Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ
Οικτίρουν οι εν Ελλάδι αγγλόφιλοι και μη την «έκπτωση» της διεθνούς εικόνος και το αδιέξοδο στο οποίο ήχθη η Βρετανία, λόγω αδυναμίας του Κοινοβουλίου να εφαρμόσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2016, όπου πλειοψήφησαν οι υποστηρικτές της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε.
Μόνον που αυτό το αδιέξοδο οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτή τη χώρα οι θεσμοί είναι απολύτως σεβαστοί και το Κοινοβούλιο κυρίαρχο. Εν αντιθέσει προς την Ελλάδα, όπου η εκάστοτε κυβέρνηση ή ο όποιος πρωθυπουργός συμπεριφέρεται ως Καίσαρ, τόσο έναντι της αντιπολιτεύσεως όσο κυρίως έναντι των βουλευτών, που συγκροτούν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Στην Ελλάδα η διαχείριση του θέματος εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση έγινε στη βάση ιδεολογικών εμμονών, με έμμεση πλην όμως σαφή αναφορά στην εσωτερική πολιτική σκηνή, όπου ακόμη και μετά την πλήρη ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ευρωπαϊκό κατεστημένο κάποιοι επιμένουν πως είναι οι μοναδικοί φορείς της «ευρωπαϊκής ορθοδοξίας», ενώ οι άλλοι απλώς προσποιούνται.
Ετσι λοιπόν, σε μια προσπάθεια διακηρύξεως της νομιμοφροσύνης προς το ευρωπαϊκό «ιδεώδες», ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβερνήσεώς του, προέτρεψε –ως μη ώφειλε– τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής διαπραγματευτικής ομάδος Μισέλ Μπαρνιέ να μη δεχθεί τροποποιήσεις στη συμφωνία που συνομολόγησε η τέως πρωθυπουργός Τερέζα Μέι.
Ενα άρθρο που δημοσίευσε στην «Κ» ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, περί των σχέσεων Ελλάδος και Βρετανίας, κάπως εξισορρόπησε την αστοχία και υπήρξαν στη συνέχεια δύο τηλεφωνικές συνομιλίες του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τζόνσον όταν ανέλαβε την ηγεσία των Συντηρητικών και την πρωθυπουργία στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Βεβαίως, στην κατάσταση στην οποία έχει εκπέσει η Ελλάς λόγω οικτράς διαχειρίσεως των σχέσεών της με το ευρωπαϊκό σύστημα ήδη από την ένταξή της σε αυτό, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την πλήρη ευθυγράμμισή της, διότι απλούστατα ως χώρα δεν υφίσταται, έχοντας απολέσει κάθε κυριαρχία στον οικονομικό, αλλά και σε άλλους τομείς – μέχρις ενός σημείου ακόμη και στην εξωτερική πολιτική.
Ομως παρά τα όσα λέγονται περί των συμφορών που θα επιπέσουν στη Βρετανία σε περίπτωση εξόδου από την Ε.Ε. –ατάκτου ή συμπεφωνημένης–, οι Ελληνες «ευρωπαϊστές» θα ήταν σκόπιμο να ασχοληθούν ενδεχομένως με το κενό που θα δημιουργήσει η απουσία του Ηνωμένου Βασιλείου όχι μόνον στον τομέα της οικονομίας, αλλά πρωτίστως σε...
Ετσι λοιπόν, σε μια προσπάθεια διακηρύξεως της νομιμοφροσύνης προς το ευρωπαϊκό «ιδεώδες», ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβερνήσεώς του, προέτρεψε –ως μη ώφειλε– τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής διαπραγματευτικής ομάδος Μισέλ Μπαρνιέ να μη δεχθεί τροποποιήσεις στη συμφωνία που συνομολόγησε η τέως πρωθυπουργός Τερέζα Μέι.
Ενα άρθρο που δημοσίευσε στην «Κ» ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, περί των σχέσεων Ελλάδος και Βρετανίας, κάπως εξισορρόπησε την αστοχία και υπήρξαν στη συνέχεια δύο τηλεφωνικές συνομιλίες του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τζόνσον όταν ανέλαβε την ηγεσία των Συντηρητικών και την πρωθυπουργία στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Βεβαίως, στην κατάσταση στην οποία έχει εκπέσει η Ελλάς λόγω οικτράς διαχειρίσεως των σχέσεών της με το ευρωπαϊκό σύστημα ήδη από την ένταξή της σε αυτό, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την πλήρη ευθυγράμμισή της, διότι απλούστατα ως χώρα δεν υφίσταται, έχοντας απολέσει κάθε κυριαρχία στον οικονομικό, αλλά και σε άλλους τομείς – μέχρις ενός σημείου ακόμη και στην εξωτερική πολιτική.
Ομως παρά τα όσα λέγονται περί των συμφορών που θα επιπέσουν στη Βρετανία σε περίπτωση εξόδου από την Ε.Ε. –ατάκτου ή συμπεφωνημένης–, οι Ελληνες «ευρωπαϊστές» θα ήταν σκόπιμο να ασχοληθούν ενδεχομένως με το κενό που θα δημιουργήσει η απουσία του Ηνωμένου Βασιλείου όχι μόνον στον τομέα της οικονομίας, αλλά πρωτίστως σε...
θέματα ευρωπαϊκής αμύνης και γενικότερα ασκήσεως της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Η δογματική αντιμετώπιση του ευρωπαϊκού κατεστημένου στο θέμα της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. έχει κύριο στόχο να αποτρέψει άλλες χώρες, που δυσανασχετούν, από το να αποτολμήσουν κάτι αντίστοιχο. Πρόκειται για μια κίνηση άκρως αμυντική σε μια περίοδο που το ευρωπαϊκό σύστημα υφίσταται κλυδωνισμούς και επιχειρεί διά της επιδείξεως ισχύος ματαίως να καλύψει τις αδυναμίες του. Ας το έχουν και αυτό υπ’ όψιν όσοι οικτίρουν ή επιχαίρουν προσδοκώντας τη συντριβή της Βρετανίας σε αυτή την αναμέτρηση.
Η δογματική αντιμετώπιση του ευρωπαϊκού κατεστημένου στο θέμα της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. έχει κύριο στόχο να αποτρέψει άλλες χώρες, που δυσανασχετούν, από το να αποτολμήσουν κάτι αντίστοιχο. Πρόκειται για μια κίνηση άκρως αμυντική σε μια περίοδο που το ευρωπαϊκό σύστημα υφίσταται κλυδωνισμούς και επιχειρεί διά της επιδείξεως ισχύος ματαίως να καλύψει τις αδυναμίες του. Ας το έχουν και αυτό υπ’ όψιν όσοι οικτίρουν ή επιχαίρουν προσδοκώντας τη συντριβή της Βρετανίας σε αυτή την αναμέτρηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου