Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Στην περιοχή Μελισσοκομείο στον νότιο Έβρο Τούρκοι τζιανταρμάδες, δηλαδή στρατοχωροφύλακες, από αυτούς που καθοδηγούσαν τους βασιβουζούκους που επιτίθονταν στα σύνορά μας για να μπουν παράνομα στην χώρα μας και ευτυχώς τους χορτάσαμε ξύλο και δακρυγόνα, έχουν στρατοπεδεύσει εδώ και μέρες, αρνούμενοι να αποχωρήσουν, δηλώνοντας πως πρόκειται για τουρκικό έδαφος.
Για την ξεκάθαρη κατάληψη ελληνικού εδάφους από την Τουρκία ο ΥΠΕΞ μας δήλωσε ότι «υπάρχει ένα ζήτημα αμφισβήτησης του ακριβούς ορίου, εξαιτίας και των αλλαγών της κοίτης του ποταμού», ευχόμενος «να πάμε σε μια συνεννόηση. Δεν μου αρέσει να δημιουργώ εντάσεις ανάμεσα σε δύο χώρες οι οποίες είναι σύμμαχοι. Μπορούν κάλλιστα να γίνουν οι ανάλογες μετρήσεις και, με μια επιτροπή κοινή, όλα αυτά τα πράγματα να επιλυθούν. Μιλάμε για λίγες δεκάδες μέτρα».
Για την ξεκάθαρη κατάληψη ελληνικού εδάφους από την Τουρκία ο ΥΠΕΞ μας δήλωσε ότι «υπάρχει ένα ζήτημα αμφισβήτησης του ακριβούς ορίου, εξαιτίας και των αλλαγών της κοίτης του ποταμού», ευχόμενος «να πάμε σε μια συνεννόηση. Δεν μου αρέσει να δημιουργώ εντάσεις ανάμεσα σε δύο χώρες οι οποίες είναι σύμμαχοι. Μπορούν κάλλιστα να γίνουν οι ανάλογες μετρήσεις και, με μια επιτροπή κοινή, όλα αυτά τα πράγματα να επιλυθούν. Μιλάμε για λίγες δεκάδες μέτρα».
Του Κλασικού ήταν και ο Δένδιας, όπως κι εγώ, συνάδελφος γαρ, αλλά νομίζω πως τα μαθηματικά του δεν είναι τόσο χάλια. 16.000 τετραγωνικά μέτρα δεν τα λες «λίγες δεκάδες», αλλά δεν είναι ζήτημα ποσοτικό.
Οι δε Τούρκοι αρνούνται κάθε συζήτηση, στρογγυλοκάθισαν και έχουν προχωρήσει σε de facto κατάληψη εθνικού εδάφους. Είναι μικρότερο από το 40% της Κύπρου ή τα Ίμια, αλλά είναι ελληνικό έδαφος.
Θα μπορούσε να προτείνει κάτι ακόμη πιο γενναίο ο υπουργός μας. Να κάνουμε την πάπια σφυρίζοντας κλέφτικα και να περιμένουμε από το φθινόπωρο ο νεφεληγερέτης Δίας να ρίξει πολλές βροχές και τα νερά να σκεπάσουν τα 16 στρέμματα και στη θέση των τζιανταρμάδων να έχουμε πάλι μπακακάκια, ψάρια και νερόφιδα, τα οποία ουδόλως διάκεινται εχθρικά έναντι του ελληνικού Έθνους.
Κατανοητό είναι να θέλουμε να αποφύγουμε άλλες περιπέτειες, όταν έχουμε μπροστά μας το παλούκι της επερχόμενης ύφεσης. Το ζήτημα όμως είναι πως με τέτοια στάση όντως αποφεύγουμε τη σύγκρουση ή μήπως ανοίγουμε την όρεξη στον εχθρό και την επιταχύνουμε;
Τα αδέσποτα σκυλιά, εάν καταλάβουν πως φοβάσαι, τότε θα σε δαγκώσουν. Εάν δε είναι λυσσασμένα, θα σε δαγκώσουν όσο φιλικός και να θέλεις να φανείς.
Τον πόλεμο θα τον φέρει ο φόβος, η εκπομπή του μηνύματος της ηττοπάθειας. Ο σοφός λαός λέει «θέλεις να έχεις Τούρκο φίλο, κράτα ένα κομμάτι ξύλο». Αποδίδεται δε στον Ελευθέριο Βενιζέλο η ρήση «Όταν δείχνουμε στους Τούρκους τα πισινά μας, μας δείχνουν τα μπροστινά τους, και όταν τους δείχνουμε τα μπροστινά μας, μας δείχνουν τα πισινά τους». Είναι λοιπόν νομίζω σοφότερο να δείχνουμε τα μπροστινά μας.
Εάν εκπέμπουμε ένα μήνυμα ψοφοδεούς ηττοπάθειας, οι Τούρκοι το καταλαβαίνουν πως «τους παίρνει», πως μπορούν ατιμώρητοι να κλιμακώνουν και τότε θα υποστούμε αναπόφευκτα και αιφνιδιαστικά αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε.
«Μερικές δεκάδες μέτρα»;
Στα πόσα μέτρα ξυπνούν η εθνική κυριαρχία και η ακεραιότητα; Να μας το πείτε να περνάμε ανοιχτά, μην την ξυπνήσουμε.
Θα το πω όσο πιο απλά γίνεται:
Οι Τούρκοι κλιμακώνουν συνεχώς. Διάγουμε ίσως την πιο επικίνδυνη περίοδο από το 1974.
Η ΕΥΠ ελπίζω να μην ασχολείται ακόμη με γκομενιλίκια πολιτικών αντιπάλων ή ίντριγκες επιχειρηματιών κ.λπ., να έχει απέναντι κάποιους σοβαρούς ανθρώπους και να υπάρχουν και εδώ αντίστοιχοι σοβαροί να αναλύσουν τις πληροφορίες που στέλνουν. Το ίδιο ισχύει και για τον κλάδο Πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Εάν οι πληροφορίες αυτές λένε πως οι Τούρκοι μάς ετοιμάζουν θερμό επεισόδιο, διότι έχουν την πεποίθηση πως με μικρό κόστος θα μας σύρουν σε διαπραγματεύσεις ήττας, όπου τα δικά τους θα είναι δικά τους και θα μοιραστούμε τα δικά μας, τότε η αληθινή φρόνηση επιβάλλει ένα πράγμα: να ετοιμαστούμε ώστε το κόστος των Μεμέτηδων να είναι μεγάλο και να τους χτυπήσουμε πρώτοι, ώστε, εάν η σύγκρουση κριθεί αναπόφευκτη, να έχουμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Θυμίζω ξανά πως τα όπλα δεν τα έχουμε μόνο για μόστρα στις παρελάσεις, δεν τα αγοράζουμε για να κονομάνε προμήθειες οι πασόκοι ή όποιοι άλλοι υπουργοί, δεν υπηρετούμε στρατιωτική θητεία για να περνάει η ώρα.
Το τι λένε το Σύνταγμα, ο Νόμος και ο Όρκος των πολιτικών ταγών και των μελών των Ενόπλων Δυνάμεων δεν θα τα επαναλάβω. Πάντως δεν είναι δυνητικά, δεν είναι λάστιχο, δεν κάμπτονται επειδή η Ντόρα νομίζει πως ξέρει την Τουρκία ή επειδή εκείνη και άλλοι έχουν πεισθεί περιδεείς για την ήττα και θέλουν να ταΐσουν το λυσσασμένο θηρίο με Ελλάδα. Απλά θα του ανοίξει η όρεξη.
Το λένε η Ιστορία και το θρασύδειλο ταμπεραμέντο αυτού του μη Έθνους που χτίστηκε με Γενοκτονία και πλιάτσικο.
Οι Τούρκοι είναι σιγουρατζήδες, ανδρείοι κατά γυναικόπαιδων, αιχμαλώτων δεμένων πισθάγκωνα ή αντιπάλων σε πλήρη κατάσταση διάλυσης και γονατισμένων και να θυμάστε πως έχουν αταβιστικό φόβο για μας, όσο κι αν γαβγίζουν.
Μπορεί εμείς να ξεχάσαμε πού είχαμε φτάσει κάποτε και τι τους κάναμε, αλλά αυτοί δεν έχουν ξεχάσει. Αν λοιπόν απαιτείται, να ξαναπερπατήσουμε σε γνώριμα μονοπάτια και να αναλάβουμε τους κινδύνους που ίσως μας απαλλάξουν επιτέλους για πολλά χρόνια από την τραμπούκικη αλητεία των αποθρασυμένων Γενοκτόνων. Παρά τη μακρά οικονομική κρίση, έχουμε απόθεμα ισχύος για να διαλύσουμε τρεις Τουρκίες.
Και όχι, Νίκο Δένδια, ούτε όσο χώμα πατούν τα άρβυλα ενός στρατιώτη μας δεν συζητάμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου