο ίδιος το νομοσχέδιο (βρίσκεται ανηρτημένο στην ιστοσελίδα της Βουλής), καθώς είναι διατυπωμένο σε γλώσσα σκοπίμως απλή, με έμφαση στην κατά το δυνατόν μεγαλύτερη σαφήνεια. Και είναι σωστό αυτό, διότι ένα νομοσχέδιο που αγγίζει ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα σε μια δημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να είναι κατανοητό από τους περισσότερους.
Περιληπτικά, το νομοσχέδιο καθιερώνει τις ιδιότητες του «οργανωτή», από τη μία πλευρά και, από την άλλη, του «αστυνομικού διαμεσολαβητή», ώστε να υπάρχει επικοινωνία και να επιτρέπει στην αστυνομία την επιβολή «περιορισμών» σε μια συνάθροιση.
Θα ενθάρρυνα τον καθένα να διαβάσει ο ίδιος το νομοσχέδιο (βρίσκεται ανηρτημένο στην ιστοσελίδα της Βουλής), καθώς είναι διατυπωμένο σε γλώσσα σκοπίμως απλή, με έμφαση στην κατά το δυνατόν μεγαλύτερη σαφήνεια. Και είναι σωστό αυτό, διότι ένα νομοσχέδιο που αγγίζει ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα σε μια δημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να είναι κατανοητό από τους περισσότερους.
Περιληπτικά, το νομοσχέδιο καθιερώνει τις ιδιότητες του «οργανωτή», από τη μία πλευρά και, από την άλλη, του «αστυνομικού διαμεσολαβητή», ώστε να υπάρχει επικοινωνία και να επιτρέπει στην αστυνομία την επιβολή «περιορισμών» σε μια συνάθροιση.
Ως περιορισμοί προσδιορίζονται στο νομοσχέδιο «ιδίως η κατάληψη μέρους μόνον του οδοστρώματος ή άλλου δημόσιου ανοικτού μη περιτοιχισμένου χώρου, η μερική διαφοροποίηση της διαδρομής κινούμενης συνάθροισης, η αποβολή και απομάκρυνση από τον χώρο της συνάθροισης ατόμων τα οποία φέρουν αντικείμενα και εκδηλώνουν συμπεριφορές που θέτουν σε διακινδύνευση την ανθρώπινη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα ή τα περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών ή τη δημόσια περιουσία ή εμποδίζουν την ακώλυτη άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι των συναθροισθέντων και την ομαλή εξέλιξη της συνάθροισης, καθώς και η μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα».
Εν ολίγοις, το νομοσχέδιο...
Εν ολίγοις, το νομοσχέδιο...
εισάγει την αστυνόμευση των διαδηλώσεων και των πορειών, κατά το πρότυπο που ισχύει στις ευνομούμενες ευρωπαϊκές χώρες.
Καιρός ήταν! Μένει να δούμε πόσο από το νομοσχέδιο θα επιβιώσει της κοινοβουλευτικής μάχης και, βεβαίως, αργότερα αν θα εφαρμοσθεί και τι θα εφαρμοσθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου