Του Μανόλη Καψή
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις αντιπολίτευση εν μέσω κρίσης, αν βέβαια είσαι ριζοσπάστης αριστερός ή γενικά αντισυστημικός.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις αντιπολίτευση εν μέσω κρίσης, αν βέβαια είσαι ριζοσπάστης αριστερός ή γενικά αντισυστημικός.
Ο πρώτος είναι το στυλ Τσίπρα. Βασικά μένεις σιωπηλός. Βλέπεις πού πάει η κοινή γνώμη, τι βγάζουν οι μετρήσεις και περιμένεις. Δηλώνεις αυτοσυγκράτηση και πρόθυμος να βάλεις πλάτη στα δύσκολα, κάνεις και ορισμένες προτάσεις pass partout και τέλος. Κάνεις ενίοτε και καμία ανώδυνη δήλωση, αποφεύγεις όμως γενικά τις κακοτοπιές και αφήνεις τους άλλους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Βασικά περιμένεις το τέλος της κρίσης, για να κάνεις πολιτική πάνω στα "σπασμένα”. Γιατί όσο και να δηλώνουμε ικανοποιημένοι από τους χειρισμούς της κυβέρνησης, όσο και να ελπίζουμε ότι θα αποφύγουμε τα χειρότερα, το βέβαιον είναι ότι αυτή η τραγωδία θα έχει "σπασμένα”. Στην οικονομία, στην ανάπτυξη και σίγουρα στην απασχόληση. Παντού. Και τότε θα έρθει και η σειρά του Αλέξη Τσίπρα. Η αυτοσυγκράτηση έχει ημερομηνία λήξης, μην έχετε καμία αμφιβολία.
Ο δεύτερος τρόπος είναι "η μέθοδος Ξενογιαννακοπούλου”. Σε αυτή διακρίνονται οι σοβαροί -υποτίθεται- του κόμματος της αντισυστημικής σκέψης. Καλά τα μέτρα, αλλά ήρθαν αργά, είναι λίγα και αναποτελεσματικά. Περίπου τζίφος δηλαδή, αλλά δεν το λέμε ακόμα, περιμένουμε τα "σπασμένα" μαζί με τον αρχηγό...
Ο δεύτερος τρόπος είναι "η μέθοδος Ξενογιαννακοπούλου”. Σε αυτή διακρίνονται οι σοβαροί -υποτίθεται- του κόμματος της αντισυστημικής σκέψης. Καλά τα μέτρα, αλλά ήρθαν αργά, είναι λίγα και αναποτελεσματικά. Περίπου τζίφος δηλαδή, αλλά δεν το λέμε ακόμα, περιμένουμε τα "σπασμένα" μαζί με τον αρχηγό...
Στο νοσοκομείο Χαλκίδας δεν έχουν μάσκες (και ας είναι οι μάσκες είδος σε ανεπάρκεια σε όλη την υφήλιο, σε σημείο να απαγορεύονται οι εξαγωγές). Έπρεπε να έχουν γίνει χιλιάδες τεστ όπως στη Νότια Κορέα (και ας είναι τα αντιδραστήρια επίσης είδος σε ανεπάρκεια και ας μην έχει καμία χώρα τις δυνατότητες της Κορέας, που έχει αναπτύξει διαφορετικά το σύστημά της λόγω του SARS). Έπρεπε να έχουν ήδη προσληφθεί δεκάδες χιλιάδες γιατροί στα νοσοκομεία, έπρεπε να έχουν ήδη φτιαχτεί χιλιάδες κλίνες ΜΕΘ -το λέει και ο Πατούλης που έχει και το μαγικό ραβδί-, το επίδομα των 800 ευρώ είναι ψίχουλα για το θεαθήναι, κακώς διευκολύνονται οι επιχειρήσεις που έχουν κλείσει να αναστείλουν τις συμβάσεις εργασίας και πάει λέγοντας. Σίγουρη μέθοδος, θυμίζει τα παλιά κουλούρια του ΚΚΕ. Πόσα κουλούρια την ημέρα αγόραζες με την κάθε αύξηση μισθού, την εποχή της αστακομακαρονάδας; Τρίχες…
Τις προάλλες στην ΕΡΤ η δημοσιογράφος ρωτούσε τον υπουργό Εργασίας γιατί η κυβέρνηση έδωσε μόνο 800 ευρώ επίδομα.
Τις προάλλες στην ΕΡΤ η δημοσιογράφος ρωτούσε τον υπουργό Εργασίας γιατί η κυβέρνηση έδωσε μόνο 800 ευρώ επίδομα.
Και πόσα θα θέλατε να δώσουμε, ρώτησε ο υπουργός Γιάννης Βρούτσης.
"Δεν είμαι εγώ υπουργός Εργασίας” του απάντησε αφοπλιστικά η δημοσιογράφος. Η μέθοδος Μαριλίζα στα καλύτερά της.
Υπάρχει η μέθοδος "της μουλωχτής". Διαπρέπει σε αυτό η Ρένα Δούρου. Εξοβελισμένη από το πολιτικό σύστημα, υπόδικος για σοβαρά κακουργήματα, γνωρίζει ότι οι παρεμβάσεις της προκαλούν οργισμένες αντιδράσεις. Περιορίζεται έτσι σε καρφιά για δήθεν τραγικές ελλείψεις του επιτελικού κράτους. "Γιατί δεν φέρατε ήδη τους φοιτητές από το Λονδίνο;" τουιτάρει μεταμεσονύχτιες ώρες, "ντροπή που δεν έχουν μάσκες στο κέντρο υγείας της Άνω Μαλιγούλας" και τέτοια. Είχε το θράσος να σχολιάσει και να ειρωνευτεί την έναρξη λειτουργίας του 112. Αλλά, ούτως ή άλλως, κανείς δεν δίνει σημασία. Μια στραβή στη βάρδια της χώρας.
Υπάρχει βέβαια και η αντιπολίτευση του Κούλογλου. Γίνεται και εξ αποστάσεως, αφού οι κακές γλώσσες λένε ότι ο ευρωβουλευτής είναι μεταξύ εκείνων που εγκατέλειψαν το κλεινόν άστυ -παρά τις απαγορεύσεις- για το νησί των καλοκαιρινών του διακοπών και από εκεί ποστάρει ανενόχλητος. Σαν άλλος Κρίτων Αρσένης, αφήνεις να εννοηθεί ότι άνθρωποι πεθαίνουν μέσα στο σπίτι τους, χωρίς ιατρική φροντίδα και περίθαλψη, αδιάφορος για τα πραγματικά περιστατικά. Αλλά και για το λάθος μήνυμα που εκπέμπεις. Άλλωστε, σαν καλός δημοσιογράφος, ο ευρωβουλευτής δεν αφήνει πότε την αλήθεια να του χαλάσει μια καλή (αντιπολιτευτική) ιστορία. Επιστρατεύεις και έναν σκιτσογράφο, γιατί ως γνωστόν το σκίτσο είναι υπεράνω κριτικής, διανθίζεις τη δήλωσή σου με ολίγη από ελευθερία του λόγου, βάζεις υπότιτλους, που είναι και η ειδικότης σου... και η αντιπολιτευτική σούπα είναι έτοιμη. Και ας είναι λύσσα.
Και όταν τα πράγματα ζορίσουν και αρχίσουν οι μούτζες, καταφεύγεις στη μέθοδο Καψώχα: Περιμένετε λίγο να περάσει η μπόρα και "Οταν γυρίσουμε θα σας γαμ@@@”.
Υπάρχει η μέθοδος "της μουλωχτής". Διαπρέπει σε αυτό η Ρένα Δούρου. Εξοβελισμένη από το πολιτικό σύστημα, υπόδικος για σοβαρά κακουργήματα, γνωρίζει ότι οι παρεμβάσεις της προκαλούν οργισμένες αντιδράσεις. Περιορίζεται έτσι σε καρφιά για δήθεν τραγικές ελλείψεις του επιτελικού κράτους. "Γιατί δεν φέρατε ήδη τους φοιτητές από το Λονδίνο;" τουιτάρει μεταμεσονύχτιες ώρες, "ντροπή που δεν έχουν μάσκες στο κέντρο υγείας της Άνω Μαλιγούλας" και τέτοια. Είχε το θράσος να σχολιάσει και να ειρωνευτεί την έναρξη λειτουργίας του 112. Αλλά, ούτως ή άλλως, κανείς δεν δίνει σημασία. Μια στραβή στη βάρδια της χώρας.
Υπάρχει βέβαια και η αντιπολίτευση του Κούλογλου. Γίνεται και εξ αποστάσεως, αφού οι κακές γλώσσες λένε ότι ο ευρωβουλευτής είναι μεταξύ εκείνων που εγκατέλειψαν το κλεινόν άστυ -παρά τις απαγορεύσεις- για το νησί των καλοκαιρινών του διακοπών και από εκεί ποστάρει ανενόχλητος. Σαν άλλος Κρίτων Αρσένης, αφήνεις να εννοηθεί ότι άνθρωποι πεθαίνουν μέσα στο σπίτι τους, χωρίς ιατρική φροντίδα και περίθαλψη, αδιάφορος για τα πραγματικά περιστατικά. Αλλά και για το λάθος μήνυμα που εκπέμπεις. Άλλωστε, σαν καλός δημοσιογράφος, ο ευρωβουλευτής δεν αφήνει πότε την αλήθεια να του χαλάσει μια καλή (αντιπολιτευτική) ιστορία. Επιστρατεύεις και έναν σκιτσογράφο, γιατί ως γνωστόν το σκίτσο είναι υπεράνω κριτικής, διανθίζεις τη δήλωσή σου με ολίγη από ελευθερία του λόγου, βάζεις υπότιτλους, που είναι και η ειδικότης σου... και η αντιπολιτευτική σούπα είναι έτοιμη. Και ας είναι λύσσα.
Και όταν τα πράγματα ζορίσουν και αρχίσουν οι μούτζες, καταφεύγεις στη μέθοδο Καψώχα: Περιμένετε λίγο να περάσει η μπόρα και "Οταν γυρίσουμε θα σας γαμ@@@”.
Σε πιο μπρουτάλ εκδοχή και με φρασεολογία Πολάκη, θα μπορούσε να είναι...
η προγραμματική διακήρυξη του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς . Στη μετάλλαξή της.
Και έτσι, επιστρέφουμε στο στυλ Τσίπρα. Στα "σπασμένα” που λέγαμε. Η αυτοσυγκράτηση είναι θέμα timing.
Και έτσι, επιστρέφουμε στο στυλ Τσίπρα. Στα "σπασμένα” που λέγαμε. Η αυτοσυγκράτηση είναι θέμα timing.
Μόλις περάσει η περίοδος της κρίσης, ο αληθινός ΣΥΡΙΖΑ και ο αληθινός Αλέξης Τσίπρας θα γυρίσουν δριμύτεροι. Πάντα αδιόρθωτοι. Για να κάνουν το μόνο που ξέρουν και στο μόνο που διακρίνονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου