Του Γιώργου Κράλογλου
Ακλόνητη η ελληνική σοβιετία. Εισόδημα όχι από ανάπτυξη. Από το κράτος-πατερούλη ή με διορισμούς. Ποιος θα δίνει και ποιος θα παίρνει τα περισσότερα.
Στάδιο "Σκυταλοδρομίας Επιδομάτων", ολυμπιακών διαστάσεων, από το 2020.
Ακλόνητη η ελληνική σοβιετία. Εισόδημα όχι από ανάπτυξη. Από το κράτος-πατερούλη ή με διορισμούς. Ποιος θα δίνει και ποιος θα παίρνει τα περισσότερα.
Στάδιο "Σκυταλοδρομίας Επιδομάτων", ολυμπιακών διαστάσεων, από το 2020.
Στην θέση όπου, Βαλκάνια και Ευρώπη, ετοιμάζουν "αγώνες δρόμου" για την 4η βιομηχανική επανάσταση με στόχο την αύξηση συμμετοχής της βιομηχανίας στο ΑΕΠ, από το 15% στο 20% .
Το μέγα "Στάδιο" της ελληνικής σοβιετίας θα διακρίνεται και για τα πολυάριθμα "κουλουάρ" του. Τόσα που να χωράνε και τους 300 της Βουλής. Κόμματα, κομματίδια, κινήσεις... Αλλά "Τιμής Ένεκεν" και κομματικά ελεγχόμενους εργατοπατέρες.
Για συμμετοχή "κομμάτων- αθλητών" και εργατοπατέρων στους "αγώνες" αρκεί η δήλωση, στο γνωστό κτίριο της πλατείας Συντάγματος, ότι ανήκουν σε φιλελεύθερες σοσιαλιστικές δυνάμεις σωτηρίας (όχι προόδου...) ή σε δυνάμεις της αριστεράς, στη "συσκευασία" των οποίων περιέχεται, αποκλειστικά, και η πρόοδος...
Η "είσοδος" του λαού στις εξέδρες (να καμαρώνει από κοντά τους "αγώνες" για τη σωτηρία του) θα γίνεται ή με "τιμητικές προσκλήσεις" ή με επίδειξη... εγκεκριμένου "πιστοποιητικού λαϊκών οικονομικών φρονημάτων".
Στις θέσεις "επισήμων" οι 920.000 (καταμετρημένοι το 2019 και από τον ΟΑΕΔ) άνεργοι και άνεργες (πλησιάζουν το 60% του συνόλου.) Είσοδος με "τιμητική πρόσκληση".
Οι "προσκλήσεις ανέργων", στις "Σκυταλοδρομίες Επιδομάτων", θα ισχύουν τουλάχιστον ως το 2030, που, Θεού θέλοντος..., θα βρουν δουλειά της προκοπής (αν έχουν παραμείνει στη χώρα) και εφόσον (το 2030) είναι μέχρι 40 ετών και όχι γυναίκες (γιατί έχουν το "ελάττωμα" να γεννάνε).
Στις υψηλές θέσεις της "εξέδρας" θα κάθονται μονίμως οι αδύναμοι ή ασθενέστεροι του λαού, γνώριμοι από τους πρώτους "αγώνες σκυταλοδρομίας επιδομάτων", του 2010-2012 και ειδικότερα μεταξύ 2015-2019.
Η θέση τους "στα ψηλά" είναι για μην φτάνουν τον "στίβο" οι πέτρες και οι ντομάτες... που θα πετάνε καθώς οι συγκεκριμένοι αδύναμοι είναι γνώστες και μάρτυρες της κοροϊδίας του "πολιτικού αγώνα" (όλης της Βουλής) για τη σωτηρία τους...
Οι 600.000 κρατικοί υπάλληλοι, οι 60.000 μετακλητοί του 2018-2019 και οι 20.000 που θα διοριστούν μέσα στο 2020 (με τον αγνώριστο από τις "τρύπες" και τα "παράθυρα" νόμο Πεπονή) δεν έχουν κανένα λόγο να παρακολουθούν τους "αγώνες επιδομάτων" και άρα δεν έχουν θέση ούτε στις εξέδρες.
Πάμε τώρα στα "πιστοποιητικά" εισόδου στο "Στάδιο" που θα χρειαστούν (εκτός των αδυνάμων και ασθενών του λαού...) οι ιδιώτες εργαζόμενοι της μεσαίας τάξης.
Το μέγα "Στάδιο" της ελληνικής σοβιετίας θα διακρίνεται και για τα πολυάριθμα "κουλουάρ" του. Τόσα που να χωράνε και τους 300 της Βουλής. Κόμματα, κομματίδια, κινήσεις... Αλλά "Τιμής Ένεκεν" και κομματικά ελεγχόμενους εργατοπατέρες.
Για συμμετοχή "κομμάτων- αθλητών" και εργατοπατέρων στους "αγώνες" αρκεί η δήλωση, στο γνωστό κτίριο της πλατείας Συντάγματος, ότι ανήκουν σε φιλελεύθερες σοσιαλιστικές δυνάμεις σωτηρίας (όχι προόδου...) ή σε δυνάμεις της αριστεράς, στη "συσκευασία" των οποίων περιέχεται, αποκλειστικά, και η πρόοδος...
Η "είσοδος" του λαού στις εξέδρες (να καμαρώνει από κοντά τους "αγώνες" για τη σωτηρία του) θα γίνεται ή με "τιμητικές προσκλήσεις" ή με επίδειξη... εγκεκριμένου "πιστοποιητικού λαϊκών οικονομικών φρονημάτων".
Στις θέσεις "επισήμων" οι 920.000 (καταμετρημένοι το 2019 και από τον ΟΑΕΔ) άνεργοι και άνεργες (πλησιάζουν το 60% του συνόλου.) Είσοδος με "τιμητική πρόσκληση".
Οι "προσκλήσεις ανέργων", στις "Σκυταλοδρομίες Επιδομάτων", θα ισχύουν τουλάχιστον ως το 2030, που, Θεού θέλοντος..., θα βρουν δουλειά της προκοπής (αν έχουν παραμείνει στη χώρα) και εφόσον (το 2030) είναι μέχρι 40 ετών και όχι γυναίκες (γιατί έχουν το "ελάττωμα" να γεννάνε).
Στις υψηλές θέσεις της "εξέδρας" θα κάθονται μονίμως οι αδύναμοι ή ασθενέστεροι του λαού, γνώριμοι από τους πρώτους "αγώνες σκυταλοδρομίας επιδομάτων", του 2010-2012 και ειδικότερα μεταξύ 2015-2019.
Η θέση τους "στα ψηλά" είναι για μην φτάνουν τον "στίβο" οι πέτρες και οι ντομάτες... που θα πετάνε καθώς οι συγκεκριμένοι αδύναμοι είναι γνώστες και μάρτυρες της κοροϊδίας του "πολιτικού αγώνα" (όλης της Βουλής) για τη σωτηρία τους...
Οι 600.000 κρατικοί υπάλληλοι, οι 60.000 μετακλητοί του 2018-2019 και οι 20.000 που θα διοριστούν μέσα στο 2020 (με τον αγνώριστο από τις "τρύπες" και τα "παράθυρα" νόμο Πεπονή) δεν έχουν κανένα λόγο να παρακολουθούν τους "αγώνες επιδομάτων" και άρα δεν έχουν θέση ούτε στις εξέδρες.
Πάμε τώρα στα "πιστοποιητικά" εισόδου στο "Στάδιο" που θα χρειαστούν (εκτός των αδυνάμων και ασθενών του λαού...) οι ιδιώτες εργαζόμενοι της μεσαίας τάξης.
Και εδώ είναι το πρόβλημα καθώς 5 χρόνια τώρα, η μεσαία τάξη κατατάσσεται στους πλουτοκράτες. Και παραμένει εκεί μέχρι τις εκλογές (που την έχουμε άμεση ανάγκη ως πελατειακό δυναμικό), όπως φάνηκε και στις τελευταίες.
Πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε συμφωνήσει πολιτικά (γιατί δεν συμφέρει...) τα χαρακτηριστικά της μεσαίας τάξης που δικαιούται και "πιστοποιητικά λαϊκών οικονομικών φρονημάτων". Απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεχωρίζει από την πλουτοκρατία...
Κατά μία άποψη (των τελευταίων ημερών) η πλουτοκρατία στην οικονομία της ελληνικής σοβιετίας ξεκινάει από τα εισοδήματα των 30.000 ευρώ. Στα 40.000 ευρώ είσαι ζάμπλουτος και περπατάς στις παρυφές της ολιγαρχίας...
Με εισοδήματα 500 ευρώ (στην τσέπη), τον μήνα, είσαι πεντακάθαρα στη μεσαία τάξη και δεν έχεις καμιά σχέση με αυτό που λέμε αδύναμοι του λαού.
Αλλά έτσι και συμβεί να πιάσεις επίπεδα του μισθού 1.000 ευρώ και κάτι ψιλά... αγγίζεις το όριο του ημιπλούσιου...
Το κόκκινο, ότι φεύγεις από τους ημιπλούσιους..., ανάβει αν πας κοντά στις 20-24.000 ευρώ τον χρόνο (και ας βρίσκεται στο 40% που παίρνει τον μισθό του ανά τετράμηνο).
Έτσι και (καθαρά από τύχη...) σου δώσουν αμοιβές πάνω από 24.000 ευρώ (στα χαρτιά και όχι στην τσέπη...) κινδυνεύεις να αγγίξεις τα όρια της ισχυρής πλουτοκρατίας...
Και να σκεφτεί κανείς πως...
Πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε συμφωνήσει πολιτικά (γιατί δεν συμφέρει...) τα χαρακτηριστικά της μεσαίας τάξης που δικαιούται και "πιστοποιητικά λαϊκών οικονομικών φρονημάτων". Απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεχωρίζει από την πλουτοκρατία...
Κατά μία άποψη (των τελευταίων ημερών) η πλουτοκρατία στην οικονομία της ελληνικής σοβιετίας ξεκινάει από τα εισοδήματα των 30.000 ευρώ. Στα 40.000 ευρώ είσαι ζάμπλουτος και περπατάς στις παρυφές της ολιγαρχίας...
Με εισοδήματα 500 ευρώ (στην τσέπη), τον μήνα, είσαι πεντακάθαρα στη μεσαία τάξη και δεν έχεις καμιά σχέση με αυτό που λέμε αδύναμοι του λαού.
Αλλά έτσι και συμβεί να πιάσεις επίπεδα του μισθού 1.000 ευρώ και κάτι ψιλά... αγγίζεις το όριο του ημιπλούσιου...
Το κόκκινο, ότι φεύγεις από τους ημιπλούσιους..., ανάβει αν πας κοντά στις 20-24.000 ευρώ τον χρόνο (και ας βρίσκεται στο 40% που παίρνει τον μισθό του ανά τετράμηνο).
Έτσι και (καθαρά από τύχη...) σου δώσουν αμοιβές πάνω από 24.000 ευρώ (στα χαρτιά και όχι στην τσέπη...) κινδυνεύεις να αγγίξεις τα όρια της ισχυρής πλουτοκρατίας...
Και να σκεφτεί κανείς πως...
με αυτό, το φιλελεύθερο σχέδιο "λαϊκών οικονομικών φρονημάτων" καλυτερεύουν τα πράγματα από το 2015-2018, όπου η μεσαία τάξη των 6-9.000 ευρώ μαζί με την πλουτοκρατία, των 15.000 ευρώ χρεώθηκαν και τα 85 δισ. που πήραν οι δανειστές όταν τους παίξαμε τα νταούλια...
Το νέο αριστερό σχέδιο, για αναγνώριση και της μεσαίας τάξης στη "σκυταλοδρομία επιδομάτων", θα το ακούσουμε προσεχώς μιας και ο άλλος δρόμος (χωρίς επιδόματα, ΕΝΦΙΑ και έκτακτες εισφορές) απαιτεί ελεύθερη οικονομία χωρίς κρατικοδαίτους επιχειρηματίες, πράγμα που δεν ταιριάζει στη. γιγαντωμένη και αμετακίνητη ελληνική σοβιετία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου