Με
σενάριο επιστημονικής φαντασίας περιγράφει τα όσα ζει εδώ και πέντε
μέρες, σε μια από τις πόλεις που βρίσκονται σε καραντίνα εξαιτίας του
κοροναϊού στη Κίνα, ο Έλληνας Γιάννης Μερσινιάς.
Βρέθηκε εκεί για δουλειές, αλλά και για να ζήσει την εμπειρία των εορτασμών της κινεζικής πρωτοχρονιάς.
Όπως περιγράφει στο newsit.gr από την πόλη Γιτσάνγκ, στην περιφέρεια
Χουμπέι, 350 χλμ. από τη Γουχάν, τα πάντα είναι κλειστά, ενώ μέρα με την
ημέρα όλο και λιγοστεύει ο κόσμος που κυκλοφορεί στους δρόμους!
«Αισθάνομαι
εγκλωβισμένος μέσα σε μια πόλη γιατί δεν μπορώ να πάω πουθενά. Απλά
μπαινοβγαίνω σ’ ένα ξενοδοχείο και κάνω βόλτες, σε μια άδεια πόλη με μια
μάσκα, που αν δεν την φοράς σου κάνει παρατήρηση η αστυνομία. Δεν
γλιτώνεις εύκολα», περιγράφει.
«Ο κόσμος
ενημερώνεται συνέχεια μέσα από την τηλεόραση, αλλά και την αστυνομία που
βγαίνει στους δρόμους και φωνάζει διάφορα στην κινεζική γλώσσα. Είναι
παράξενο όλο αυτό που συμβαίνει γιατί δεν το έχω ζήσει ποτέ ξανά. Όλοι
κλεισμένοι στα σπίτια τους και περιμένουν πότε θα ανοίξουν οι δρόμοι για
φύγουν».
Ο άνθρωπος του Θεού, καλά να είναι, μιλά
λες και το σκηνικό είναι νομοτελειακά υπαγορευμένο από την ύπαρξη του
ιού. Αγνοεί ίσως ότι αποτελεί “σκηνοθετική επιλογή” των ειδικευμένων
στην χειραγώγηση μαζών “κομμουνιστικών” αρχών της Κίνας [βλ. post “κοροναϊός, netflix και επικαιρότητα”]
Αν ως προς τις “πολιτικές” του επιλογές, ο Πολίτης του Κόσμου * χειραγωγείται
με ποδοσφαιρική τακτική και ορολογία [ας αναλογιστούμε τη συχνότητα με
την οποία ακούγονται στην πολιτική σκηνή λέξεις όπως “φάουλ”, “πέναλτυ”,
“αυτογκόλ”, “κόκκινη κάρτα”, “πάσα”, … “τρίποντο” κοκ], στην καθημερινοτητά του χειραγωγείται με μεθόδους, …θρίλερ επιστημονικής φαντασίας.
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα σ’ αυτά έχουν τα επιδημιολογικά θρίλερ.
Αν στην οθόνη οι επιδημίες εξαπλώνονται παντού εξολοθρεύοντας
ανθρώπους, αφού τους μετατρέψουν σε τέρατα, στην αληθινή ζωή η περί
επιδημίας προπαγάνδα, έρχεται να τους μετατρέψει σε όντα άσκεφτα, άβουλα και διαχειρίσιμα: υπό καθεστώς γενικευμένου πανικού, το τελευταίο πράγμα για το οποίο είσαι ικανός είναι η λογική σκέψη.
Κάνω ένα διάλειμμα να τσιμπήσω κάτι, ανοίγω την τηλεόραση. Οι εικόνες εκτυφλωτκές, οι τίτλοι πηχιαίοι: “ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ”, “ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ”. Ο ένας εμφανίζεται εδώ, η άλλη εκεί πιο δίπλα. Τι λες ρε παιδί μου… και τελικά, σε τι διαφέρει αυτή η γιγαντοποίηση του τίποτα απολύτως, από την αναβάθμιση ενός ιού ελάχιστα πιο επικίνδνου από μια απλή γρίπη / κρυολόγημα, σε ιο-Γκοτζίλα που απειλεί να εξαφανίσει τον πλανήτη;
Η ίδια μέθοδος εφαρμόζεται και στις δυο περιπτώσεις.
Ρεπορτάζ από τα φαρμακεία ενημερώνουν για εξαφάνιση αντιγριπικών φαρμάκων και …χειρουργικών μασκών…
“Αναλυτές”
αναρωτιούνται …”τι άραγε είναι πιο επικίνδυνο, ο ιός ή ο πανικός που
διαδίδεται πολύ πιο γρήγορα από αυτόν”.
Η αναρώτηση λαμβάνει χώρα φυσικά
στο πλαίσιο, ενός …μέσου ενημέρωσης, το οποίο είναι συνυπεύθυνο για τη διάδοση του πανικού. Στο προσωπικό του υπάγονται οι ίδιοι οι…”αναλυτές”, οι οποίοι στην πραγματικότητα… συγχαίρουν τους συναδέλφους των “ειδήσεων” για την καλή δουλειά.
Στο post Ο ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΥΛΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ περιγράφεται παλαιότερο
ρεπορτάζ του Σκάι γύρω απο τον ιό. Εκεί, Έλληνας επιστήμονας αναφέρει
ότι ο εν λόγω δεν διαφέρει επί της ουσίας από μια κοινή γρίπη ή ένα
κρυολόγημα, απ’ την οποία απειλούνται μονο οι γνωστές ευπαθείς ομάδες… H
κυρία Κοσιώνη κλείνει το θέμα με ανακούφιση – “έτσι, για να βαζουμε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις”…
Αυτό δεν εμπόδισε φυσκά “τα πράγματα” να συνεχίσουν να ξεφεύγουν από
τις “σωστές τους διαστάσεις”, με την κατάσταση να εξελίσσεται
ανεξέλεγκτα, με αμέριστη συμμετοχή του Σκάι στον διαγωνισμό
τρομοκράτησης του κόσμου / διεκδίκησης μέρoυς της διαφημιστικής πίτας.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εν εξελίξει διπλό πείραμα, παγκόσμιας κλίμακας:
1. χειραγώγησης μαζών,
2. test αντοχής τους σ’ αυτήν.
*
Κάτι που καλό θα ήταν να μη διαλάθει της προσοχής, στο πλαίσιο της
ποδοσφαιρικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα, είναι το παρακάτω σύνθημα
σε πανό οπαδών του ΠΑΟΚ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου