ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Αφεντικό

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΗ

Τι θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα; 

Ενα άθροισμα ιδεοληπτικών συνιστωσών. Γκρούπες και γκρουπούσκουλα που θα τριχοτομούσαν τα ρητά του Λένιν και θα τσακώνονταν πάνω από τα σκονισμένα βιβλία του Αλτουσέρ. Πιστοί μιας τελεολογίας που αναζητά έναν παράδεισο επί της Γης. Ενας μικρόκοσμος που θα ορκιζόταν σε μάταιους αγώνες και σε θυσίες στο όνομα του λαού.


Τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα; 

Ενα κόμμα που άσκησε διακυβέρνηση τεσσεράμισι χρόνια. Ενας εξουσιαστικός μηχανισμός που διαχειρίστηκε το πελατειακό κράτος και υπόσχεται ότι θα το ξαναδιαχειριστεί. Ενα άθροισμα ιδεοληπτικών που άσκησαν εξουσία και τους άρεσε, στο οποίο προστέθηκαν διάφορες ετερόκλητες δυνάμεις.

Τι είναι ο Αλέξης Τσίπρας για τον ΣΥΡΙΖΑ; 

 Το πρόσωπο που έδωσε προοπτική εξουσίας, πολιτικό νόημα δηλαδή στη ζωή ενός ετερόκλητου στρατού ατάκτων. Ενας ακτιβιστής που προσγειώθηκε στην πολιτική με θράσος και κατάφερε να κρύψει τις κυνικές επιλογές του πίσω από την αριστερή γενικολογία. Ο άνθρωπος στον οποίο οι συριζαίοι (και πολλοί ακόμα, «καμμένοι» και άλλοι παλαιοδεξιοί, παλαιοπασόκοι και σκέτοι πασόκοι, γεφυροποιοί, δημαρίτες κ.λπ.) χρωστούν τη νομή της εξουσίας και την εκ νέου προοπτική της.
Τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Αλέξη Τσίπρα; 

Ενας μηχανισμός, το όχημα που του εξασφαλίζει την προσωπική εξουσία. Μια απαραίτητη πολυσυλλεκτική «συλλογικότητα» της οποίας ηγείται ο ίδιος. Σ' αυτή συναντά κανείς όλες τις εκφράσεις του «προοδευτισμού». Μπορεί κανείς να πει και να ακούσει τα πάντα, είναι όμως αδιανόητα τα λόγια αμφισβήτησης του ιδίου.

Τι είναι ο Αλέξης Τσίπρας για τον Αλέξη Τσίπρα; 

Το αφεντικό. Κάτι αντίστοιχο του πατερούλη της κομμουνιστικής εξουσίας. Ο άνθρωπος που αισθάνεται ότι δεν χρειάζεται «καμία εκλογή για να αποκτήσ(ει) κύρος ηγεσίας». Αλλά κι ο άνθρωπος που δεν περιμένει τις συλλογικές διεργασίες για να αποφασίσει το περιβάλλον του ή τη γραμμή. Σε μια περίπτωση, που η ψήφος ενός συνεδρίου δεν συνέπιπτε με τη στρατηγική του, ζήτησε να επαναληφθεί η ψηφοφορία. Η δημοκρατία του πατερούλη.

Θα αλλάξει ιδεολογικά ο ΣΥΡΙΖΑ; 

Δεν έχει σημασία. Ηταν, είναι και θα είναι ο προσωπικός μηχανισμός του αρχηγού, του πατερούλη. Ο προσωπικός του στρατός.

Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα του ΣΥΡΙΖΑ; 

 Τα ίδια με τα προηγούμενα. Ευνοούμενοι του αρχηγού στο εσωτερικό, συμμαχίες με τους εκφραστές οργανωμένων συμφερόντων που θα βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση - οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ που εκπροσωπούν εκείνους που χάνουν σκανδαλώδη προνόμια. Επιθετικότητα, φανατισμός, μέτωπα παντού στην κεντρική πολιτική σκηνή. Εχθροπάθεια και αντιπαλότητες. Προσπάθεια για...

 έναν νέο κύκλο αγανάκτησης και αγανακτισμένων. Οικειοποίηση κάθε αντικυβερνητικού μετώπου, ακόμα και των αναχρονιστικών.

Ο,τι ξέρει δηλαδή το αφεντικό.