Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne NouvelleX
Από τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν σύνορα ανάμεσα στις χώρες-μέλη της, αλλά και ανάμεσα στην ίδια την Ε.Ε. με τον υπόλοιπο πλανήτη, καταστρώθηκε μια στρατηγική, με στόχο να παρουσιάσει το λαθρομεταναστευτικό τσουνάμι που θα πλημμύριζε την Ευρώπη ως κάτι θετικό.
Η γλώσσα εργαλειοποιήθηκε σε βαθμό να αλλάξουν σημασία οι λέξεις, να επινοηθούν νέες λέξεις, να καταργηθεί η λογική, να ποινικοποιηθούν η έκφραση και η ελευθερία του λόγου.
Η γλώσσα εργαλειοποιήθηκε σε βαθμό να αλλάξουν σημασία οι λέξεις, να επινοηθούν νέες λέξεις, να καταργηθεί η λογική, να ποινικοποιηθούν η έκφραση και η ελευθερία του λόγου.
Η νέα, ζοφερή πραγματικότητα που έφερνε μαζί της η λαθρομετανάστευση δεν έπρεπε να παρουσιάζεται ως ζοφερή, αλλά ως «ευκαιρία», ως «αλληλεγγύη», «ως διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων», ως «πολιτισμικός πλούτος», ως «γόνιμη αλληλεπίδραση», ως «διαφορετικό» απλά, στο οποίο πρέπει να δείξουμε ανοχή.
Όποιος κάνει το λάθος να χρησιμοποιήσει το μυαλό του για να κρίνει και να αμφισβητήσει τα παράλογα θέσφατα του «όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι», του λόμπι της «ανοχής στο διαφορετικό», όσο παράλογο, προβληματικό, αντικοινωνικό ή επιθετικό μπορεί να είναι αυτό το «διαφορετικό», στοχοποιείται και καταδικάζεται από την Ιερά Εξέταση του 21ου αιώνα.
Όποιος διατυπώνει την κριτική του δημοσίως χαρακτηρίζεται ως «ξενοφοβικός», «ρατσιστής», «ακροδεξιός», «ισλαμοβφοβικός» και τα λόγια του είναι «ρητορική μίσους». Και, αν χρειαστεί, τον τραβάνε και στα δικαστήρια, να μάθει άλλη φορά να σιωπά.
Ας προσπεράσουμε τα «ρατσιστής» και «ακροδεξιός», λες και οι επικριτές της λαθρομετανάστευσης είναι μέλη καμιάς Κου Κλουξ Κλαν, και ας προχωρήσουμε στις νέες λέξεις, που οι γλωσσοπλάστες του πολυπολιτισμού έπλασαν για να υπάρχει μια ποικιλομορφία στις ταμπελίτσες. Αν λοιπόν στέκεσαι επικριτικά απέναντι στο Ισλάμμ είσαι «ξενοφοβικός» και «ισλαμοφοβικός», φοβάσαι αδικαιολόγητα δηλαδή τα Μπατακλάν και τις σαρίες.
Βλέπεις τη γειτονιά σου, την πόλη σου, το σχολείο του παιδιού σου τίγκα στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες;
Όποιος κάνει το λάθος να χρησιμοποιήσει το μυαλό του για να κρίνει και να αμφισβητήσει τα παράλογα θέσφατα του «όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι», του λόμπι της «ανοχής στο διαφορετικό», όσο παράλογο, προβληματικό, αντικοινωνικό ή επιθετικό μπορεί να είναι αυτό το «διαφορετικό», στοχοποιείται και καταδικάζεται από την Ιερά Εξέταση του 21ου αιώνα.
Όποιος διατυπώνει την κριτική του δημοσίως χαρακτηρίζεται ως «ξενοφοβικός», «ρατσιστής», «ακροδεξιός», «ισλαμοβφοβικός» και τα λόγια του είναι «ρητορική μίσους». Και, αν χρειαστεί, τον τραβάνε και στα δικαστήρια, να μάθει άλλη φορά να σιωπά.
Ας προσπεράσουμε τα «ρατσιστής» και «ακροδεξιός», λες και οι επικριτές της λαθρομετανάστευσης είναι μέλη καμιάς Κου Κλουξ Κλαν, και ας προχωρήσουμε στις νέες λέξεις, που οι γλωσσοπλάστες του πολυπολιτισμού έπλασαν για να υπάρχει μια ποικιλομορφία στις ταμπελίτσες. Αν λοιπόν στέκεσαι επικριτικά απέναντι στο Ισλάμμ είσαι «ξενοφοβικός» και «ισλαμοφοβικός», φοβάσαι αδικαιολόγητα δηλαδή τα Μπατακλάν και τις σαρίες.
Βλέπεις τη γειτονιά σου, την πόλη σου, το σχολείο του παιδιού σου τίγκα στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες;
Μη φοβηθείς. Άλλωστε, έχουν έρθει να σου λύσουν το Ασφαλιστικό.
Αναρωτιέσαι δημοσίως πώς θα σου λύσουν το Ασφαλιστικό, αφού δεν τους βλέπεις να δουλεύουν – άσε που δεν υπάρχουν και δουλειές για όλους αυτούς;
Μήπως βλέπεις μια αυξημένη εγκληματικότητα στην ομάδα αυτή;
Όχι, δεν βλέπεις καλά, δεν είσαι λογικός, είσαι ξενοφοβικός και ρατσιστής. Άσε που όλα αυτά τα λες γιατί τους μισείς. Ρητορεύεις με μίσος, ιθαγενή νατιβιστή Ευρωπαίε, και σε αυτή την ήπειρο θα αισθάνεσαι και θα μιλάς μόνο όπως σου πούνε οι γλωσσοπλάστες του πολυπολιτισμού.
Η «ρητορική» ήταν μια πανέμορφη λέξη, που βιάστηκε από τους πολυπολιτισμικούς γλωσσοπλάστες όταν δίπλα της κόλλησαν τη λέξη «μίσος» στον «αντιρατσιστικό» νόμο, που βιάζει τη γλώσσα, ποινικοποιεί συναισθήματα και λογοκρίνει.
Το πολυπολιτισμικό γλωσσάρι αποτελεί ένα πολιτικό μανιφέστο, το οποίο θέλει να μας επιβάλει πώς θα αισθανόμαστε, πώς θα σκεφτόμαστε και με ποιους θα ζούμε.
Η «ρητορική» ήταν μια πανέμορφη λέξη, που βιάστηκε από τους πολυπολιτισμικούς γλωσσοπλάστες όταν δίπλα της κόλλησαν τη λέξη «μίσος» στον «αντιρατσιστικό» νόμο, που βιάζει τη γλώσσα, ποινικοποιεί συναισθήματα και λογοκρίνει.
Το πολυπολιτισμικό γλωσσάρι αποτελεί ένα πολιτικό μανιφέστο, το οποίο θέλει να μας επιβάλει πώς θα αισθανόμαστε, πώς θα σκεφτόμαστε και με ποιους θα ζούμε.
Εμείς οι ιθαγενείς, όμως...
μιλάμε τη γλώσσα της λογικής, του ρεαλισμού και της αλήθειας.
Και δεν έχουμε σκοπό να την αντικαταστήσουμε για κανέναν λόγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου