Γράφει ο Ανδρέας Λουδάρος
Αν μας έλεγε κάποιος πριν από έξι μήνες πως θα ερχόταν η μέρα που θα έκλειναν οι Εκκλησίες, θα απαγορευόντουσαν τα ηχεία και οι κωδονοκρουσίες και θα κάναμε Μεγάλη Εβδομάδα και Ανάσταση από τα μπαλκόνια μας μέσω τηλεόρασης, θα τον λέγαμε τρελό… τουλάχιστον.
Αν μας έλεγε κάποιος πριν από έξι μήνες πως θα ερχόταν η μέρα που θα έκλειναν οι Εκκλησίες, θα απαγορευόντουσαν τα ηχεία και οι κωδονοκρουσίες και θα κάναμε Μεγάλη Εβδομάδα και Ανάσταση από τα μπαλκόνια μας μέσω τηλεόρασης, θα τον λέγαμε τρελό… τουλάχιστον.
Αν ο ίδιος μας έλεγε πως θα το κάναμε και μάλιστα με τη θέληση μας θα του είχαμε φορέσει ζουρλομανδία.
Κι όμως. Το κάναμε! Το δεχτήκαμε γιατί έτσι έπρεπε. Και τις εκκλησίες κλείσαμε, και τα κλειστά ηχεία ανεχτήκαμε και τις αθόρυβες καμπάνες αντέξαμε, γιατί πιστέψαμε σε έναν κοινό σκοπό. Σε μια τεράστια ανάγκη πάνω και πέρα από όλους μας.
Δεν πήγαμε στους τάφους των ανθρώπων μας τη Μ. Παρασκευή να τους ανάψουμε το καντήλι. Ο κορονοϊός έγινε πιο ισχυρός και από τον Κρέοντα και η Αντιγόνη ακόμη… έμεινε σπίτι!
Και όσους παραστράτησαν κακίσαμε κι εκείνους που δεν άντεχαν τους πιέσαμε. Κι όλοι μαζί περάσαμε κι εξακολουθούμε να περνάμε την εθνική μας κατάθλιψη ο καθένας με τον τρόπο τους και τις δυνάμεις του.
Και ενώ τα έχουμε περάσει όλα αυτά μας εμφανίζεται στους δρόμους της Αθήνας ένα φορτηγό με μια καρότσα γεμάτη ηχεία για να γυρίσει στους δρόμους της πόλης… να μας αναπτερώσει το ηθικό.
Κι όμως. Το κάναμε! Το δεχτήκαμε γιατί έτσι έπρεπε. Και τις εκκλησίες κλείσαμε, και τα κλειστά ηχεία ανεχτήκαμε και τις αθόρυβες καμπάνες αντέξαμε, γιατί πιστέψαμε σε έναν κοινό σκοπό. Σε μια τεράστια ανάγκη πάνω και πέρα από όλους μας.
Δεν πήγαμε στους τάφους των ανθρώπων μας τη Μ. Παρασκευή να τους ανάψουμε το καντήλι. Ο κορονοϊός έγινε πιο ισχυρός και από τον Κρέοντα και η Αντιγόνη ακόμη… έμεινε σπίτι!
Και όσους παραστράτησαν κακίσαμε κι εκείνους που δεν άντεχαν τους πιέσαμε. Κι όλοι μαζί περάσαμε κι εξακολουθούμε να περνάμε την εθνική μας κατάθλιψη ο καθένας με τον τρόπο τους και τις δυνάμεις του.
Και ενώ τα έχουμε περάσει όλα αυτά μας εμφανίζεται στους δρόμους της Αθήνας ένα φορτηγό με μια καρότσα γεμάτη ηχεία για να γυρίσει στους δρόμους της πόλης… να μας αναπτερώσει το ηθικό.
Πρώτος ο πρωθυπουργός έξω από το Μέγαρο Μαξίμου στο κέντρο ενός απίθανου μπουλουκιού έμεινε και άκουγε τα τραγούδια της κατά τα άλλα συμπαθούς κας. Πρωτοψάλτη.
Ούτε μέτρα ασφαλείας, ούτε αποστάσεις ούτε τίποτα. Απλά χοροί και πανηγύρια.
Αλήθεια, ποιος εξέδωσε την άδεια γι’ αυτή την «λιτανεία» του κίτς;
Ούτε μέτρα ασφαλείας, ούτε αποστάσεις ούτε τίποτα. Απλά χοροί και πανηγύρια.
Αλήθεια, ποιος εξέδωσε την άδεια γι’ αυτή την «λιτανεία» του κίτς;
Και γιατί δεν δόθηκε αντίστοιχη άδεια στον μητροπολίτη Δράμας που ζήτησε να λιτανεύσει στην πόλη τον άγιο Γεώργιο με λίγους ανθρώπους;
Γιατί δεν δόθηκε στον Καλαβρύτων που τον σταμάτησαν με την Παναγία Τρυπητή και τον γέμισαν πρόστιμα;
Τι sms εστειλε ο Πρωθυπουργός και όλοι γύρω του για να κάνουν αυτό το πανηγυράκι στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου;
Ενδεχομένως ο κ. Πρωθυπουργός να μην έχει αντιληφθεί ούτε το βάθος της εσωτερικής πληγής που έχει ανοίξει στην Εκκλησία ούτε και την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ζωή όλων μας.
Ποιο λοιπόν είναι το μήνυμα που μας στέλνει ο Πρωθυπουργός που όλες αυτές τις μέρες μας καλεί να στερηθούμε τα ιερά και τα όσια μας;
Πως, αν τα ηχεία παίζουν Πρωτοψάλτη και όχι ιεροψάλτη είναι επιτρεπόμενα;
Πως, αν στην καρότσα έχει συγκρότημα και όχι εικόνα οι μετακινήσεις επιτρέπονται;
Πως, η ψυχική μας ισορροπία μπορεί να επανέλθει μόνο ακούγοντας το «κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή…» κι όχι το Χριστός Ανέστη;
Κύριε Πρωθυπουργέ.
Αυτό που πράξατε ήταν...
Τι sms εστειλε ο Πρωθυπουργός και όλοι γύρω του για να κάνουν αυτό το πανηγυράκι στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου;
Ενδεχομένως ο κ. Πρωθυπουργός να μην έχει αντιληφθεί ούτε το βάθος της εσωτερικής πληγής που έχει ανοίξει στην Εκκλησία ούτε και την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ζωή όλων μας.
Ποιο λοιπόν είναι το μήνυμα που μας στέλνει ο Πρωθυπουργός που όλες αυτές τις μέρες μας καλεί να στερηθούμε τα ιερά και τα όσια μας;
Πως, αν τα ηχεία παίζουν Πρωτοψάλτη και όχι ιεροψάλτη είναι επιτρεπόμενα;
Πως, αν στην καρότσα έχει συγκρότημα και όχι εικόνα οι μετακινήσεις επιτρέπονται;
Πως, η ψυχική μας ισορροπία μπορεί να επανέλθει μόνο ακούγοντας το «κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή…» κι όχι το Χριστός Ανέστη;
Κύριε Πρωθυπουργέ.
Αυτό που πράξατε ήταν...
η επιτομή της χυμένης καρδάρας.
Προσβάλατε τα εκατομμύρια των Ελλήνων που με πόνο ψυχής στερηθήκαμε τα ιερά και τα όσια μας.
Μείναμε σπίτι για το καλό όλων μας. Μείναμε σπίτι γιατί έτσι είναι το σωστό. Μείναμε σπίτι για να μπορέσουμε όλοι μαζί να βγούμε χωρίς απώλειες. Και προσευχηθήκαμε σπίτι αποδεχόμενοι σχεδόν αδιαμαρτύρητα όλες τις προσβλητικές για τα πιστεύω μας αποφάσεις.
Τώρα είναι σειρά σας να μαζέψετε τις καρότσες, να πάτε στο γραφείο σας και να μας πείτε μια μεγάλη συγγνώμη.
Τώρα είναι σειρά σας να μαζέψετε τις καρότσες, να πάτε στο γραφείο σας και να μας πείτε μια μεγάλη συγγνώμη.
Και πρώτα απ’ όλα τη συγγνώμη την οφείλετε στον εαυτό σας γιατί την καρδάρα που χύσατε τόσο άτσαλα, εσείς τη γεμίζατε.
Για την ιστορία, το επίμαχο βίντεο:
Για την ιστορία, το επίμαχο βίντεο:
UPDATE: Το βίντεο αποσύρθηκε από την σελίδα της κας. Πρωτοψάλτη https://www.facebook.com/AlkistisProtopsaltiOfficial/videos/678146242935772/ αλλά εμείς κρατάμε τον χώρο του… τιμής ένεκεν και το προσθέτουμε παρακάτω μιας και το βρήκαμε από άλλη πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου