ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ: Ανθρωποι

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του Δρ Χρίστου Μπελλέ
(Από την Ποιητική του Συλλογή «Χιμαιρικό Σεργιάνι») 
 
Τούτο το ποίημα πήρε το 1ο Βραβείο Ποίησης στους Πανελλήνιους  Ποιητικούς Αγώνες
(Λευκίμμη  Κέρκυρας,  5 Αυγούστου 2001).
Το αφιερώνω στο  Βιωματικό Δάσκαλο και Άνθρωπο, Σωτήρη Τσιόδρα,
χωρίς κανένα σχόλιο, πέρα από ένα ανείπωτο Ευχαριστώ...


ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Εξοστρακίστε τον…
Με κούρασε ν’ ακούω
είναι… δίκαιος…  
 Αρχίζουν λίγο-λίγο να στενεύουν
οι γραμμές των οριζόντων σου…

Καταψηφίστε τον…
Ξέρεις… μου φαίνεται
αγέρωχος…

Όλο και πιότερο σμικραίνουν
οι γραμμές των οριζόντων σου…
Περιφρονήστε τον…
Κείνη… η φωνή του απ’ το βιολί
κι αυτή του… η αυτάρκεια…
Ξεκάθαρες πια,
τόσο κοντινές,
οι αιμασιές των οριζόντων σου…
Σταυρώστε τον…
Είναι Θεός
κι αυτό αρκεί…
Σταυρώστε τον…
 Άρκυες
οι γραμμές των οριζόντων σου
υψώθηκαν μεμιάς,
βρόχι ανήμερο - συρμάγκαθο…
Κι απόμεινε...

ολάκερος ο κόσμος σου
μόλις δυο μέτρα γης…
κι εσύ… το άχθος της…


(Από την Ποιητική Συλλογή μου «Χιμαιρικό Σεργιάνι»)
…………………………………………………………………………………
Γλωσσάρι: αιμασιά (η)= φράκτης από πέτρες  χωρίς συγκολλητική ύλη, ξερολιθιά /
 άρκυα (η) = δίχτυ θηρευτικό, βρόχος, δόκανο. 2 (μτφ.) παγίδα, επιβουλή



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου