Είναι γνωστό πως ο κόσμος αλλάζει και δεν αλλάζει πάντα δίκαια· όπως κι αν ορίζεται αυτό.
Ούτε αλλάζει με τον τρόπο που προβλέψαμε ή επιθυμούμε.
Ετσι αλλάζει και η κτηματαγορά. Στη Χαλκιδική, π.χ., έχουν να λένε για τους παππούδες που προίκιζαν τις «κατώτερες» κόρες με τα άγονα παραθαλάσσια χωράφια, ενώ κρατούσαν τους εσωτερικούς, πιο παραγωγικούς, αγρούς για τους γιους. Μετά ήρθε ο τουρισμός κι όλοι ξέρουμε ποιοι είναι οι (αναλογικώς) χαμένοι.
Το κέντρο της Αθήνας ήταν πριν από είκοσι χρόνια σαν τα όμορφα άλλα άγονα χωράφια της Χαλκιδικής. Ολοι το εγκατέλειπαν για τα προάστια. Οι αξίες και τα ενοίκια έπεφταν ραγδαίως και –παρά το γεγονός ότι ζούσαμε σε σοσιαλιστικούς καιρούς– δεν βρέθηκε ούτε ένας υπουργός να παρέμβει στην αγορά για να θεσπίσει το ελάχιστο εγγυημένο ενοίκιο.
Τώρα, λόγω τουρισμού, οι αξίες και τα ενοίκια ανεβαίνουν στα κέντρα των πόλεων, κάτι που κάνει καλό στην εθνική οικονομία, αναβιώνουν ρημαγμένα κτίρια, ομορφαίνουν περιοχές κ.λπ.
Φυσικά, στην Ελλάδα ουδεμία πρόοδος περνάει ατιμώρητη. Γι’ αυτό και διάφοροι πιέζουν για τη ρύθμιση της αγοράς του Airbnb. Ζητούν ένα μοντέρνο ενοικιοστάσιο, διότι –λέει– ακριβαίνουν τα ενοίκια· αυτά που πριν –και λόγω κρίσης– είχαν καταβαραθρωθεί. Προσοχή, δεν αναφερόμαστε στη φορολογική επιβάρυνση των βραχυχρόνιων μισθώσεων που δικαίως θεσμοθετήθηκε.
Για να πούμε και των δικών μας το δίκιο, πρέπει να αναφέρουμε ότι το αντι-Airbnb κίνημα εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Η αριστερή κυβέρνηση του Βερολίνου «παγώνει» τα ενοίκια για πέντε χρόνια, ενώ ανάλογα μέτρα λαμβάνονται για το Παρίσι, τη Βαρκελώνη, την Πράγα κ.ά. Βεβαίως, αυτές οι χώρες δεν βίωσαν απώλεια 25% του ΑΕΠ, ούτε τη ραγδαία μείωση στις τιμές των ακινήτων.
Τίθεται όμως εκ των πραγμάτων ένα ζήτημα για την Ευρώπη συνολικώς. Τι θα κάνει όταν γεράσει περισσότερο;
Καλώς ή κακώς, μια ήπειρος που δεν έχει πλέον πλουτοπαραγωγικούς πόρους (όπως η Αφρική), νέους για να εργαστούν (όπως η Ασία), τεχνολογική υπεροχή (όπως οι ΗΠΑ), το μόνο που μπορεί να πουλήσει στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας είναι η πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά, δηλαδή τουρισμός.
Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για την Ελλάδα.
Εκτός και αν...
φυτέψουμε κανένα λεφτόδενδρο, πάλι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου