ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Tο βασίλειό μου για ένα εμβόλιο;

Του Γιάννη Πανούση 

Καθηγητή Εγκληματολογίας, πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη
 

Όλες οι αξιακές κρίσεις που αναφέρονται στο Καλό και το Κακό, το Ωραίο και το Άσχημο, το Δίκαιο και το Άδικο, ή στο κοινό καλό, στο συλλογικό συμφέρον και στο πολιτικό δέον παραμένουν a priori μη-αποφασίσιμα διακυβεύματα 

Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Ο αόρατος Λεβιάθαν

Δεν γνωρίζω αν η Παγκοσμιοποίηση σήμαινε και ομογενοποίηση αφόρητων κινδύνων και καταστροφών σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα του ποιός τους δημιούργησε και γιατί. Είναι όμως πλέον φανερό ότι από την εξαγγελία της ανάγκης διεύρυνσης, εμβάθυνσης κι εξάπλωσης της παγκόσμιας αλληλεξάρτησης, ώστε όλοι  να αισθανθούμε "πολίτες της Γης" σπάζοντας τις αλυσίδες των Κρατών-κοντέϊνερς, φτάσαμε –λόγω Κορονοϊού– στο να κλείνουμε τα εθνικά σύνορα.

Ο Κόσμος, as a whole, και οι κοσμοπολίτες με την παγκόσμια συνείδηση, ξέμειναν από αισιοδοξία και μοιάζει να είναι άπαντες έτοιμοι να θυσιάσουν οποιαδήποτε ιδεολογία (ακόμα και ελευθερία;) για να επιβιώσουν από την Πανδημία. Ο υποτιθέμενος παγκόσμιος ενιαίος κοινωνικός χώρος που θα ένωνε λαούς κι ανθρώπους  πέραν των ορίων συρρικνώθηκε σ’ ένα μήνα σε απομονωτισμό στην ίδια τη γειτονιά της πόλης μας.

Οι αλληλεξαρτήσεις, η αμοιβαιότητα, τα νοήματα, οι αξίες μπαίνουν στο ζύγι της ατομικής επιβίωσης. Βαίνουμε προς ασύμμετρες σχέσεις "πασχόντων-ευάλωτων-υγιών", σε δύσκολη συμβίωση άνισων, ως προς τα προσδόκιμα, ανθρώπους. Δίχως επιβιωτική σιγουριά(;) ούτε η κοινωνία, ούτε η Δημοκρατία θα λειτουργούν. Η ζωή αποκτά μιά –γνωστή αλλά εξορκισμένη– προσωρινότητα και η ασφάλεια (έστω και ως επιστημονική ψευδαίσθηση) από επικείμενες συμφορές θ’ αποτελέσει τη βάση ακόμα και πολιτικών συμπεριφορών.

Επειδή οι διάφοροι λοιμοί, σεισμοί και καταποντισμοί δεν αποτελούν παίγνια μιάς ζαριάς, ούτε κερδίζονται ή χάνονται εφάπαξ και δια παντός, καλά θα είναι η ελληνική Πολιτεία να προ-ετοιμάσει τους πολίτες για...

 την αιφνίδια άφιξη ενός Νέου Κόσμου, όπου το "τα πάντα ρει"  θα είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.

 
ΥΓ. Ενδιαμέσως είναι σοβαρά πράγματα η Αστυνομία, οι πολιτικοί, οι γιατροί, οι γείτονες να κυνηγάνε τον απείθαρχο ελληναρά για να τον πείσουν να μείνει σπίτι για το καλό όλων κι αυτός να διατείνεται ότι είναι "ο τελευταίος μάγκας" του πλανήτη;