Για ποιο λόγο πάει ο Αλέξης Τσίπρας στον ΣΚΑΪ;
Ο ίδιος λέει ότι τον έπεισε ένας ηλικιωμένος κύριος που του πρότεινε να διασχίσει τις γραμμές του εχθρού. Αλλά ο Μπομπ Ντίλαν το εξηγεί καλύτερα στο «Like a rolling stone»: «όταν δεν έχεις τίποτα, δεν έχεις τίποτα να χάσεις».
Υποτίθεται ότι πάει στον ΣΚΑΪ για να εκθέσει τον Μητσοτάκη. Μπα, κανένας δεν ασχολείται. Αυτή είναι η πιο δύσκολη εβδομάδα στην πολιτική ζωή του Αλέξη Τσίπρα. Η τελευταία της πρωθυπουργίας του. Την άλλη Δευτέρα θα μπει στο Μαξίμου για να παραδώσει στον Μητσοτάκη, αποκλείεται να αφήσει τα κλειδιά κάτω από το χαλάκι, επαναλαμβάνοντας την απρέπεια του Σαμαρά.
Θα είναι σκληρές μέρες για όλους εκεί μέσα, άλλωστε κάποιοι θα μείνουν και χωρίς δουλειά. Θα φτιάξουν κούτες, θα καταστρέψουν έγγραφα, θα σβήσουν αρχεία από τους υπολογιστές. Θα υπάρξουν αποχαιρετισμοί.
Oλα θα είναι διαφορετικά σε μία εβδομάδα στον μικρόκοσμο της εξουσίας. Τσίπρας και Μητσοτάκης θα ανταλλάξουν θέσεις και γραφεία στη Βουλή, αυτοκίνητα και πάει λέγοντας.
Ο Μητσοτάκης θα ακούει ένα βουητό. Ο Τσίπρας θα ακούει μουρμούρα. Και, δυστυχώς, για τον ίδιο, άλλο να είσαι στο Μαξίμου, με τα πόδια επάνω στο γραφείο, δίπλα στον υγραντήρα των Cohiba και άλλο στην Κουμουνδούρου με τον Φίλη μπροστά σου.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα ακούσει πολλά από τους συντρόφους την επόμενη μέρα. Το μόνο που δεν μπορούν να του προσάψουν είναι ότι δεν έπαιξε το παιχνίδι μέχρι το 90′. Θυμίζει κάτι παίκτες που ενώ η ομάδα χάνει με 5-0, τα δίνουν όλα επειδή έβαλαν αυτογκόλ στην αρχή του ματς.
Ακόμα και το τελευταίο, προσωπικό προεκλογικό σποτ, μέσα από τη θλίψη και την απελπισία που αποπνέει, μας δείχνει έναν άνθρωπο που παίζει τα τελευταία του χαρτιά, ακόμα και αν είναι πλέον καμμένα.
Δεν ξέρω αν το ύφος είναι επιτηδευμένο ή απλώς η κούραση και η απογοήτευση δεν κρύβονται, αλλά όταν κάνεις σποτ με το οποίο θυμίζεις ότι είσαι από μία γειτονιά της Αθήνας, εσύ έχεις σηκώσει τα χέρια ψηλά και οι επικοινωνιολόγοι έχουν αφήσει τα μολύβια κάτω.
Από καθαρά ανθρώπινη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ικανοποιημένος από τη διαδρομή που έκανε, μεταξύ μας ούτε και ο ίδιος θα μπορούσε να τη φανταστεί. Όμως πάντα μετράς με βάση αυτά που χάνεις, όχι με εκείνα που κερδίζεις. Η σχέση μας με το κέρδος είναι συνήθως δικαιωματική.
Εν τέλει η απόφαση του να εμφανιστεί στον ΣΚΑΪ είναι...
μία απολύτως δικαιολογημένη ανθρώπινη αντίδραση.
Πάει για να δώσει την τελευταία του παράσταση, θυμίζοντας κινηματογραφικό στρατιώτη που πετάει το όπλο και περπατάει προς το απέναντι χαράκωμα.
Πιθανότατα θα είναι και η πιο ενδιαφέρουσα συνέντευξη του. Αν τον ρωτήσουν και πότε έμαθε για τους νεκρούς στο Μάτι…
Από καθαρά ανθρώπινη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ικανοποιημένος από τη διαδρομή που έκανε, μεταξύ μας ούτε και ο ίδιος θα μπορούσε να τη φανταστεί. Όμως πάντα μετράς με βάση αυτά που χάνεις, όχι με εκείνα που κερδίζεις. Η σχέση μας με το κέρδος είναι συνήθως δικαιωματική.
Εν τέλει η απόφαση του να εμφανιστεί στον ΣΚΑΪ είναι...
μία απολύτως δικαιολογημένη ανθρώπινη αντίδραση.
Πάει για να δώσει την τελευταία του παράσταση, θυμίζοντας κινηματογραφικό στρατιώτη που πετάει το όπλο και περπατάει προς το απέναντι χαράκωμα.
Πιθανότατα θα είναι και η πιο ενδιαφέρουσα συνέντευξη του. Αν τον ρωτήσουν και πότε έμαθε για τους νεκρούς στο Μάτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου