Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Ο Λιάγκας και το πάνελ του υπέπεσαν σε ένα βαρύτατο ολίσθημα, το οποίο δεν χρειάζεται να βάλουμε πάλι κάτω από το φακό και να το παρατηρούμε. Είναι, άλλωστε, αποκρουστικό. Τέλος αυτής της συζήτησης. Αχός βαρύς ακούστηκε. Σηκώθηκε κουρνιαχτό που σκέπασε τα social.
Ο Λιάγκας και το πάνελ του υπέπεσαν σε ένα βαρύτατο ολίσθημα, το οποίο δεν χρειάζεται να βάλουμε πάλι κάτω από το φακό και να το παρατηρούμε. Είναι, άλλωστε, αποκρουστικό. Τέλος αυτής της συζήτησης. Αχός βαρύς ακούστηκε. Σηκώθηκε κουρνιαχτό που σκέπασε τα social.
Να σταματήσει η εκπομπή;
Λυπάμαι, αυτό θα το αποφασίσει εκείνος που πληρώνει. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να βλέπει τον Λιάγκα -παρεμπιπτόντως, τα νούμερα βελτιώθηκαν.
Να τον διαγράψει η ΕΣΗΕΑ;
Να τον διαγράψει, αρκεί να μην τους καταθέσει ο Λιάγκας έναν ολόκληρο φάκελο με αντίστοιχα παραπτώματα για τα οποία δεν συγκινήθηκε κανείς. Αλλά και πάλι, αν κρίνουν ότι ο Λιάγκας δεν αξίζει να βρίσκεται στις τάξεις του ευυπόληπτου σωματείου μας, να πάρουν το μπλάνκο και να τον διαγράψουν από τα αρχεία.
Έφυγε και η Γκαγκάκη από την «Τεχνόπολη». Καλώς, αν η ανοησία της στιγμής αρκεί να καλύψει μία παρελθούσα διαδρομή χωρίς αντίστοιχα δικαιώματα. Είναι, βέβαια, ένας άνθρωπος που δουλεύει καμιά τριανταριά χρόνια στην Επικοινωνία και όσοι την γνωρίζουν έχουν άλλη άποψη από αυτήν που έχουν τα social. Όμως, εντάξει. Να μη μετρήσει η συγγνώμη της. Ούτε του Λιάγκα. Όταν βγαίνεις on camera στέκεσαι απέναντι σε αναμάρτητους.
Λιθοβολούμε, λοιπόν, τον Λιάγκα και το πάνελ του για ωμότητα, χυδαίο κυνισμό, σεξισμό, μισογυνισμό, αν θέλετε να προσθέσω και την απανθρωπιά για να καλύψω όλο το φάσμα.
Όμως μισό λεπτό. Βλέποντας τις αντιδράσεις να εστιάζονται μόνο στον Λιάγκα, έρχεται στο μυαλό μου αυτή η σκηνή των Monty Python, που όπως είδαμε πρόσφατα, παραμένουν πάντα επίκαιροι στη χώρα μας. Αυτό που προσπαθώ να πω, είναι ότι το καφριλίκι του Λιάγκα δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μία ακραία έκφραση των ηθών που έχει θρέψει η ελληνική τηλεόραση εδώ και δεκαετίες. Πάρτε ανά χείρας ένα πρόγραμμα τηλεόρασης και τσεκάρετε με προσοχή τις εκπομπές που πατούν πάνω σε ένα βασικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η γυναίκα είναι κάτι ανάμεσα σε χαζοχαρούμενη γκόμενα και γατούλα του καναπέ.
Δεν λέω για τα mainstream σίριαλ που, καθώς είναι εποχής, εμφανίζουν τις γυναίκες ιδιοκτησία του ανδρός.
Λέω για πρωινές εκπομπές που βάζουν γυναίκες να πρωταγωνιστούν σε ερωτικές περιπέτειες ευτελούς τροπής.
Για τις μεσημεριανές που κάνουν φθηνά σεξιστικά αστεία με στύση και στήθη. Και αν θέλετε, να κλείσουμε την τηλεόραση και να πάμε στα δημοφιλέστερα sites, βλέποντας πώς παρουσίασαν την είδηση για το περιστατικό στη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ -αρκεί βέβαια να συμφωνήσουμε ότι αποτελεί είδηση. Δείτε τους τίτλους που τοποθέτησαν, πώς το εικονογράφησαν και πώς ακολούθησαν την εξέλιξη της υπόθεσης για να μας μεταφέρουν την απολογία του δράστη.
Όλο το perception, όπως λέει και ο λαός μας, είναι φθηνό και σεξιστικό. Απλώς ο Λιάγκας...
το εξέφρασε με ειλικρινή ωμότητα.
Ο Λιάγκας είναι ο αφρός αυτού του κύματος.
Που τώρα πάει να πνίξει τον ίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου