Του Jon Miltimore / Ιntellectualtakeout
Απόδοση: Ευθύμης Μαραμής
Απόδοση: Ευθύμης Μαραμής
Περίληψη
Ένα από τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Κομμουνιστικού Μανιφέστου είναι η ειλικρίνεια του.
Ένα από τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Κομμουνιστικού Μανιφέστου είναι η ειλικρίνεια του.
Ο Καρλ Μαρξ μπορεί να μην ήταν πολύ καλός ως άνθρωπος , αλλά ήταν ξεκάθαρος σχετικά με τους στόχους του κομμουνισμού.
Αυτή η θρασύτητα, μπορεί να υποστηρίξει κάποιος, είναι χαρακτηριστική στον κομμουνιστικό ψυχισμό.
«Οι κομμουνιστές αποστρέφονται την απόκρυψη των απόψεων και των στόχων τους», δηλώνει ο Μαρξ στο περίφημο μανιφέστο του. «Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι στόχοι τους μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη βίαιη ανατροπή όλων των υφιστάμενων κοινωνικών συνθηκών. Αφήστε τις άρχουσες τάξεις να τρέμουν με μια κομμουνιστική επανάσταση».
Όπως και στο βιβλίο Mein Kampf του Χίτλερ, έτσι και στο κομμουνιστικό μανιφέστο, οι αναγνώστες βρίσκουν ένα καθάριο, αδιάλυτο όραμα της σκοτεινής ιδεολογίας του συγγραφέα.
Το μανιφέστο του Μαρξ είναι γνωστό για τη σύνοψη της θεωρίας του Κομμουνισμού σε μία φράση: «Κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας».
Αλλά η ιδιωτική ιδιοκτησία δεν ήταν το μόνο πράγμα που πίστευε ο φιλόσοφος ότι πρέπει να καταργηθεί στην κοινωνία της μπουρζουαζίας, καθώς το προλεταριάτο χαράζει την πορεία προς την ουτοπία του.
Στο μανιφέστο του, ο Μαρξ υπογράμμισε πέντε πρόσθετες ιδέες και θεσμούς προς «εκρίζωση».
1. Η οικογένεια
Ο Μαρξ παραδέχεται ότι η καταστροφή της οικογένειας είναι ένα ακανθώδες θέμα, ακόμη και για τους επαναστάτες. Σημειώνει: «Κατάργηση της οικογένειας! Ακόμη και ο μεγαλύτερος ριζοσπάστης αντιδρά με αυτή τη διαβόητη πρόταση των Κομμουνιστών».
Αλλά σημειώνει ότι οι αντίπαλοι αυτής της ιδέας, δεν αντιλαμβάνονται ένα βασικό γεγονός σχετικά με την οικογένεια.
«Σε ποια βάση στηρίζεται η σημερινή οικογένεια, η «μπουρζουά» οικογένεια; Στο κεφάλαιο και στο ιδιωτικό κέρδος. Στην απόλυτα αναπτυγμένη μορφή της, αυτή η οικογένεια υπάρχει μόνο ανάμεσα στη «μπουρζουαζία», σημειώνει ο Μαρξ.
Και το καλύτερο από όλα, η κατάργηση της οικογένειας θα είναι σχετικά εύκολη όταν καταργηθεί η «μπουρζουάδικη» ιδιοκτησία. «Η μπουρζουάδικη οικογένεια θα εξαφανιστεί μαζί με την ιδιωτική ιδιοκτησία και οι δύο μαζί θα εξαφανιστούν με την εξαφάνιση του κεφαλαίου».
Αλλά σημειώνει ότι οι αντίπαλοι αυτής της ιδέας, δεν αντιλαμβάνονται ένα βασικό γεγονός σχετικά με την οικογένεια.
«Σε ποια βάση στηρίζεται η σημερινή οικογένεια, η «μπουρζουά» οικογένεια; Στο κεφάλαιο και στο ιδιωτικό κέρδος. Στην απόλυτα αναπτυγμένη μορφή της, αυτή η οικογένεια υπάρχει μόνο ανάμεσα στη «μπουρζουαζία», σημειώνει ο Μαρξ.
Και το καλύτερο από όλα, η κατάργηση της οικογένειας θα είναι σχετικά εύκολη όταν καταργηθεί η «μπουρζουάδικη» ιδιοκτησία. «Η μπουρζουάδικη οικογένεια θα εξαφανιστεί μαζί με την ιδιωτική ιδιοκτησία και οι δύο μαζί θα εξαφανιστούν με την εξαφάνιση του κεφαλαίου».
2. Ατομικότητα
Ο Μαρξ πίστευε ότι η ατομικότητα ήταν αντιθετική στον εξισωτισμό που οραματιζόταν. Ως εκ τούτου, το «άτομο» έπρεπε να «εξαφανιστεί και να καταστεί μια απιθανότητα». Η ατομικότητα ήταν μια κοινωνική κατασκευή της καπιταλιστικής κοινωνίας και ήταν βαθιά συνυφασμένη με το ίδιο το κεφάλαιο.
«Στην κοινωνία της «μπουρζουαζίας», το κεφάλαιο είναι ανεξάρτητο και έχει ατομικότητα, ενώ ο ζωντανός άνθρωπος είναι εξαρτημένος και δεν έχει ατομικότητα», γράφει ο Μαρξ. «Και η κατάργηση αυτής της τάξης των πραγμάτων, αποκαλείται από τη «μπουρζουαζία» κατάργηση της ατομικότητας και της ελευθερίας! Και σωστά. Η κατάργηση της ατομικότητας των «μπουρζουάδων», της ανεξαρτησίας των «μπουρζουάδων» και της ελευθερίας των «μπουρζουάδων» είναι αναμφισβήτητα ο στόχος μας. »
«Στην κοινωνία της «μπουρζουαζίας», το κεφάλαιο είναι ανεξάρτητο και έχει ατομικότητα, ενώ ο ζωντανός άνθρωπος είναι εξαρτημένος και δεν έχει ατομικότητα», γράφει ο Μαρξ. «Και η κατάργηση αυτής της τάξης των πραγμάτων, αποκαλείται από τη «μπουρζουαζία» κατάργηση της ατομικότητας και της ελευθερίας! Και σωστά. Η κατάργηση της ατομικότητας των «μπουρζουάδων», της ανεξαρτησίας των «μπουρζουάδων» και της ελευθερίας των «μπουρζουάδων» είναι αναμφισβήτητα ο στόχος μας. »
3. Αιώνιες αλήθειες
Ο Μαρξ πίστευε ότι δεν υπήρχε οποιαδήποτε αλήθεια, πέρα από αυτή της ταξικής πάλης.
«Οι κυρίαρχες ιδέες κάθε εποχής, υπήρξαν πάντα οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης», υποστήριξε. «Όταν ο αρχαίος κόσμος βρισκόταν στα τελευταία του βήματα, οι αρχαίες θρησκείες ξεπεράστηκαν από τον χριστιανισμό. Όταν οι χριστιανικές ιδέες ηττήθηκαν τον 18ο αιώνα από τις ορθολογικές ιδέες, η φεουδαρχική κοινωνία πολέμησε την τελευταία της μάχη ενάντια στην τότε επαναστατική τάξη της μπουρζουαζίας».
Αναγνώρισε πόσο ριζοσπαστική θα ακουγόταν αυτή η ιδέα στους αναγνώστες του, ειδικά αφού ο κομμουνισμός δεν επιδιώκει να τροποποιήσει την αλήθεια, αλλά να την ανατρέψει. Αλλά υποστήριξε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έβλεπαν τη μεγαλύτερη εικόνα.
«Αναμφισβήτητα, θα ειπωθεί, οι θρησκευτικές, ηθικές, φιλοσοφικές και δικανικές ιδέες έχουν τροποποιηθεί κατά τη διάρκεια της ιστορικής εξέλιξης. Αλλά η θρησκεία, η ηθική, η φιλοσοφία, η πολιτική επιστήμη και ο νόμος, επέζησαν αυτών των μεταβολών.
Υπάρχουν, εξάλλου, αιώνιες αλήθειες, όπως η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη κ.λ.π. που είναι κοινές σε όλες τις κοινωνικές καταστάσεις. Αλλά ο κομμουνισμός καταργεί τις αιώνιες αλήθειες, καταργεί κάθε θρησκεία και όλη την ηθική, αντί να τις συνθέτει σε νέα βάση. Επομένως, αντιβαίνει σε όλες τις ιστορικές εμπειρίες του παρελθόντος».
Τι σημαίνει αυτή η καταγγελία; Το ιστορικό όλης της παρελθούσης κοινωνίας, συνίστατο στην ανάπτυξη ταξικών ανταγωνισμών, ανταγωνισμών που έλαβαν διαφορετικές μορφές σε διαφορετικές εποχές».
«Οι κυρίαρχες ιδέες κάθε εποχής, υπήρξαν πάντα οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης», υποστήριξε. «Όταν ο αρχαίος κόσμος βρισκόταν στα τελευταία του βήματα, οι αρχαίες θρησκείες ξεπεράστηκαν από τον χριστιανισμό. Όταν οι χριστιανικές ιδέες ηττήθηκαν τον 18ο αιώνα από τις ορθολογικές ιδέες, η φεουδαρχική κοινωνία πολέμησε την τελευταία της μάχη ενάντια στην τότε επαναστατική τάξη της μπουρζουαζίας».
Αναγνώρισε πόσο ριζοσπαστική θα ακουγόταν αυτή η ιδέα στους αναγνώστες του, ειδικά αφού ο κομμουνισμός δεν επιδιώκει να τροποποιήσει την αλήθεια, αλλά να την ανατρέψει. Αλλά υποστήριξε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έβλεπαν τη μεγαλύτερη εικόνα.
«Αναμφισβήτητα, θα ειπωθεί, οι θρησκευτικές, ηθικές, φιλοσοφικές και δικανικές ιδέες έχουν τροποποιηθεί κατά τη διάρκεια της ιστορικής εξέλιξης. Αλλά η θρησκεία, η ηθική, η φιλοσοφία, η πολιτική επιστήμη και ο νόμος, επέζησαν αυτών των μεταβολών.
Υπάρχουν, εξάλλου, αιώνιες αλήθειες, όπως η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη κ.λ.π. που είναι κοινές σε όλες τις κοινωνικές καταστάσεις. Αλλά ο κομμουνισμός καταργεί τις αιώνιες αλήθειες, καταργεί κάθε θρησκεία και όλη την ηθική, αντί να τις συνθέτει σε νέα βάση. Επομένως, αντιβαίνει σε όλες τις ιστορικές εμπειρίες του παρελθόντος».
Τι σημαίνει αυτή η καταγγελία; Το ιστορικό όλης της παρελθούσης κοινωνίας, συνίστατο στην ανάπτυξη ταξικών ανταγωνισμών, ανταγωνισμών που έλαβαν διαφορετικές μορφές σε διαφορετικές εποχές».
4. Έθνη
Οι κομμουνιστές, είπε ο Μαρξ, κατηγορούνται ότι...
επιδιώκουν την κατάργηση των χωρών. Σημείωσε πως «Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τη φύση του προλεταριάτου». Σημειώνει:
«Οι εργαζόμενοι δεν έχουν χώρα. Δεν μπορούμε να πάρουμε από αυτούς κάτι δεν έχουν. Δεδομένου ότι το προλεταριάτο πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκτήσει πολιτική υπεροχή, πρέπει να αναδειχθεί σε ηγετική τάξη του έθνους, πρέπει να αποτελεί το έθνος, είναι εθνικό από μόνο του, αν και όχι με την έννοια του όρου που του αποδίδει η μπουρζουαζία.
Επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό λόγω του καπιταλισμού, ο Μαρξ είδε πως οι εχθροπραξίες μεταξύ ανθρώπων διαφορετικού υποβάθρου υποχωρούσαν. Έγραψε πως καθώς το προλεταριάτο ανέπτυσσε την ισχύ του, σύντομα δεν θα υπήρχε ανάγκη για την ύπαρξη εθνών.
«Οι εθνικές διαφορές και ο ανταγωνισμός μεταξύ των λαών καθημερινά εξανεμίζονται ολοένα και περισσότερο, λόγω της ανάπτυξης της μπουρζουαζίας, της ελευθερίας του εμπορίου, της παγκόσμιας αγοράς, της ομοιομορφίας στον τρόπο παραγωγής και των αντίστοιχων συνθηκών διαβίωσης».
επιδιώκουν την κατάργηση των χωρών. Σημείωσε πως «Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τη φύση του προλεταριάτου». Σημειώνει:
«Οι εργαζόμενοι δεν έχουν χώρα. Δεν μπορούμε να πάρουμε από αυτούς κάτι δεν έχουν. Δεδομένου ότι το προλεταριάτο πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκτήσει πολιτική υπεροχή, πρέπει να αναδειχθεί σε ηγετική τάξη του έθνους, πρέπει να αποτελεί το έθνος, είναι εθνικό από μόνο του, αν και όχι με την έννοια του όρου που του αποδίδει η μπουρζουαζία.
Επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό λόγω του καπιταλισμού, ο Μαρξ είδε πως οι εχθροπραξίες μεταξύ ανθρώπων διαφορετικού υποβάθρου υποχωρούσαν. Έγραψε πως καθώς το προλεταριάτο ανέπτυσσε την ισχύ του, σύντομα δεν θα υπήρχε ανάγκη για την ύπαρξη εθνών.
«Οι εθνικές διαφορές και ο ανταγωνισμός μεταξύ των λαών καθημερινά εξανεμίζονται ολοένα και περισσότερο, λόγω της ανάπτυξης της μπουρζουαζίας, της ελευθερίας του εμπορίου, της παγκόσμιας αγοράς, της ομοιομορφίας στον τρόπο παραγωγής και των αντίστοιχων συνθηκών διαβίωσης».
5. Το παρελθόν
Ο Μαρξ έβλεπε την παράδοση ως εργαλείο της «μπουρζουαζίας». Η προσήλωση στο παρελθόν, αποσπούσε απλά την προσοχή του προλεταριάτου από την αναζήτηση της χειραφέτησης και της υπεροχής.
«Στην κοινωνία της μπουρζουαζίας,» έγραψε ο Μαρξ, «το παρελθόν κυριαρχεί του παρόντος. Στην κομμουνιστική κοινωνία, το παρόν κυριαρχεί του παρελθόντος.»
Ο Jonathan Miltimore είναι διευθύνων συντάκτης του FEE.org. Άρθρα και ανταποκρίσεις του έχουν δημοσιευτεί στο TIME magazine, στη Wall Street Journal, στο CNN, στο Forbes, στο Fox News και στη Washington Times.
«Στην κοινωνία της μπουρζουαζίας,» έγραψε ο Μαρξ, «το παρελθόν κυριαρχεί του παρόντος. Στην κομμουνιστική κοινωνία, το παρόν κυριαρχεί του παρελθόντος.»
Ο Jonathan Miltimore είναι διευθύνων συντάκτης του FEE.org. Άρθρα και ανταποκρίσεις του έχουν δημοσιευτεί στο TIME magazine, στη Wall Street Journal, στο CNN, στο Forbes, στο Fox News και στη Washington Times.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου