NoυΔοΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ - ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ζητώντας να κρυφτείς κάτω από τα φουστάνια της ΟΥΕΦΑ…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΕΛΑΚΗ

Η ελληνική πολιτεία έχει μια μακρά παράδοση παρεμβάσεων στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
 

Ολες, μα όλες, οι παρεμβάσεις της, όλων των κυβερνήσεων, τακτοποιούσαν και διευθετούσαν τις οικονομικές εκκρεμότητες που είχαν οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες με το Δημόσιο.

Ας αφήσουμε την διπλωματική γλώσσα. Είτε χάριζαν χρέη είτε έσβηναν πρόστιμα.  

Από αυτό τον κανόνα όπως δεν εξαιρείται καμιά κυβέρνηση, έτσι δεν εξαιρείται και καμιά από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες. Ολες κατά το πρόσφατο η απώτερο παρελθόν έχουν ευεργετηθεί από την Πολιτεία.  

Αυτές οι κατά καιρούς ευεργεσίες όπως ήταν φυσικό πάντα τους άνοιγαν την όρεξη για ακόμα μεγαλύτερες.  

Παρέμβαση σαν αυτή που έκανε η παρούσα κυβέρνηση με την τροπολογία που κατάθεσε δεν είναι από τις συνηθισμένες. Για να βρούμε κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να γυρίσουμε αρκετά πίσω στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα όταν η ομάδα της Λάρισας ήταν έτοιμη να κατακτήσει το πρωτάθλημα αλλά ένας ποδοσφαιριστής της (ο Βούλγαρος Τσίγκοφ) πιάστηκε ντοπαρισμένος. Με βάση τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ από την Λάρισα αφαιρούντο βαθμοί και έτσι έχανε το πρωτάθλημα.

Η κυβέρνηση του Αντρέα Παπανδρέου παρενέβη, τα ούρα του Τσίγκοφ «καθάρισαν» και η Λάρισα έγινε η πρώτη επαρχιακή ομάδα που κατακτούσε το πρωτάθλημα. 

Τότε η κυβερνητική παρέμβαση δεν πήρε τον χαρακτήρα νομοθετικής πρωτοβουλίας.  

Στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση πήγε την παρέμβαση ένα βήμα παρακάτω. Νομοθέτησε αλλάζοντας το νόμο ενώ το πρωτάθλημα βρίσκεται σε εξέλιξη. Εδώ, μάλιστα, έχουμε μια πρωτοτυπία διότι η κυβέρνηση παρεμβαίνει στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Αυτή είναι η πρωτοτυπία και όχι η νομοθετική ρύθμιση. 

Για να μην πληρώσουν οι ΠΑΕ βεβαιωμένα χρέη τους, έχουν έρθει ουκ ολίγες φωτογραφικές τροπολογίες στη Βουλή. Βράδυ συνήθως. Κατά συνέπεια τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχουν συνηθίσει να ευεργετούνται από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις και φυσικά πιέζουν για αυτές. Κι όσο βλέπουν ότι πιέσεις τους έχουν αποτέλεσμα τόσο πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερες ευεργεσίες. Υπό την έννοια αυτή ήταν περίπου σίγουρο ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα έμενε ικανοποιημένος από την νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Ότι ο διχασμός τον οποίο ήθελε να αποφύγει ο πρωθυπουργός θα παρέμενε ως απειλή.

Κι αυτό πέραν του ότι η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση δημιουργεί κι άλλα προβλήματα αντί να λύσει αυτό που επεδίωκε.  

Η προχειρότητα της νομοθέτησης εκθέτει τους συντάκτες της τροπολογίας περισσότερο και από τον έτσι κι αλλιώς εκτεθειμένο υφυπουργό Αθλητισμού κύριο Αυγενάκη ο οποίος την προανήγγειλε. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις ήταν περίπου αναμενόμενο από το βήμα της Βουλής να απειλήσει ο πρωθυπουργός με grexit. Μπορεί έτσι να μην λύνονται τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά η κυβέρνηση βγαίνει προσωρινά από τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει και με δική της ευθύνη. Εχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εξαγγελία του πρωθυπουργού για συνάντησή του με τους προέδρους της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ με σκοπό την υπογραφή μνημονίου. Ισως να του διαφεύγει ότι εδώ και τρεισήμισι χρόνια η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ είναι στην χώρα μας και βρισκόμαστε ήδη σε καθεστώς μνημονίου αλλά με μηδενικά αποτελέσματα.

Ο κ. Μητσοτάκης προφανώς ζητάει από τις δυο υπερεθνικές Ομοσπονδίες να παρατείνουν επ αόριστο την παραμονή τους στην Ελλάδα αντί να αποχωρήσουν το καλοκαίρι όπως έχουν προαναγγείλει. Τους ζητά επίσης να αναλάβουν την ουσιαστική διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου παραμερίζοντας την αμαρτωλή και ανερμάτιστη ΕΠΟ.  

 Ενδεχομένως τους ζητάει και κάτι παραπάνω: 

Να τα βγάλουν αυτοί πέρα με τον κ. Σαββίδη που δεν ικανοποιήθηκε με την κυβερνητική τροπολογία και ζητεί επί της ουσίας να ακυρωθεί το πόρισμα της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού που διαπιστώνει πολυιδιοκτησία.  

Αν έτσι έχουν τα πράγματα θα είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση, αδυνατώντας να ικανοποιήσει πλήρως τις επιθυμίες ενός ισχυρού οικονομικού παράγοντα, θα ζητήσει την βοήθεια των ξένων…