ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικα ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Το τέλος των Πρεσπών και η ώρα της αλήθειας

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΥ

Η είδηση έπεσε όντως σαν βόμβα: ο Ζόραν Ζάεφ παγώνει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οπως ο ίδιος είπε στο Euronews: «Υπάρχει σύνδεση μεταξύ της εφαρμογής της Συμφωνίας και του ανοίγματος και κλεισίματος των κεφαλαίων ένταξης. Ειδικά για την εσωτερική χρήση σε κάποιες περιπτώσεις. Υπάρχει σύνδεση, διότι οι έλληνες φίλοι μας το δέχθηκαν πως μπορούμε να τα καταφέρουμε λόγω του μέλλοντος που έχει η Βόρεια Μακεδονία με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Και στο πλαίσιο αυτό, δεν υπάρχει δυνατότητα υλοποίησης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μέρος της θα παγώσει, διότι δεν είναι δυνατή η εφαρμογή της. Θα προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε κάποιες διατάξεις, όμως τα δύο συνδέονται μεταξύ τους, διότι η διαδικασία εναλλαγής των κεφαλαίων σημαίνει ότι θα παραδώσουμε την εθνική μας κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ευρωπαϊκή προοπτική είναι η μοναδική προοπτική για τη χώρα και τα Δυτικά Βαλκάνια, διότι σε διαφορετική περίπτωση οι εξελίξεις θα είναι δυσάρεστες τόσο για την περιοχή όσο και για ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο».

Εχει ο Ζάεφ το δικαίωμα να το κάνει;  

Ασφαλώς και δεν έχει: ποιος δεν θυμάται το περίφημο «Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται;». 

Οπως έχει από την πρώτη ημέρα εμφατικά επισημανθεί, η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν πολύ μεγάλο σφάλμα και οδηγούσε σε αδιέξοδο, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα ερχόταν στην επιφάνεια. 

Ηρθε γρήγορα μέσω του ίδιου του ενός από τους δύο που την υπέγραψαν - ο άλλος έχει εν τω μεταξύ φύγει από την εξουσία.  

Ο Τσίπρας ήδη «πνίγηκε», σε μεγάλο βαθμό, στις Πρέσπες και τώρα ο Ζάεφ επιχειρεί να αποφύγει να έχει την ίδια τύχη. Για να το πράξει, πετάει στα σκουπίδια την υπογραφή της χώρας του και τη δική του, όπως και κάθε έννοια αξιοπιστίας και σεβασμού των διεθνών τους υποχρεώσεων.  

Η μονομερής αυτή ακυρότητα που με τέτοιον πανηγυρικό τρόπο κήρυξε ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας είναι απολύτως απαράδεκτη από κάθε άποψη: νομικά, πολιτικά, διπλωματικά.
Ωστόσο αυτή ακριβώς είναι και που δίνει σήμερα στην Ελλάδα απόλυτο δικαίωμα και πλήρη νομιμοποίηση να αμφισβητήσει πλέον και η ίδια τη Συμφωνία - δυνατότητα που δεν πρέπει να χαθεί.  

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ψήφισε κατά των Πρεσπών λέγοντας ότι αν όμως τελικά περάσει η Συμφωνία δεν θα μπορεί να την ακυρώσει και θα τη σεβαστεί. 

Πέρασε. Και, τώρα, την ακυρώνει η άλλη πλευρά. 

Ο Πρωθυπουργός πρέπει πλέον...

 να αποδείξει ότι αυτά που έλεγε τα εννοούσε. 

Η Ελλάδα όχι απλώς πρέπει τώρα να κηρύξει τη Συμφωνία των Πρεσπών άκυρη, αλλά και να θέσει το ζήτημα στο ΝΑΤΟ, όπου με αυτή τη Συμφωνία μπήκε η γειτονική χώρα με πρωτοφανείς διαδικασίες-εξπρές. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η βασική προϋπόθεση της νατοϊκής ένταξης της γειτονικής χώρας. Χωρίς αυτήν, ένταξη δεν υφίσταται. Είναι άλλωστε αυτό που ο ίδιος ο Ζάεφ κάνει με την ΕΕ. Είναι δυνατόν η ακύρωση της Συνθήκης να ισχύει για αυτόν εκεί που τον βολεύει αλλά όχι εκεί που δεν τον βολεύει; 

Εν μέσω όλων αυτών, ας σημειωθεί ότι ο Ζάεφ ακύρωσε την τελευταία στιγμή και τον ερχομό του στην Αθήνα, όπου θα μιλούσε μαζί με τον Μητσοτάκη στην 4η Ευρωαραβική Σύνοδο. Γιατί;  

Τώρα, η «μπάλα» είναι πλέον στην ελληνική πλευρά. 

Για την κυβέρνηση ήρθε, ξαφνικά και αναπάντεχα, η ώρα της αλήθειας.